Włosy stają dęba! Napaleni dendrolodzy nie noszą drewna do lasu. W tej gęstwinie znajdziesz melodie o żydowskich korzeniach, free-jazzowym pniu, których gałęzie sięgają od grindcore po muzykę ilustracyjną. A są to Gałęzie Wulgarnej Rozkoszy, bo tak brzmi tytuł najnowszego albumu zespołu, który będzie promowany na koncercie w Żaku.
Hubert Zelmer - perkusja
Maciej Trifonidis Bielawski - bas
Paweł Szamburski - klarnet
Horny Trees to powstała w 2007 roku grupa wybitnych leśników, opiekunów i badaczy dźwiękowej puszczy. Na swej drodze napotykają wiele odmian drzew; jedne hołubią, cenią i darzą szacunkiem, inne gatunki bezlitośnie trzebią. Bielawski, Zemler, Szamburski na niezwykłej leśnej ściółce przy pomocy prawdziwych drewnianych instrumentów wnikliwie wypatrują młodych, unikatowych i rześkich pędów. To właśnie te pełne energii, pożądliwości oraz skrajnego podniecenia sprośne drzewka są dla grupy Horny Trees przedmiotem wyjątkowej fascynacji. Leśnicy pielęgnują je, dbają o ich dorodny wzrost, i co najważniejsze - robią to z powagą, prawdziwą pasją i miłością (której nie brak im oczywiście względem pozostałych warstw lasu, no może z małymi wyjątkami). W kwietniu 2007 roku nastąpiła prapremiera debiutanckiego atlasu autorstwa Horny Trees - pierwsze zapiski, pierwsze diagnozy i opis tych niezwykłych pędów, które tak szybko rozrosły się w całej niemal leśniczówce. Były to z pewnością kwiatostany godne szczególnej uwagi i zainteresowania. Dokładnie po dwóch latach - 25 kwietnia 2009 nastąpiła premiera drugiego atlasu grupy o nazwie "Branches of Dirty delight", co w wolnym tłumaczeniu oznacza Gałęzie Wulgarnej Rozkoszy. Gałęzie te wrastają w podświadomość szybko niwecząc pokłady starej gnijącej kory i wnet zasiewają pnącza lubieżnej witalności. Przygotujcie się!
"Pasjonujący debiut i z pewnością jedno z największych okołojazzowych objawień 2008 roku!" (Gazeta Wyborcza)
"To ekspresja pełna pasji i zaangażowania, ale daleka od niepohamowanych zrywów, odpowiednio wyważona. Znajdziemy tu kluczowe jakości nadające smak muzyce improwizowanej i nie tylko - klimat, radość grania i interakcji, ducha eksperymentu i wyprawy w nieznane, a jednocześnie dużą dbałość o formę i najdrobniejsze detale. Bez wątpienia jedna z najlepszych krajowych płyt w kategorii jazz / improv. w minionym roku!" (Machina)
"Już od pierwszego utworu, będącego pijaną parodią pewnej znanej melodii operowej, rozpościera się przed nami obraz lasu, jakiego wcześniej nie znaliśmy - wciąż pięknego i dostojnego, ale także pełnego tajemnic i przyziemnych skłonności. Kto powiedział, że dendrologia musi być nudna?" (Życie Warszawy)
"To obdarzeni nieprzeciętną wyobraźnią, zmysłem improwizacyjnym i szczególnym wyczuciem melodyjności instrumentaliści! Od morderczego grindcore-jazzu, przez free jazz i free rock, granie bigbandowe, muzykę filmową i teatralną, funk, po muzykę żydowską. Jest tu coś dla zakochanych i dla zwolenników pogo, dla zasypiających i dla tych, którzy lubią, gdy włosy stają im dęba!" ("Co Jest Grane" Gazeta Wyborcza)
Hubert Zemler - gra na drewnianej, klonowej perkusji oraz perkusjonaliach, również wykonanych z drewna. Podczas wieloletniej współpracy z kubańskim pianistą Reiem Ceballo zgłębił tajniki rytmów afrokubańskich. Jest laureatem trzeciej nagrody na regionalnym przeglądzie młodych drwali województwa kujawsko-pomorskiego "Axe Juniors 1999" oraz wyróżnienia na makroregionalnym popisie leśniczych "Kora 2000". W ubiegłym roku wygrał wyścig "Najszybszej Sadzonki" w Lesznie, osiągnął wynik stu dwudziestu drzewek na minutę! Jest członkiem ansamblu Natalii "Natu" Przybysz i DJ nveego, grupy perkusyjnej Ritmodelia, zespołu Cinq G (senk że), kwartetu Wojciecha Staroniewicza, tria Marcina Olaka. Wraz z Piotrem Zabrodzkim współtworzy zespół Blast Muzungu oraz trio z Bronisławem Szałańskim. Brał też udział w nagraniu płyty "Namanga" z udziałam najwybitniejszego polskiego tubisty Zdzisława Piernika.
