W wykonaniu utworu weźmie udział Akademicki Chór Uniwersytetu Gdańskiego pod dyrekcją Marcina Tomczaka, wokalne partie solowe zaśpiewają: Katarzyna Enemuo, Robert Pożarski i Marcin Bornus - Szczyciński, na bębnie daf i dzwonkach zagra Robert Siwak. Koncert zostanie zarejestrowany oraz wydany na płycie CD.
CHWALEBNA DROGA KRZYŻOWA to oratorium na chór, solistów, kameralny zespół wokalny i instrumenty perkusyjne. Oratorium powstało w 2010 roku inspirowane Drogą Krzyżową pędzla Leszka Zadrąga z kościoła św. Huberta w Zalesiu Górnym. Inspirowane ikonami obrazy skłaniają do przeżycia Drogi Krzyżowej jako dojścia Chrystusa do chwały Zmartwychwstania, będąc syntezą myśli teologicznej Wschodu i Zachodu.
Stanisław Szczyciński kompozytor Oratorium, wykorzystał swoje bogate doświadczenie uprawiania chorału gregoriańskiego, polifonii renesansowej, muzyki greckiej oraz śpiewów cerkiewnych, aby dać uczestnikom muzycznej Drogi Krzyżowej możliwość czerpania z bogactwa chrześcijańskiej spuścizny kulturowej.
Tekst Oratorium stanowią cytaty z Pisma Świętego. Zależnie od wymowy cytatu kompozytor sięga do różnorodnych stylów muzyki chrześcijańskiej od chorału gregoriańskiego i śpiewów bizantyjskich aż do form zbliżonych do kanonów z Taize.
Chwalebna Droga Krzyżowa ma formę bardziej nabożeństwa niż koncertu, mimo że stacje rozważane są śpiewem, a wysublimowana muzyka gra ogromną rolę w sposobie jej przeżycia.
Stanisław Szczyciński jest kompozytorem, w którego twórczości odbijają się wyraźnie ślady drogi artystycznej, którą przeszedł. Z jednej strony lata śpiewania muzyki dawnej w chórach i zespołach kameralnych (od Chóru Uniwersytetu Warszawskiego, przez Ars Antiqua, Cantus Firmus aż do Bornus Consort), z drugiej strony działalność koncertowa i nagraniowa jako pianisty grającego muzykę rozrywkową. Trzecim elementem jest nieprzerwana od 35 lat obecność w nurcie piosenki poetyckiej, turystycznej, w tak zwanej Krainie Łagodności.
Na styl kompozytorski Stanisława Szczycińskiego niewątpliwie ma wpływ nie tylko jego droga muzyczna, ale również ukończone studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim, pobyty w górach połączone między innymi z pracą jako instruktora narciarskiego, pasja tenisowa, działalności społeczne (w tym prezesowanie Klubowi Sportowemu), podróże artystyczne (w tym kilkuletni pobyt w Norwegii).
Utwory muzyki sakralnej, które wychodzą spod pióra kompozytora są wyrazem jego przemyśleń i poszukiwań, oddają głęboką tęsknotę za rzeczywistością chrześcijańskiej wiary, nadziei i miłości w otaczającej nas codzienności. Jednocześnie zafascynowany jest różnorodnością ludzkich dróg, sposobów przeżywania, środków wyrazu. Kompozycje inspirowane duchem chrześcijańskim zawierają więc często zaskakujące elementy. Już w pierwszej dużej formie Missa de Angelis a.d. 1995 obok jednogłosowych śpiewów przypominających śpiewy gregoriańskie pojawia się impresjonistyczna harmonia czterogłosu a capella, partie instrumentów dawnych płynnie przechodzą w jazzową improwizację. Wszystkie te środki artystyczne służą pokazaniu wielobarwności i nasycenia emocjami tekstów, którymi wierni modlą się w czasie każdej mszy świętej.
Kolejne wielkie formy kontynuują ten kierunek myśli kompozytorskiej. W Pasji wg św. Jana barokowa forma oratoryjna wypełniona została przez kompozytora współczesną treścią. Dysonansowa harmonia realizowana przez piano Fendera, mocny śpiew, wielogłosowość nasycona harmonicznie i używająca polifonii to wszystko daje możliwość przywołania historii męki Pana Jezusa w sposób przepojony wyjątkową emocją.
Podobnie w Chwalebnej Drodze Krzyżowej wielogłosowe śpiewy chóralne z elementami muzyki bizantyjskiej, chorału gregoriańskiego, śpiewów prawosławnych, kanonów w stylu Taize, skontrastowane są z przejmującym śpiewem białym głosem z towarzyszeniem bębna perskiego. Ostatnia wielka forma sakralna, 14 Encyklik, to podróż do biblijnych źródeł nauczania Jana Pawła II. Bogactwo papieskiej myśli teologicznej znajduje odzwierciedlenie w odrębnym dla każdej z 14 części sposobie muzycznego ujęcia cytatów biblijnych, na których zbudowane są tezy encyklik. Każda z opisanych powyżej form funkcjonuje w formie koncertowej. Wykonania ich niezmiennie są źródłem głębokich przeżyć duchowych dla słuchaczy.
