Podobne wydarzenia
czwartek, godz. 21:00
Sopot,
Teatr BOTO
bilety 30 zł
przedsprzedaż 25 zł
przedsprzedaż 25 zł
czwartek, godz. 18:00 - 21:00
Gdynia,
Podwórko.art
bilety 10 zł
Podwórko Gdańskiej Galerii Miejskiej 1
(wejście przez galerię ul Piwna 27/29)
Miejsce: Podwórko Gdańskiej Galerii Miejskiej 1 ( wejście przez galerię, ul. Piwna 27/29)
Termin: sobota 30 maja 2009 roku, godzina 18
Wydarzenie: koncert jazzowy
Artyści: Jerry Bergonzi (saksofon), Jacek Kochan (perkusja) i Piotr Lemańczyk (kontrabas, gitara basowa)
Wstęp wolny
Dzień po wernisażu wystawy "lost in colour-dialog 1", czyli w sobotę 30 maja 2009 o godz. 18 zainauguruje swoją działalność Podwórko Sztuki Gdańskiej Galerii Miejskiej. Wystąpi jeden z najbardziej znanych światowych saksofonistów Jerry Bergonzi (USA), a towarzyszyć mu będą - Jacek Kochan ( perkusja) i Piotr Lemańczyk (kontrabas, gitara basowa).
Serdecznie zapraszamy!
Jerry Bergonzi
Bergonzi należy do grupy saksofonistów wywodzących swoją muzykę z tradycji jazzu Johna Coltrane'a, którzy zaistnieli na amerykańskiej scenie jazzowej w latach 80. Mimo że Bergonzi należał do najbardziej oryginalnych z nich, długo musiał czekać na znaczący przełom w swojej karierze.
Od ósmego roku życia grał na klarnecie i saksofonie altowym, w wieku 12 lat przerzucił się na tenor i pobierał lekcje u nauczycieli z pobliskiego Berklee School of Music. Po ukończeniu Lowell State University w 1972 r. wyjechał do Nowego Jorku i rozpoczął dziesięcioletnią współpracę z Dave'em Brubeckiem, najpierw w Two Generations Band, potem w kwartecie.
Po powrocie do Bostonu w 1987 r. nagrał serię płyt pod własnym nazwiskiem i dla własnego wydawnictwa, ale także dla włoskiej wytwórni Red Records. Oprócz prowadzenia swoich grup - kwartetu Con Brio i Trio Gonz - Bergonzi nie przestawał udzielać się jako sideman. Wraz z Michaelem Breckerem i Branfordem Marsalisem wystąpił na debiutanckiej płycie Joeya Calderazzo (pianisty znanego m.in. ze współpracy z Michaelem Breckerem) wydanej przez Blue Note w 1990 r. Pod wrażeniem jego pełnych wyrazu i głębi improwizacji wytwórnia zaproponowała mu zarejestrowanie jego własnego materiału.
Jacek Kochan
Jacek Kochan na scenie muzycznej znany jest od lat 70., kiedy to dał się poznać jako perkusista popularnego wówczas zespołu Dżamble, z którym śpiewał też Andrzej Zaucha.
W roku 1981 przeniósł się do USA, a następnie, w połowie lat 80. do Kanady. W obu krajach zdobywał cenne doświadczenie muzyczne i kontakty z muzykami, które procentują do dziś. Grywał w różnych zespołach i różnym liderował. Muzyczne zainteresowania Kochana znajdywały spełnienie w zespołach funkowych, rhythm & bluesowych, czy jazzowych.
Od lat 90. mieszka w Polsce. Choć lideruje swoim zespołom jeszcze od lat 80., to pierwsze nagrania ukazały się dopiero z początkiem lat 90. Debiutancka płyta "Visitor" nagrana m.in. z Patem LaBarberą, podobnie jak następne ("Corporate Highlanders" z Johnem Abercrombiem, czy "Tomorrow's Dreams" z Kenny Wheelerem, aż po "Monorain") przynoszą materiał, który ogólnie można wpisać w jazz często nazywany w USA jako "postbopowy". Pośród płyt nagranych w tamtym okresie wspomnieć należy także pierwszą polską audiofilską płytę jazzową, nagraną wespół z Edem Schullerem i Adamem Pierończykiem "Plastinated Black Sheep", wydaną na złotym nośniku. Ten okres i ten rodzaj twórczości Kochana nie stroni również od doświadczeń fusion (szczególnie widoczne w partiach Johna Abercrombiego).
