Mozartiana - Così fan tutte (3 opinie)

Andrzej Klimczak mat. prasowe

Anna Wierzbicka mat. prasowe

Marta Boberska mat. prasowe

Sylwester Smulczyński mat. prasowe

Tomasz Rak mat. prasowe

muzyka poważna - koncerty w Trójmieście

Pech prześladował "Così fan tutte" przez długie lata. W XIX wieku dyrektorzy oper nie palili się do wystawienia tej opery, gdyż dla ówczesnej, pruderyjnej publiczności libretto jej było nazbyt frywolne, zwłaszcza zaś pointa, którą można by streścić słowami: "do zdrady skłonna jest każda kobieta, jeśli ma ku temu okazję" (choć intencję autorów lepiej oddawałaby rada przezornego: "skoro tak bywa, nie prowokuj losu"). Zgorszony był tą operą Ludwig van Beethoven. Chcąc mimo to wykonywać tę wspaniałą muzykę, decydowano się na zmiany w librettcie. W pierwotnym kształcie przywrócił "Così fan tutte" na scenę operową dopiero Richard Strauss. A pod koniec XX wieku to samo libretto, które wcześniej uważano za mankament mozartowskiego dzieła, stało się jego zaletą. Wielu reżyserów znajdowało w nim usprawiedliwienie dla inscenizacji nie tylko rozpustnych, ale nawet graniczących z pornografią. I tak mniej więcej po dwustu latach "Così fan tutte" dołączyło wreszcie do grupy najczęściej wystawianych oper Mozarta.

Wykonawcy:

soliści: Anna Wierzbicka (Fiordiligi) - sopran
Elżbieta Wróblewska (Dorabella) - mezzosopran
Marta Boberska (Despina) - sopran
Sylwester Smulczyński (Ferrando) - tenor
Tomasz Rak (Guglielmo) - baryton
Andrzej Klimczak (Don Alfonso) - bas

Orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej
Kai Bumann - dyrygent
Jan Łukaszewski - adaptacja

ANNA WIERZBICKA
sopran

Absolwentka wydziału wokalnego Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie prof. Christiana Elssnera (2001). Swoje umiejętności wokalne doskonaliła na kursach mistrzowskich prowadzonych przez Renatę Scotto, Evę Blahovą, Teresę Żylis-Garę i Claudia Desderiego.

Zwyciężczyni 9. Międzynarodowego Konkursu Operowego im. Ottavia Ziina w Rzymie (2010). Laureatka III nagrody na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Antonína Dvořáka w Karlovych Varach (2001) oraz II nagrody i Nagrody Specjalnej na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Mikulaša Schneidera-Trnavskiego w Trnavie (2004). Finalistka Międzynarodowego Konkursu Wokalistyki Operowej im. Adama Didura w Bytomiu (2004), a także półfinalistka Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Francesca Viñasa w Barcelonie (2003) i Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Renaty Tebaldi w San Marino (2007).

Od 2005 roku solistka Warszawskiej Opery Kameralnej. Występowała na scenie Opery Krakowskiej, Opery Bałtyckiej w Gdańsku, Teatru Wielkiego w Poznaniu i Łotewskiej Opery Narodowej w Rydze. W swoim repertuarze posiada czołowe partie mozartowskie, takie jak: Hrabina w "Weselu Figara", Donna Elvira w "Don Giovannim", Fiordiligi w "Così fan tutte" i Vitellia w "Łaskawości Tytusa", a także: Agata w "Wolnym strzelcu" C. M. Webera, Tatiana w "Eugeniuszu Onieginie" P. Czajkowskiego, Markiza del Poggio w "Dniu królowania" G. Verdiego, Halka w "Halce wileńskiej" S. Moniuszki. Współpracowała m.in. z takimi dyrygentami, jak: Jiří Bělohlávek, Kai Bumann, Jose Maria Florencio, Tomáš Hanus, Michał Klauza, Roman Kofman, Tadeusz Strugała, Ruben Silva, Andrzej Straszyński.


MARTA BOBERSKA
sopran

Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Podczas studiów była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki oraz Prezydenta Miasta St. Warszawy.

