Solowy koncert Vijaya Iyera, który zagrał 12 listopada 2011 roku w ramach Festiwalu Jazz Jantar kompletnie nas rozwalił i zaczarował. Na finiszu 2012 roku ta płyta przez wielu została uznana za najważniejszą, najlepszą płytę mijającego roku. Materiał z płyty ACCELERANDO i trio Vijaya Iyera po raz pierwszy w Polsce usłyszycie pod żółtymi szynami Sali Suwnicowej Klubu Żak.
Zdjęcia
)
)
)
)
Portal Jazzarium donosi: Vijay bierze wszystko! - znamy wyniki ankiety krytyków DownBeatu. Pianista Vijay Iyer triumfuje w aż 5 kategoriach w tegorocznej 60tej ankiecie krytyków magazynu DownBeat. Artystę wyróżniono w kategorii muzyk roku, pianista roku, płyta roku ("Accelerando"), grupa roku (Vijay Iyer Trio) oraz wschodzące gwiazda kompozycji. Tyle wyróżnień na raz w tak prestiżowych kategoriach to ewenement w długiej historii rankingu DownBeatu. Dodatkowo Marcus Gilmore, perkusista trio, uznany został za wschodzącą gwiazdę tego instrumentu.
Najlepsza Płyta Jazzowa 2012 roku wg Willa Laymana (www.popmatters.com): ""Accelerando" jest najlepszą płytą, jaką pamiętam. W tym materiale, weteran pianistyki - Iyer na pianinie, Stephen Crump na basie i Marcus Gilmore na bębnach, grają na niezwykłym poziomie integralności, brzmiąc jakby przepracowali tysiące idei i pomysłów na temat: jak w dzisiejszym jazzie powinien radzić sobie zespół z rytmem i dynamiką interakcji. Muzyka jest niezwykle elastyczna, ale nie luźna. Skład gra ogłuszającym, wspólnym frontem dźwięków, spośród którego bogactwo tradycji jazzowej przebija się iskrzącymi dialogami. Mistrzowska aranżacja "Human Nature" Michaela Jacksona zaczyna się rozpoznawalnym motywem na pianinie, by od razu przejść do synkopowanej melodii o charakterystycznym, zblokowanym wzorze tkanym przez Gilmora i Crumpa miksujących rytmy funk z nagłymi tchnieniami ciszy. Improwizacje idą daleko poza wyznaczone oryginałem pole. Pozostałe utwory to covery Ellingtona, Henryego Threadgilla i Roda Tempertona, oraz kilka oryginalnych kompozycji, które ukazują genialną jedność założeń, gdy kolejne rundy popisów członków tria kręcą się wokół pozostałych w ekscytującej choreografii."
VIJAY IYER
Muzyk roku, muzyk dekady, najwspanialszy talent nowoczesnego jazzu, wielki talent światowej pianistyki - taki określa się dzisiaj Vijaya Iyera. Tytuł Muzyka Roku 2010 otrzymał od amerykańskiego stowarzyszenia Jazz Journalists Association. The New Yorker napisał o nim: jeden z najważniejszych współczesnych pianistów... fantastycznie utalentowany, błyskotliwy, eklektyczny, a Los Angeles Weekly: niezwykle ważna młoda gwiazda o wyobraźni bez granic. Został wybrany jednym z "50 najbardziej wpływowych Hindusów świata" przez GQ India. Studiował na Yale i University of California w Berklee ale... matematykę i fizykę (ma doktorat). Jako muzyk jest samoukiem czerpiącym z najrozmaitszych źródeł, m.in. z muzyki hinduskiej, współczesnych twórców europejskich (Ligeti, Ravel), progresywnego rocka i jazzu. Pisze na rozmaite składy, próbuje wszelkich form (symfonika, kameralistyka, film, teatr telewizja). W pianistyce wypracował własny język muzyczny (faktura, skale), który będąc nową jakością dźwiękową jest jednak nad¬zwyczaj komunikatywny.