Od początku nowego wieku Kochan zaczął penetrować muzykę stanowiącą konglomerat jazzu, elektroniki i klubowych beatów. Ten rodzaj twórczości, jak dotychczas znalazł efekt na płytach "Double Life of a Chair", "New Expensive Head" i "One Eyed Horse", a także w zespołach Acoustic Jazz in Electronic Environment (AJEE) czy Paansori Project.
Grywał jako sideman i lider z wieloma muzyka,i, przy czym do najbardziej znaczących należą Dave Liebman, Greg Osby, Marc Copland, John Abercrombie, Gary Thomas, Joey Calderazzo, Kenny Wheeler, Jerry Bergonzi, Eddie Henderson, Franz Hautzinger, Cuong Vu, Eivind Aarset, Zbigniew Namysłowski, Leszek Możdżer, czy Tomasz Stańko. Jego styl jest łatwo rozróżnialny, gęsty, pełen zarówno dosadności jak i muzycznych i rytmicznych niuansów.
Piotr Lemańczyk
Kontrabasista, gitarzysta basowy, kompozytor. Laureat wielu festiwali jazzowych (Jazz Juniors 95' i 96' w Krakowie, Jazz nad Odrą 96' we Wrocławiu, Pomorska Jesień Jazzowa 96'). Jako lider nagrał trzy autorskie płyty ('FOLLOW THE SOUL ' , 'FREEP' i 'VILLAGE TIME'), entuzjastycznie przyjęte przez krytykę. Ma na swoim koncie współpracę z takimi artystami, jak Dave Kikoski, Brian Melvin, Avishai Cohen, Tyler Hornby, Jakob Dinesen, Ulf Adaker, Zbigniew Namysłowski, Jan Ptaszyn Wróblewski, Janusz Muniak, Maciej Sikała, Adam Pierończyk, Piotr Wojtasik, Jarosław Śmietana, Sławek Jaskułke, Jacek Kochan, Emil Kowalski.
(wejście przez galerię ul Piwna 27/29)
jazz - koncerty w Trójmieście
Miejsce: Podwórko Gdańskiej Galerii Miejskiej 1 ( wejście przez galerię, ul. Piwna 27/29)
Termin: sobota 30 maja 2009 roku, godzina 18
Wydarzenie: koncert jazzowy
Artyści: Jerry Bergonzi (saksofon), Jacek Kochan (perkusja) i Piotr Lemańczyk (kontrabas, gitara basowa)
Wstęp wolny
Dzień po wernisażu wystawy "lost in colour-dialog 1", czyli w sobotę 30 maja 2009 o godz. 18 zainauguruje swoją działalność Podwórko Sztuki Gdańskiej Galerii Miejskiej. Wystąpi jeden z najbardziej znanych światowych saksofonistów Jerry Bergonzi (USA), a towarzyszyć mu będą - Jacek Kochan ( perkusja) i Piotr Lemańczyk (kontrabas, gitara basowa).
Serdecznie zapraszamy!
Jerry Bergonzi
Bergonzi należy do grupy saksofonistów wywodzących swoją muzykę z tradycji jazzu Johna Coltrane'a, którzy zaistnieli na amerykańskiej scenie jazzowej w latach 80. Mimo że Bergonzi należał do najbardziej oryginalnych z nich, długo musiał czekać na znaczący przełom w swojej karierze.
Od ósmego roku życia grał na klarnecie i saksofonie altowym, w wieku 12 lat przerzucił się na tenor i pobierał lekcje u nauczycieli z pobliskiego Berklee School of Music. Po ukończeniu Lowell State University w 1972 r. wyjechał do Nowego Jorku i rozpoczął dziesięcioletnią współpracę z Dave'em Brubeckiem, najpierw w Two Generations Band, potem w kwartecie.
