• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
stat
Impreza już się odbyła

Koncert Krzysztofa Z. Nawrockigo - cymbały

kwi 27

sobota, godz. 21:00

Gdańsk Wrzeszcz, ul. Miszewskiego 12/13
bilety 20 zł
wrz 19

czwartek, godz. 19:30

bilety 158 - 265 zł
Kup bilet
Koncert Krzysztofa Z. Nawrockiego - cymbały

folk / reggae / world - koncerty w Trójmieście


Caffe Anioł, sobota, 28 lutego 2015r. godz. 19.00
wstęp: 5zł. od osoby

Krzysztof. Jego pasją jest muzyka. Od wielu lat jest muzykantem ulicznym. Gra na deptakach, skwerach - tam gdzie spacerują ludzie lub robią zakupy. Gra na dwóch instrumentach: na akordeonie gra od dziecka oraz na cymbałach strunowych, które poznał już w w dorosłym życiu.
Jak pisze: "Ten ostatni Instrument bardzo mnie zafascynował, więc gram na nim częściej. Mój repertuar jest bardzo szeroki - gram głównie muzykę ludową, trochę klasyki, mało potrafię grać utworów nowoczesnych, gdyż brzmienie tego instrumentu ciężko dopasować do tego rodzaju muzyki.

Czym są CYMBAŁY?

"Cymbały - strunowy instrument muzyczny z grupy chordofonów,
uderzany pałeczkami. Niekiedy zalicza się go do grupy cytr

Budowa
Struny rozciągnięte są na drewnianej płycie w kształcie trapezu. Do gry używa się dwóch drewnianych pałeczek o specjalnym wygiętym kształcie. Struny w liczbie dochodzącej do 100 rozciągnięte są w tzw. pasmach wzdłuż korpusu instrumentu. Pasma strun mogą mieć od 2 do 5 strun tej samej wysokości dla wzmocnienia głośności instrumentu. Zaczepione są o kołki, podobne do fortepianowych, a stroi się je specjalnym kluczem o kwadratowym przekroju (przeważnie o średnicy 5 mm). Instrument posiada 2 lub więcej podstawków: prawy do strun basowych i lewy do strun wyższych. Kolejne podstawki rozszerzają skalę instrumentu o dodatkowe dźwięki alterowane.

Historia
Pierwsze przedstawienie prostego chordofonu który można określić jako cymbały uderzane znajduje się na asyryjskiej płaskorzeźbie w Kyindjuk z 3500 roku p.n.e. Ludzie Morza Śródziemnego znali różne wersje cymbałów pod różnymi nazwami, podobnie ludy Bliskiego Wschodu. Nazywano je santir lub pisantir i prawdopodobnie mają poprzednika w greckim psalterionie. Nazwa używana obecnie w krajach Europy Zachodniej dulcimer pochodzi z łacińskich i greckich słów dulce i melos - co oznacza piękny dźwięk.

W Europie cymbały stały się popularne w średniowieczu i renesansie. Prawdopodobnie kierunek rozpowszechnienia cymbałów szedł od Bizancjum, poprzez Europę Wschodnią, Niemcy aż do Europy Zachodniej. Praetorius pisze, że w Niemczech nie znano w jego czasach psalterium (szarpanego palcami) ale znano cymbały (uderzane pałeczkami). Włosi określali cymbały nazwą salterio tedesco (czyli niemieckie). W Anglii i we Francji na cymbałach grano dla zabawy i tańca, zwłaszcza kobiet, a także w środowisku dworskim.

W renesansie popularność cymbałów zmalała, zwłaszcza z powodu ich ostrego tonu. Zaczęto uważać, że to instrument nieszlachetny, czyniący hałas. W porównaniu do szlachetnego dźwięku skrzypiec określano je mianem wulgarnych. Cymbały towarzyszyły wędrownym grajkom, trupom teatralnym i służyły do zabawiania gawiedzi. U wyższych warstwach społecznych straciły na znaczeniu. W XVII wieku cymbały często grały ze skrzypcami w londyńskich tawernach, a także wśród mieszczan w Szwajcarii i w Niemczech. Na Węgrzech na cymbałach zwanych cimbalom grali studenci oraz kler.