Iyer wydał szesnaście płyt, ostatnio: Accelerando (2012, ACT Music + Vision), Tirtha (2011), Solo (2010), i wielokrotnie nagradzaną Historicity (2009) z Vijay Iyer Trio (Iyer: fortepian, Marcus Gilmore: perkusja, Stephan Crump: bas). Historicity była nominowana do Grammy 2010 jako Najlepszy Instrumentalny Album Jazzowy i została wybrana Płytą Roku magazynów The New York Times, The Los Angeles Times, Chicago Tribune, Detroit Metro Times, amerykańskiego publicznego radia (NPR), portalu PopMatters.com, plebiscytu krytyków jazzowych magazynu Village Voice oraz Downbeat. Trio dostało nagrodę Echo 2010 (niemiecki odpowiednik Grammy) dla najlepszego zespołu zagranicznego oraz nagrodę krytyków Downbeat dla małych wschodzących składów roku. Iyer otrzymał także: nagrodę Alperta w dziedzinie sztuki, stypendium twórcze Nowojorskiej Fundacji Sztuki oraz wiele zamówień na nowe utwory. Pianista współpracował ze takimi muzykami jak: Steve Coleman, Roscoe Mitchell, Wadada Leo Smith, Rudresh Mahanthappa, Rez Abbasi, Craig Taborn, Ambrose Akinmusire, David Binney, Dafnis Prieto, Liberty Ellman, Steve Lehman, Butch Morris, George Lewis, Amina Claudine Myers, Miya Masaoka, Pamela Z, Dead Prez, Das Racist, Imani Uzuri, John Zorn, DJ Spooky, Karsh Kale i Talvin Singh; filmowcami: Haile Gerima i Bill Morrison; choreografami: Karole Armitage; oraz poetami: Mike Ladd, Amiri Baraka, Charles Simic i Robert Pinsky.
Vijay Iyer jest po prostu jednym z najciekawszych i najważniejszych młodych pianistów jazzowych dzisiejszych czasów. Piętnastoletnia praktyka w nagrywaniu płyt sprawiła, że świetnie czuje się zarówno w roli lidera jak i współtwórcy projektu. Jest członkiem Fieldwork, pracował z producentem hip-hopowym Mike'm Laddem oraz nowoczesnym saksofonistą Rudreshem Mahanthappą, był związany z członkami kolektywu improwizującego M-Base i pisał utwory dla orkiestry - znalazł się nawet na nowej składance Das Racist (był współproducentem utworu "Free Jazzmataz"). (opracowano na podstawie: Tomasz Szachnowski / Jazz Forum / 1-2/2011 oraz Joe Tangari / pitchfork.com)
jazz - koncerty w Trójmieście
Najlepsza Płyta Jazzowa 2012 roku wg Willa Laymana (www.popmatters.com): ""Accelerando" jest najlepszą płytą, jaką pamiętam. W tym materiale, weteran pianistyki - Iyer na pianinie, Stephen Crump na basie i Marcus Gilmore na bębnach, grają na niezwykłym poziomie integralności, brzmiąc jakby przepracowali tysiące idei i pomysłów na temat: jak w dzisiejszym jazzie powinien radzić sobie zespół z rytmem i dynamiką interakcji. Muzyka jest niezwykle elastyczna, ale nie luźna. Skład gra ogłuszającym, wspólnym frontem dźwięków, spośród którego bogactwo tradycji jazzowej przebija się iskrzącymi dialogami. Mistrzowska aranżacja "Human Nature" Michaela Jacksona zaczyna się rozpoznawalnym motywem na pianinie, by od razu przejść do synkopowanej melodii o charakterystycznym, zblokowanym wzorze tkanym przez Gilmora i Crumpa miksujących rytmy funk z nagłymi tchnieniami ciszy. Improwizacje idą daleko poza wyznaczone oryginałem pole. Pozostałe utwory to covery Ellingtona, Henryego Threadgilla i Roda Tempertona, oraz kilka oryginalnych kompozycji, które ukazują genialną jedność założeń, gdy kolejne rundy popisów członków tria kręcą się wokół pozostałych w ekscytującej choreografii."