Po powrocie do Bostonu w 1987 r. nagrał serię płyt pod własnym nazwiskiem i dla własnego wydawnictwa, ale także dla włoskiej wytwórni Red Records. Oprócz prowadzenia swoich grup - kwartetu Con Brio i Trio Gonz - Bergonzi nie przestawał udzielać się jako sideman. Wraz z Michaelem Breckerem i Branfordem Marsalisem wystąpił na debiutanckiej płycie Joeya Calderazzo (pianisty znanego m.in. ze współpracy z Michaelem Breckerem) wydanej przez Blue Note w 1990 r. Pod wrażeniem jego pełnych wyrazu i głębi improwizacji wytwórnia zaproponowała mu zarejestrowanie jego własnego materiału.
Jacek Kochan
Jacek Kochan na scenie muzycznej znany jest od lat 70., kiedy to dał się poznać jako perkusista popularnego wówczas zespołu Dżamble, z którym śpiewał też Andrzej Zaucha.
W roku 1981 przeniósł się do USA, a następnie, w połowie lat 80. do Kanady. W obu krajach zdobywał cenne doświadczenie muzyczne i kontakty z muzykami, które procentują do dziś. Grywał w różnych zespołach i różnym liderował. Muzyczne zainteresowania Kochana znajdywały spełnienie w zespołach funkowych, rhythm & bluesowych, czy jazzowych.
Od lat 90. mieszka w Polsce. Choć lideruje swoim zespołom jeszcze od lat 80., to pierwsze nagrania ukazały się dopiero z początkiem lat 90. Debiutancka płyta "Visitor" nagrana m.in. z Patem LaBarberą, podobnie jak następne ("Corporate Highlanders" z Johnem Abercrombiem, czy "Tomorrow's Dreams" z Kenny Wheelerem, aż po "Monorain") przynoszą materiał, który ogólnie można wpisać w jazz często nazywany w USA jako "postbopowy". Pośród płyt nagranych w tamtym okresie wspomnieć należy także pierwszą polską audiofilską płytę jazzową, nagraną wespół z Edem Schullerem i Adamem Pierończykiem "Plastinated Black Sheep", wydaną na złotym nośniku. Ten okres i ten rodzaj twórczości Kochana nie stroni również od doświadczeń fusion (szczególnie widoczne w partiach Johna Abercrombiego).
Od początku nowego wieku Kochan zaczął penetrować muzykę stanowiącą konglomerat jazzu, elektroniki i klubowych beatów. Ten rodzaj twórczości, jak dotychczas znalazł efekt na płytach "Double Life of a Chair", "New Expensive Head" i "One Eyed Horse", a także w zespołach Acoustic Jazz in Electronic Environment (AJEE) czy Paansori Project.
Grywał jako sideman i lider z wieloma muzyka,i, przy czym do najbardziej znaczących należą Dave Liebman, Greg Osby, Marc Copland, John Abercrombie, Gary Thomas, Joey Calderazzo, Kenny Wheeler, Jerry Bergonzi, Eddie Henderson, Franz Hautzinger, Cuong Vu, Eivind Aarset, Zbigniew Namysłowski, Leszek Możdżer, czy Tomasz Stańko. Jego styl jest łatwo rozróżnialny, gęsty, pełen zarówno dosadności jak i muzycznych i rytmicznych niuansów.
Piotr Lemańczyk
Kontrabasista, gitarzysta basowy, kompozytor. Laureat wielu festiwali jazzowych (Jazz Juniors 95' i 96' w Krakowie, Jazz nad Odrą 96' we Wrocławiu, Pomorska Jesień Jazzowa 96'). Jako lider nagrał trzy autorskie płyty ('FOLLOW THE SOUL ' , 'FREEP' i 'VILLAGE TIME'), entuzjastycznie przyjęte przez krytykę. Ma na swoim koncie współpracę z takimi artystami, jak Dave Kikoski, Brian Melvin, Avishai Cohen, Tyler Hornby, Jakob Dinesen, Ulf Adaker, Zbigniew Namysłowski, Jan Ptaszyn Wróblewski, Janusz Muniak, Maciej Sikała, Adam Pierończyk, Piotr Wojtasik, Jarosław Śmietana, Sławek Jaskułke, Jacek Kochan, Emil Kowalski.