Instrument ten jest szczególnie popularny w muzyce ludowej. Cymbały wykorzystywali sporadycznie kompozytorzy muzyki poważnej w swoich kompozycjach m.in. Zoltán Kodály w swojej operze "Háry János".

Technika gry
Dźwięk wydobywa się przez swobodne uderzanie naprzemienne w struny pałeczkami, wykorzystując naturalne brzęczenie i pogłos. Wyróżnia się różne style gry, od melodycznego, poprzez rozłożone akordy do akompaniowania, aż po styl mieszany, wykorzystujący obie techniki łącznie.

Wersje regionalne
Cymbały znane są pod różnymi nazwami w różnych krajach. W Europie Wschodniej i Centralnej znane są w Rumunii, na Słowacji, w Polsce, Czechach, na Ukrainie tsymbaly, Białorusi, w Rosji - Цимбалы.
W Europie Zachodniej we Francji nazywano je tympanon, w Niemczech, Danii i całej Skandynawii zwane hackbrett, na Węgrzech - cymbalom, w Anglii znane są jako dulcimer. Grają na nich także cymbaliści w Szwajcarii (Alpy), Austrii i Bawarii, na Bałkanach, w Wielkiej Brytanii (Walia, Wschodnia Anglia, Northumberland).
Swój wielki rozkwit przeszły cymbały w XX w w Stanach Zjednoczonych, gdzie tradycyjnie używane są do grania muzyki folk.
W Azji znane są w różnych odmianach w Indiach - santur, w Persji, w Korei - yanggeum, w Chinach - yangqin.
Cymbały w Polsce

Od 1600 roku cymbały rozpowszechniły się w Polsce i Rosji a pierwszy polski wizerunek cymbałów pochodzi z witraża krakowskiego z XV w. Istnieją zapisy o cymbałach z XVII i XVIII wieku cytowane u Kolberga. Cymbały występowały w XIX wieku na Mazowszu, Kujawach, na Białorusi, Litwie, Polesiu i Rusi Karpackiej. Cymbaliści grali w gospodach i karczmach oraz na weselach i do tańca. Najmowano do gry kapele z muzykiem - cymbalistą często Żydem bądź Cyganem. Opis gry na cymbałach znajduje się w XII księdze Pana Tadeusza Adama Mickiewicza.

W XX wieku pozostały aktywne kapele z cymbalistami w regionie rzeszowskim, kapele huculskie oraz wileńskie. Po II wojnie światowej muzykanci wileńscy zostali przesiedleni w okolice Ełku (Straduny, Nowa Wieś Ełcka), gdzie kontynuują swoje tradycje. Pojedynczy przesiedleni cymbaliści wileńscy pozostawili po sobie ślad w okolicach Szczecina.

Na początku XX w. struny instrumentów wiejskich muzykantów miały jednakową grubość. Wytwarzano je z drutu stalowego, bądź przewodów elektrycznych czy linek hamulcowych. Brzmienie ich było nierównomierne, instrumenty często pękały z powodu zbyt dużych napięć korpusu. Współczesne instrumenty posiadają struny kilku grubości, tak by dźwięki były jednakowej głośności dla tonów niskich i wysokich i by utrzymać równą siłę naciągu.

Tradycja gry na cymbałach jest w Polsce nadal jeszcze przekazywana z pokolenia na pokolenie. Mistrz przekazuje uczniowi obok techniki gry i zbioru melodii także charakter muzyki oraz rozpoznawalną manierę gry".

kontakt: zygmunt641@wp.pl lub 505-061-349

Serdecznie zapraszamy!

Opinie