VIJAY IYER
Muzyk roku, muzyk dekady, najwspanialszy talent nowoczesnego jazzu, wielki talent światowej pianistyki - taki określa się dzisiaj Vijaya Iyera. Tytuł Muzyka Roku 2010 otrzymał od amerykańskiego stowarzyszenia Jazz Journalists Association. The New Yorker napisał o nim: jeden z najważniejszych współczesnych pianistów... fantastycznie utalentowany, błyskotliwy, eklektyczny, a Los Angeles Weekly: niezwykle ważna młoda gwiazda o wyobraźni bez granic. Został wybrany jednym z "50 najbardziej wpływowych Hindusów świata" przez GQ India. Studiował na Yale i University of California w Berklee ale... matematykę i fizykę (ma doktorat). Jako muzyk jest samoukiem czerpiącym z najrozmaitszych źródeł, m.in. z muzyki hinduskiej, współczesnych twórców europejskich (Ligeti, Ravel), progresywnego rocka i jazzu. Pisze na rozmaite składy, próbuje wszelkich form (symfonika, kameralistyka, film, teatr telewizja). W pianistyce wypracował własny język muzyczny (faktura, skale), który będąc nową jakością dźwiękową jest jednak nad¬zwyczaj komunikatywny.
Iyer wydał szesnaście płyt, ostatnio: Accelerando (2012, ACT Music + Vision), Tirtha (2011), Solo (2010), i wielokrotnie nagradzaną Historicity (2009) z Vijay Iyer Trio (Iyer: fortepian, Marcus Gilmore: perkusja, Stephan Crump: bas). Historicity była nominowana do Grammy 2010 jako Najlepszy Instrumentalny Album Jazzowy i została wybrana Płytą Roku magazynów The New York Times, The Los Angeles Times, Chicago Tribune, Detroit Metro Times, amerykańskiego publicznego radia (NPR), portalu PopMatters.com, plebiscytu krytyków jazzowych magazynu Village Voice oraz Downbeat. Trio dostało nagrodę Echo 2010 (niemiecki odpowiednik Grammy) dla najlepszego zespołu zagranicznego oraz nagrodę krytyków Downbeat dla małych wschodzących składów roku. Iyer otrzymał także: nagrodę Alperta w dziedzinie sztuki, stypendium twórcze Nowojorskiej Fundacji Sztuki oraz wiele zamówień na nowe utwory. Pianista współpracował ze takimi muzykami jak: Steve Coleman, Roscoe Mitchell, Wadada Leo Smith, Rudresh Mahanthappa, Rez Abbasi, Craig Taborn, Ambrose Akinmusire, David Binney, Dafnis Prieto, Liberty Ellman, Steve Lehman, Butch Morris, George Lewis, Amina Claudine Myers, Miya Masaoka, Pamela Z, Dead Prez, Das Racist, Imani Uzuri, John Zorn, DJ Spooky, Karsh Kale i Talvin Singh; filmowcami: Haile Gerima i Bill Morrison; choreografami: Karole Armitage; oraz poetami: Mike Ladd, Amiri Baraka, Charles Simic i Robert Pinsky.
Vijay Iyer jest po prostu jednym z najciekawszych i najważniejszych młodych pianistów jazzowych dzisiejszych czasów. Piętnastoletnia praktyka w nagrywaniu płyt sprawiła, że świetnie czuje się zarówno w roli lidera jak i współtwórcy projektu. Jest członkiem Fieldwork, pracował z producentem hip-hopowym Mike'm Laddem oraz nowoczesnym saksofonistą Rudreshem Mahanthappą, był związany z członkami kolektywu improwizującego M-Base i pisał utwory dla orkiestry - znalazł się nawet na nowej składance Das Racist (był współproducentem utworu "Free Jazzmataz"). (opracowano na podstawie: Tomasz Szachnowski / Jazz Forum / 1-2/2011 oraz Joe Tangari / pitchfork.com)