Maciej Trifonidis Bielawski - gra na ośmiostrunowej gitarze basowej wykonanej z drzewa klonu, Orzecha, Hebanu oraz egzotycznej Bubingi, używa również blaszanych instrumentów dętych. W swojej muzyce łącząc brzmienia akustyczne z elektroniką, oscylując między improwizacją, a precyzyjnym zapisem utworów wymyka się rutynie i stagnacji. Kieruje się intuicją i emocjami, odkrywa nowe lądy muzyczne, dzięki czemu uzyskuje prawdziwy obraz muzyki, jaką w sobie nosi. Bielawski jest również laureatem wielu konkursów z zakresu wyrębu drzew - miedzy innymi "Drwale w Brwinowie 2003", "Zlot Drwali 1999" - jest mistrzem zarówno siekiery jak i piły łańcuchowej, potrafi ściąć trzysta gałęzi w trzy minuty! Grał i współpracował z: Trapezfik, Słoma i Bębnoluby, Batyskaf, Marek Biliński, Mamadu Diouf, Anna Patynek, i Beckaye Aw, K.a.s.a, Drums NRG, Muzykoterapia, Mafrik, Makossa, Kerd. Aktualnie tworzy w Tricphonix, Trifonidis oraz w Horny Trees.
Paweł Szamburski - gra na drewnianym klarnecie wykonanym z rdzenia Hebanu Grenadil oraz na plastikowych zabawkach elektronicznych. Studiował na Wydziale Antropologii Kultury oraz Muzykologii na Uniwersytecie Warszawskim. Współtworzy niezależną wytwórnię płytową Lado Abc. Jest założycielem i liderem zespołu Meritum Udziela się w wielu projektach muzycznych: SzaZa, Tupika, Cukunft, Ircha oraz Horny Trees. Tworzy solowy projekt "Repeat One" na klarnet amplifikowany oraz prowadzi autorski cykl imprez z muzyką improwizowaną "Djazzpora". W roku 1985 wygrał leśny konkurs organizowany dla dzieci "Ptasi Pisk", w którym rozpoznał aż czterdzieści gatunków ptaków po ich śpiewie! Wziął również udział w konkursie "Drwale w Brwinowie", ale przegrał z kretesem. Grał lub współpracował z takimi artystami jak: Raphael Rogiński, Frank London, Paul Brody, Tomasz Duda, Patryk Zakrocki, Macio Moretti, Tomasz Stańko, Mikołaj Trzaska, Noel Akchote, Pavel Fajt, Bartosz Weber, Kuba Kossak, Sebastian Wypych, Michał Górczyński, Hubert Zemler, Roman Ślefarski, Maciej Bielawski, Josquen Roset, Norbullo, Dj Lenar, Dj Dfc, Dj Olive i wielu innych.
folk / reggae / world - koncerty w Trójmieście
Hubert Zelmer - perkusja
Maciej Trifonidis Bielawski - bas
Paweł Szamburski - klarnet
Horny Trees to powstała w 2007 roku grupa wybitnych leśników, opiekunów i badaczy dźwiękowej puszczy. Na swej drodze napotykają wiele odmian drzew; jedne hołubią, cenią i darzą szacunkiem, inne gatunki bezlitośnie trzebią. Bielawski, Zemler, Szamburski na niezwykłej leśnej ściółce przy pomocy prawdziwych drewnianych instrumentów wnikliwie wypatrują młodych, unikatowych i rześkich pędów. To właśnie te pełne energii, pożądliwości oraz skrajnego podniecenia sprośne drzewka są dla grupy Horny Trees przedmiotem wyjątkowej fascynacji. Leśnicy pielęgnują je, dbają o ich dorodny wzrost, i co najważniejsze - robią to z powagą, prawdziwą pasją i miłością (której nie brak im oczywiście względem pozostałych warstw lasu, no może z małymi wyjątkami). W kwietniu 2007 roku nastąpiła prapremiera debiutanckiego atlasu autorstwa Horny Trees - pierwsze zapiski, pierwsze diagnozy i opis tych niezwykłych pędów, które tak szybko rozrosły się w całej niemal leśniczówce. Były to z pewnością kwiatostany godne szczególnej uwagi i zainteresowania. Dokładnie po dwóch latach - 25 kwietnia 2009 nastąpiła premiera drugiego atlasu grupy o nazwie "Branches of Dirty delight", co w wolnym tłumaczeniu oznacza Gałęzie Wulgarnej Rozkoszy. Gałęzie te wrastają w podświadomość szybko niwecząc pokłady starej gnijącej kory i wnet zasiewają pnącza lubieżnej witalności. Przygotujcie się!