Od 1994 roku jest solistką Warszawskiej Opery Kameralnej. W repertuarze tego teatru posiada ponad 30 partii operowych, przede wszystkim w operach W. A. Mozarta. G. Rossiniego, G. F Haendla, C. Monteverdiego, H. Purcella oraz wiele partii oratoryjnych.

Poza działalnością w macierzystym teatrze współpracowała również m. in. z Operą Narodową, Narodową Operą Łotewską w Rydze, Opera Nova w Bydgoszczy, Operą Krakowską. W sezonie 1998/99 brała udział w produkcji "Czarodziejskiego fletu" W. A. Mozarta (Królowa Nocy) pod dyrekcją J. Cl. Malgoira, wykonując tę partię m.in. w teatrze Champs Elysee w Paryżu. W Teatrze Powszechnym w Warszawie partnerowała K. Jandzie w sztuce "Maria Callas - lekcja śpiewu". Wykonuje również muzykę współczesną (m. in. prawykonanie cyklu pieśni Marijn Simons w Finlandii w 2003 roku).

Prowadzi aktywną działalność koncertową w kraju i za granicą, wykonując m. in. utwory kameralne i oratoryjno - kantatowe. Współpracuje z wieloma zespołami i wykonawcami muzyki dawnej (m.in. W. Kłosiewiczem, A. Sapiechą, M. Toporowskim). Koncertuje w czołowych filharmoniach kraju, zarówno z koncertami jak i recitalami solowymi. Współpracuje również z Polskim Radio. Jest zapraszana do udziału w wielu festiwalach w kraju i za granicą.

Ma w dorobku wiele płyt kompaktowych, dokonała licznych nagrań dla radia, telewizji i filmu (m.in. do obrazów A. Wajdy i A. Holland). Śpiewała pod batutą takich dyrygentów jak J. Krenz, J. Maksymiuk, A. Wit, K. Kord, W. Michniewski, J. Kaspszyk, F. Bruggen, J. C. Malgoire, H. Rilling, J. M. Florencio, K. Bumann,T. Bugaj, T. Wojciechowski i in. W swoim dorobku posiada również nominacje do nagród muzycznych (m.in. dwukrotnie Paszport Polityki i pięciokrotnie Fryderyk).W 2009 roku płyta z jej udziałem ("Msze" St. Moniuszki) otrzymała nagrodę Fryderyk.

SYLWESTER SMULCZYŃSKI
tenor

Urodził się w Kielcach w 1982 roku. Edukację muzyczną rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Kielcach, w klasie śpiewu solowego. W 2006 roku ukończył studia na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie prof. Piotra Micińskiego, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. Już w trakcie studiów miał okazję uczestniczyć w międzynarodowym projekcie "Opera Island" w Norwegii w "Trafiacie" G. Verdiego w reżyserii Jonathana Millera. Jako student zadebiutował również w partii Hrabiego Almavivy w "Cyruliku Sewilskim" G. Rossiniego, odbywając tournée po Europie z zespołem Teatru Muzycznego w Lublinie. Warsztat wokalny doskonalił także na kursie interpretacji muzyki barokowej prowadzonym przez Paula Eswooda we Florencji.

Uczestniczył w licznych festiwalach muzycznych, takich jak Sądecki Festiwal Muzyczny Jubilaei Cantus, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Wokalnej Viva il canto, Międzynarodowy Festiwal Chopin w barwach jesieni.

Od 2006 roku jest solistą Warszawskiej Opery Kameralnej, z którą miał okazję występować na scenach europejskich teatrów operowych, między innymi w Niemczech, Szwajcarii, Francji i Hiszpanii. W swoim dorobku artystycznym ma nagrania dla Polskiego Radia, Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina oraz innych instytucji kulturalnych, a także występy pod kierunkiem cenionych dyrygentów, takich jak Ch. Olivieri-Munroe, K. Bumann, Ruben Silva, P. Kotla, T. Bugaj, I. Dohovic. Szczególnie ceni sobie współpracę z zespołami muzyki dawnej oraz takimi wybitnymi przedstawicielami tego nurtu muzycznego jak Agata Sapiecha czy Władysław Kłosiewicz.