Więcej informacji o kompozytorze: www.mikroklimat.art.pl
muzyka poważna - koncerty w Trójmieście
Stanisław Szczyciński kompozytor Oratorium, wykorzystał swoje bogate doświadczenie uprawiania chorału gregoriańskiego, polifonii renesansowej, muzyki greckiej oraz śpiewów cerkiewnych, aby dać uczestnikom muzycznej Drogi Krzyżowej możliwość czerpania z bogactwa chrześcijańskiej spuścizny kulturowej.
Tekst Oratorium stanowią cytaty z Pisma Świętego. Zależnie od wymowy cytatu kompozytor sięga do różnorodnych stylów muzyki chrześcijańskiej od chorału gregoriańskiego i śpiewów bizantyjskich aż do form zbliżonych do kanonów z Taize.
Chwalebna Droga Krzyżowa ma formę bardziej nabożeństwa niż koncertu, mimo że stacje rozważane są śpiewem, a wysublimowana muzyka gra ogromną rolę w sposobie jej przeżycia.
Stanisław Szczyciński jest kompozytorem, w którego twórczości odbijają się wyraźnie ślady drogi artystycznej, którą przeszedł. Z jednej strony lata śpiewania muzyki dawnej w chórach i zespołach kameralnych (od Chóru Uniwersytetu Warszawskiego, przez Ars Antiqua, Cantus Firmus aż do Bornus Consort), z drugiej strony działalność koncertowa i nagraniowa jako pianisty grającego muzykę rozrywkową. Trzecim elementem jest nieprzerwana od 35 lat obecność w nurcie piosenki poetyckiej, turystycznej, w tak zwanej Krainie Łagodności.
Na styl kompozytorski Stanisława Szczycińskiego niewątpliwie ma wpływ nie tylko jego droga muzyczna, ale również ukończone studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim, pobyty w górach połączone między innymi z pracą jako instruktora narciarskiego, pasja tenisowa, działalności społeczne (w tym prezesowanie Klubowi Sportowemu), podróże artystyczne (w tym kilkuletni pobyt w Norwegii).
Utwory muzyki sakralnej, które wychodzą spod pióra kompozytora są wyrazem jego przemyśleń i poszukiwań, oddają głęboką tęsknotę za rzeczywistością chrześcijańskiej wiary, nadziei i miłości w otaczającej nas codzienności. Jednocześnie zafascynowany jest różnorodnością ludzkich dróg, sposobów przeżywania, środków wyrazu. Kompozycje inspirowane duchem chrześcijańskim zawierają więc często zaskakujące elementy. Już w pierwszej dużej formie Missa de Angelis a.d. 1995 obok jednogłosowych śpiewów przypominających śpiewy gregoriańskie pojawia się impresjonistyczna harmonia czterogłosu a capella, partie instrumentów dawnych płynnie przechodzą w jazzową improwizację. Wszystkie te środki artystyczne służą pokazaniu wielobarwności i nasycenia emocjami tekstów, którymi wierni modlą się w czasie każdej mszy świętej.
Kolejne wielkie formy kontynuują ten kierunek myśli kompozytorskiej. W Pasji wg św. Jana barokowa forma oratoryjna wypełniona została przez kompozytora współczesną treścią. Dysonansowa harmonia realizowana przez piano Fendera, mocny śpiew, wielogłosowość nasycona harmonicznie i używająca polifonii to wszystko daje możliwość przywołania historii męki Pana Jezusa w sposób przepojony wyjątkową emocją.
Podobnie w Chwalebnej Drodze Krzyżowej wielogłosowe śpiewy chóralne z elementami muzyki bizantyjskiej, chorału gregoriańskiego, śpiewów prawosławnych, kanonów w stylu Taize, skontrastowane są z przejmującym śpiewem białym głosem z towarzyszeniem bębna perskiego. Ostatnia wielka forma sakralna, 14 Encyklik, to podróż do biblijnych źródeł nauczania Jana Pawła II. Bogactwo papieskiej myśli teologicznej znajduje odzwierciedlenie w odrębnym dla każdej z 14 części sposobie muzycznego ujęcia cytatów biblijnych, na których zbudowane są tezy encyklik. Każda z opisanych powyżej form funkcjonuje w formie koncertowej. Wykonania ich niezmiennie są źródłem głębokich przeżyć duchowych dla słuchaczy.
Więcej informacji o kompozytorze: www.mikroklimat.art.pl
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
){kind=link}