"Pasjonujący debiut i z pewnością jedno z największych okołojazzowych objawień 2008 roku!" (Gazeta Wyborcza)
"To ekspresja pełna pasji i zaangażowania, ale daleka od niepohamowanych zrywów, odpowiednio wyważona. Znajdziemy tu kluczowe jakości nadające smak muzyce improwizowanej i nie tylko - klimat, radość grania i interakcji, ducha eksperymentu i wyprawy w nieznane, a jednocześnie dużą dbałość o formę i najdrobniejsze detale. Bez wątpienia jedna z najlepszych krajowych płyt w kategorii jazz / improv. w minionym roku!" (Machina)
"Już od pierwszego utworu, będącego pijaną parodią pewnej znanej melodii operowej, rozpościera się przed nami obraz lasu, jakiego wcześniej nie znaliśmy - wciąż pięknego i dostojnego, ale także pełnego tajemnic i przyziemnych skłonności. Kto powiedział, że dendrologia musi być nudna?" (Życie Warszawy)
"To obdarzeni nieprzeciętną wyobraźnią, zmysłem improwizacyjnym i szczególnym wyczuciem melodyjności instrumentaliści! Od morderczego grindcore-jazzu, przez free jazz i free rock, granie bigbandowe, muzykę filmową i teatralną, funk, po muzykę żydowską. Jest tu coś dla zakochanych i dla zwolenników pogo, dla zasypiających i dla tych, którzy lubią, gdy włosy stają im dęba!" ("Co Jest Grane" Gazeta Wyborcza)
Hubert Zemler - gra na drewnianej, klonowej perkusji oraz perkusjonaliach, również wykonanych z drewna. Podczas wieloletniej współpracy z kubańskim pianistą Reiem Ceballo zgłębił tajniki rytmów afrokubańskich. Jest laureatem trzeciej nagrody na regionalnym przeglądzie młodych drwali województwa kujawsko-pomorskiego "Axe Juniors 1999" oraz wyróżnienia na makroregionalnym popisie leśniczych "Kora 2000". W ubiegłym roku wygrał wyścig "Najszybszej Sadzonki" w Lesznie, osiągnął wynik stu dwudziestu drzewek na minutę! Jest członkiem ansamblu Natalii "Natu" Przybysz i DJ nveego, grupy perkusyjnej Ritmodelia, zespołu Cinq G (senk że), kwartetu Wojciecha Staroniewicza, tria Marcina Olaka. Wraz z Piotrem Zabrodzkim współtworzy zespół Blast Muzungu oraz trio z Bronisławem Szałańskim. Brał też udział w nagraniu płyty "Namanga" z udziałam najwybitniejszego polskiego tubisty Zdzisława Piernika.
Maciej Trifonidis Bielawski - gra na ośmiostrunowej gitarze basowej wykonanej z drzewa klonu, Orzecha, Hebanu oraz egzotycznej Bubingi, używa również blaszanych instrumentów dętych. W swojej muzyce łącząc brzmienia akustyczne z elektroniką, oscylując między improwizacją, a precyzyjnym zapisem utworów wymyka się rutynie i stagnacji. Kieruje się intuicją i emocjami, odkrywa nowe lądy muzyczne, dzięki czemu uzyskuje prawdziwy obraz muzyki, jaką w sobie nosi. Bielawski jest również laureatem wielu konkursów z zakresu wyrębu drzew - miedzy innymi "Drwale w Brwinowie 2003", "Zlot Drwali 1999" - jest mistrzem zarówno siekiery jak i piły łańcuchowej, potrafi ściąć trzysta gałęzi w trzy minuty! Grał i współpracował z: Trapezfik, Słoma i Bębnoluby, Batyskaf, Marek Biliński, Mamadu Diouf, Anna Patynek, i Beckaye Aw, K.a.s.a, Drums NRG, Muzykoterapia, Mafrik, Makossa, Kerd. Aktualnie tworzy w Tricphonix, Trifonidis oraz w Horny Trees.
Paweł Szamburski - gra na drewnianym klarnecie wykonanym z rdzenia Hebanu Grenadil oraz na plastikowych zabawkach elektronicznych. Studiował na Wydziale Antropologii Kultury oraz Muzykologii na Uniwersytecie Warszawskim. Współtworzy niezależną wytwórnię płytową Lado Abc. Jest założycielem i liderem zespołu Meritum Udziela się w wielu projektach muzycznych: SzaZa, Tupika, Cukunft, Ircha oraz Horny Trees. Tworzy solowy projekt "Repeat One" na klarnet amplifikowany oraz prowadzi autorski cykl imprez z muzyką improwizowaną "Djazzpora". W roku 1985 wygrał leśny konkurs organizowany dla dzieci "Ptasi Pisk", w którym rozpoznał aż czterdzieści gatunków ptaków po ich śpiewie! Wziął również udział w konkursie "Drwale w Brwinowie", ale przegrał z kretesem. Grał lub współpracował z takimi artystami jak: Raphael Rogiński, Frank London, Paul Brody, Tomasz Duda, Patryk Zakrocki, Macio Moretti, Tomasz Stańko, Mikołaj Trzaska, Noel Akchote, Pavel Fajt, Bartosz Weber, Kuba Kossak, Sebastian Wypych, Michał Górczyński, Hubert Zemler, Roman Ślefarski, Maciej Bielawski, Josquen Roset, Norbullo, Dj Lenar, Dj Dfc, Dj Olive i wielu innych.