W swoim repertuarze posiada liczne partie solowe w dziełach W. A. Mozarta, G. Rossiniego, G. Donizettiego, G. Verdiego, B. Brittena oraz I. Strawińskiego. Z powodzeniem wykonuje również muzykę oratoryjno-kantatową J. S. Bacha, J. F. Haendla, J. Haydna, W. A. Mozarta czy G. Rossiniego.

TOMASZ RAK
baryton

W 2005 roku ukończył wydział wokalno-aktorski Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie prof. Piotra Micińskiego. Jeszcze w czasie studiów zadebiutował na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi jako Gulielmo w "Cosi fan tutte" Mozarta. W tym samym czasie został solistą Teatru Muzycznego w Łodzi i tutaj występuje do dziś.

Od września 2007 roku jest też solistą Warszawskiej Opery Kameralnej. W swoim repertuarze posiada wiele partii, np. Figara w "Cyruliku sewilskim" Rossiniego, Papagena w "Czarodziejskim flecie" Mozarta, Janusza w "Halce" Moniuszki, Nicka Shadowa w "Żywocie rozpustnika" Strawińskiego, Ottokara w "Wolnym strzelcu" Webera, Bardosa w "Krakowiakach i góralach" Stefaniego, Daniły w "Wesołej wdówce" Lehara.

Na scenie Państwowej Opery Bałtyckiej zadebiutował partią tytułową w "Eugeniuszu Onieginie". Występował na wielu prestiżowych europejskich scenach takich jak: Filharmonia Berlińska, Palais des Beaux-Arts w Brukseli czy Koenigin Elisabethzaal w Antwerpii. Z Operą Kameralną występuje na scenach Hiszpanii, Francji i Japonii. Koncertował również w Indiach i Kanadzie.

ANDRZEJ KLIMCZAK

bas

Po ukończeniu Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej we Wrocławiu został solistą Warszawskiej Opery Kameralnej, debiutując rolą Figara w "Weselu Figara" W. A. Mozarta.

Repertuar artysty obejmuje rozmaite bas-barytonowe partie, od barokowych dzieł kompozytorów takich jak Haendel czy Bach, poprzez niemal wszystkie pierwszoplanowe role w operach Mozarta (wśród nich Don Giovanni, Leporello, Papageno, Figaro, Guglielmo, Don Alfonso) i Rossiniego (m.in. Don Bartolo w "Cyruliku Sewilskim", Mustafa we "Włoszce w Algierze" czy Selim w "Turku w Italii"), aż po utwory współczesne - by wspomnieć tylko tytułową partię w "Balthazarze" Zygmunta Krauze.

Do swoich koronnych partii zalicza również Eugeniusza Oniegina w operze Czajkowskiego oraz Forda w "Falstaffie" Verdiego. Obie kreacje spotykają się z ogromnym uznaniem zarówno krytyki, jak i publiczności.

Szczególne miejsce w jego dorobku artystycznym zajmują pieśni, jest bowiem laureatem II Konkursu Moniuszkowskiego w Warszawie. Często występuje także w repertuarze oratoryjno - kantatowym. Artysta specjalizuje się w interpretacji barokowych oper i oratoriów. Do największych jego sukcesów należą liczne kreacje partii basowej w "Mesjaszu" Haendla, a także utrwalone w postaci nagrań CD role Argenia w "Imeneo" Haendla oraz Licomede w "Tetide in Sciro" D.Scarlattiego.

Andrzej Klimczak koncertuje na wielu scenach w Europie, a także poza jej granicami. Każdego roku występuje m.in. we Francji, Niemczech, Hiszpanii oraz Japonii. W 2001 roku został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Złotym Krzyżem Zasługi.


ORKIESTRA POLSKIEJ FILHARMONII BAŁTYCKIEJ

Powstała w roku 1974 Gdańska Orkiestra Symfoniczna, która już rok później stała się Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Bałtyckiej, zaliczana jest dzisiaj do grona najlepszych zespołów symfonicznych w Polsce, a Polska Filharmonia Bałtycka jest dynamicznym ośrodkiem muzycznym.

Może poszczycić się współpracą ze światowej sławy dyrygentami (np. Krzysztof Penderecki, Marc Minkowski, Jerzy Semkow, Witold Rowicki, Jerzy Maksymiuk, Kazimierz Kord, Jan Krenz), wybitnymi solistami (m.in. Krystian Zimerman, Nigel Kennedy, Ewa Pobłocka, Rafał Blechacz, Agata Szymczewska, Piotr Paleczny) oraz orkiestrami i zespołami (m.in. Orkiestra Symfoniczna Teatru Maryjskiego z Sankt Petersburga, Filharmonicy Moskiewscy, Gewandhausorchester zu Leipzig, Sinfonia Varsovia, Sinfonietta Cracovia, The King's Singers).

Orkiestra symfoniczna Filharmonii Bałtyckiej uczestniczyła w wielu krajowych i europejskich festiwalach, m.in. w Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień", "Wratislavia Cantans", Festiwalu Gwiazd w Gdańsku, Wielkanocnym Festiwalu Ludwiga van Beethovena, Festiwalu "Aspekte" w Salzburgu i w wielu innych.

Tournée koncertowe wiodły gdańskich filharmoników do wielu zakątków Europy (m.in. do Niemiec, Francji, Włoch, Szwajcarii i Rosji). W 2006 r. muzycy orkiestry wzięli udział w koncercie Jean Michaela Jarre'a, który organizowany był w Stoczni Gdańskiej z okazji 25-lecia Powstania Solidarności i podpisania Porozumień Sierpniowych. Rok później, również w Stoczni Gdańskiej, prawykonali utwór Jana A. P. Kaczmarka "Kantata o wolności".

Orkiestra dokonała wielu nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych. Współpracowała ze stacjami telewizyjnymi i radiowymi w Polsce, Niemczech i Austrii oraz z wytwórniami płytowymi Vivart, Dux, Polmusic i Soliton.

KAI BUMANN
dyrygent

Urodził się w Berlinie. Jest absolwentem wydziału dyrygentury tamtejszej Hochschule der Künste. W latach 1986 - 1992 roku współpracował na stałe jako dyrygent z wieloma teatrami operowymi w Niemczech, gdzie kierował muzycznymi premierami m.in. takich oper, jak: "Lady Macbeth mceńskiego powiatu" Szostakowicza, "Salome" Straussa i "Lulu" Berga, jak również operami od Mozarta po Verdiego.

Po zdobyciu II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Genewie w roku 1994 rozpoczął trwającą do dziś współpracę z najważniejszymi ośrodkami muzycznymi w Polsce. W 1996 r. został pierwszym gościnnym dyrygentem Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku (cykl koncertów Beethovena, "Pasja wg św. Łukasza" Pendereckiego), a także pierwszym dyrygentem w Staatstheater w Wiesbaden, gdzie prowadził m.in. takie opery jak "Czarodziejski flet" Mozarta, "Cyrulik sewilski" Rossiniego, "Tosca" Pucciniego i "Aida" Verdiego.

W 1997 r. objął dyrekcję artystyczną Opery Krakowskiej, stając się również jej pierwszym dyrygentem. Z zespołem operowym przygotował premiery m.in. "Czarodziejskiego fletu" i "Don Giovanniego" Mozarta, "Balu maskowego" Verdiego oraz "Czarnej maski" Pendereckiego. W tym samym roku objął stanowisko głównego dyrygenta Swiss Youth Symphony Orchestra. W latach 1998-2003 gościł regularnie na scenie berlińskiej Deutsche Oper.

Od początku roku 2004 jest stałym dyrygentem Warszawskiej Opery Kameralnej. Współpracę z tą sceną rozpoczął przygotowując muzycznie premierę "Falstaffa" Verdiego (2003). Z zespołem odbył podróże do Francji, Hiszpanii i dwukrotnie do Japonii (2004, 2006). W Teatrze Wielkim-Operze Narodowej zadebiutował w lutym 2007 roku dyrygując operą Mozarta "Don Giovanni". Od września 2008 roku Kai Bumann pełni funkcję dyrektora artystycznego Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku.