Terminarz muzyków T.Love Alternative okazał się zbyt napięty i do Gdańska niestety nie mogą przyjechać. Muniek z ekipą postanowili przygotować dla fanów solidną rekompensatę - podczas występu w Parlamencie wesprze ich jedna z najważniejszych postaci polskiej muzyki rozrywkowej - Robert Brylewski (Brygada Kryzys, Izrael, Armia). Koncert w nowym składzie odbędzie się 17 kwietnia (niedziela).
Był luty '82, w Polsce panował stan wojenny. Próby nowo powstałego zespołu Teenage Love Alternative odbywały się w wolno stojącej willi Darka Zająca (Zając), dzięki czemu nie było problemów z patrolami ZOMO. Poza Zającem dobrze grającym na organach, nikt inny nie miał bliższej styczności z instrumentami. Zygmunt Staszczyk (Muniek) z racji pewnego doświadczenia wokalnego w grupie Atak przekształconej później na Opozycje zajął miejsce frontmana i basisty. Januszowi Konorowskiemu przypadła gitara, a perkusja zrobiona z książek i zeszytów została dla Jacka Wudeckiego (Słonia).
Zespół koncertował w częstochowskich liceach a także w Domu Kultury na Stradomiu na tzw. Punk Arenie. Latem '82 odbyła się sesja nagraniowa na koncert jarociński, niestety zespół nie zakwalifikował się. Jesienią Muniek zaczął studiować polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, a Słoniu ekonomie w Krakowie. Próby nie mogły już odbywać się tak często. Pierwszy płatny koncert odbył się w listopadzie '82. Honorarium wynosiło 400 zł. plus nocleg w orbisowskim hotelu.
Wiosną '83 odbyła się kolejna sesja nagraniowa do Jarocina, tym razem zespół miał więcej szczęścia. Poza tym T.Love Alternative wygrał festiwal w Malborku, dzięki czemu mógł zagrać koncert finałowy. Koncert ten był niezwykły głównie dlatego, że chłopcy pojawili się na nim w stanie nietrzeźwym, grupa musiała być siłą usuwana ze sceny, jednak to przyniosło im jeszcze więcej fanów.
Przed koncertem w Jarocinie'83 Muniek porzucił gitarę basową, a jego miejsce zajął pierwszy w zespole profesjonalny muzyk Jacek Śliwiński. W Jarocinie nie udało im się zakwalifikować do pierwszej dziesiątki. Pod koniec roku doszedł drugi gitarzysta - Wojtek Wierus, którego pół roku później zastąpił Andrzej Zeńczewski. Latem 1984 T.Love wystąpił na FAMIE w Świnoujściu, po raz drugi na Festiwalu Nowej Fali w Toruniu i w Jarocinie, tylko ze tym razem poza konkursem.
W Jarocinie'84 zespół nagrał swój pierwszy album - Nasz Babylon. W marcu 1985 zespół nagrywał w profesjonalnym studiu utwór Zabijanka na składankę Tonpressu Jeszcze młodsza generacja. Przy okazji za łapówkę w ciągu 5 godzin nagrali materiał na swój drugi nieoficjalny album - Chamy idą.
Latem'85 T.Love wystąpił na dwóch dużych festiwalach - Rock w Opolu i Rock Arena w Poznaniu. Do Poznania w ogóle nie dojechali z powodu zatrzymania Muńka i Słonia przez MO za przewożenie zbyt dużej ilości alkoholu. Natomiast do Opola dotarli, ale w stanie nietrzeźwym. Być może właśnie dzięki tej akcji jeszcze tego roku zespół wystąpił w roli gwiazdy w Jarocinie. W grudniu od zespołu odszedł Janusz Konorowski, a zastąpił go Rafał Włoczewski.
W grudniu'87 T.Love Alternative oficjalnie zmienia nazwę na T.Love. Odchodzi Słoniu i zastępuje go perkusista Kobranocki - Piotr Wysocki. Wiosną '88 wydają pierwszy oficjalny album - Miejscowi - live. Latem koncertują razem z DAAB'em w Związku Radzieckim.
Rok po wydaniu Miejscowi - live ukazuje się drugi oficjalny album - Wychowanie. W czerwcu'89 T.Love zagrał ostatni koncert w starym składzie, ale już bez Andrzeja Zenczewskiego. Muniek wyjeżdża do Anglii, T.Love się rozpada...
Po powrocie Muńka zespół zawiązał się na nowo w nowym składzie. Ze starego T.Love pozostał tylko wokalista. Już pierwsza płyta nowego zespołu wydana w 1991r. odniosła wielki sukces. Album Pocisk miłości, a dokładniej piosenka Warszawa osiągnęła szczyt ogólnopolskiej listy przebojów programu III Polskiego Radia. O utworze tym Muniek mówił tak: Napisałem to w Londynie na emigracji - czułem nostalgię, zawsze się z tego śmiałem, a tu siedziałem w barze, zmywałem gary i zamarzyły mi się kapusta, bigos i polskie Boże Narodzenie. Śmiałem się kiedyś, że tacy faceci jak Norwid i Mickiewicz rozrywali żyły na emigracji, a tu i mnie dopadło. Jak przypomniałem sobie tę Warszawę, studia, czas, który minął. (...) Pamiętam, był totalnie zajęty piątek w knajpie "Parks" przy stadionie Arsenalu. To była modna knajpa, z dobrą szamką, bez majkrołejwu. Zmywam gary i nagle mi się układa - Za oknem zimowy zaczyna się dzień, zaczynam kolejny dzień życia - czułem, że muszę to zapisać, bo mi zniknie. Szef kuchni, grubas Mark, który mnie lubił, pozwolił mi iść do kibla, powiedziałem, że chcę się odlać. Wziąłem serwetkę czy papier toaletowy i napisałem pierwszą zwrotkę i początek drugiej w toalecie. Resztę dopisałem już w pokoju, po pracy. Była tam gitara mojego kolegi Marka Majakowskiego, ułożyłem szkieletową linię basu - słynne dźwięki: pusta, piąty i siódmy próg. Wiedziałem teraz, że jak wrócę, to muszę zmontować na nowo zespół.
Rok 1992. Do sklepów trafia King, drugi album nowego T.Love, jeszcze lepsze piosenki, jeszcze większy sukces. Świetne teksty, a także niesamowita gitara Janka Benedka sprawia, iż ten album niektórzy fani wręcz kochają. W 1993 roku T.Love wystąpił zarówno na festiwalach w Sopocie i Opolu, jak też w Żarnowcu i po raz piąty Jarocinie, gdzie był jedną z głównych gwiazd koncertu finałowego oglądanego przez 18.000 osób. Rok później po raz ostatni uległ zmianie skład zespołu. Odszedł gitarzysta Benedek, któremu nie podobał się obecny skład.
W tym samym roku zespół wydał składankę I love You na której znalazło się aż 19 (a na kasecie 16) piosenek. Nowymi utworami był Syn miasta oraz tytułowa I love You. Pod koniec 1994r. do sklepów trafił jeszcze jeden album - Prymityw. Przez starych fanów zespołu, Prymityw jest określany jako ostatni powiew punku w T.Love. Niestety kolejne płyty zespołu są już nieco wolniejsze, mniej punkowe, a bardziej popowo-rockandrollowe.
Latem'95r. zespół wydał jeszcze składankę, a właściwie reedycje starych hitów z przed 10 lat - Częstochowa 1982-85. Patrząc z perspektywy czasu, jest to jakby pożegnanie z punkiem. Kolejny rok przynosi kolejny album - Al Capone, mimo iż prawie nie przypomina starego T.Love, cieszył się dużym uznaniem (wśród nowych fanów). Wprowadzał coś zupełnie innego, duże urozmaicenie instrumentalno - wokalne sprawiło, że Al Capone zyskał wielu zwolenników.
Rok 1997. Duży sukces Al Capone był pestką w porównaniu z tym, co osiągnął kolejny album - Chłopaki nie płaczą. Sukces tej płyty jest śmieszny z dwóch względów. Największą aprobatę zyskała piosenka, która znalazła się na płycie dla żartu. Mowa tu o tytułowej piosence, w której T.Love parodiuje boysband. Drugą sprawą jest sukces piosenki Jest super, jest to diametralnie inny utwór od tytułowej, a jednak cieszył się prawie tak samo dużym uznaniem jak Chłopaki nie płaczą. Mimo iż Jest super nie jest jakimś tam banalnym utworkiem, wyrażanie widać w nim tą lekkość jaką T.Love chciał przekazać w całym swym albumie. Jest to ironiczny utwór pełen goryczy, z powodzeniem Muniek mógłby go zaśpiewać ciężkim, zachrypniętym głosem, tak jak np.: Pocisk miłości, jednak tak nie zrobił...
Rok po premierze Chłopaki nie płaczą do sklepów trafiła składanka Best.Love, na której znalazło się 17 czołowych piosenek, granych prawie na każdym koncercie, plus 2 nowe. Album miał uświadomić nowych fanów, że T.Love to nie tylko Chłopaki nie płaczą, miał też dać zespołowi trochę więcej czasu na nagranie następnej płyty.
Dwunastym oficjalnym albumem T.Love jest Antyidol. Płyta została nagrana w Anglii, jej realizatorem był Niel Simons. T.Love nagrywał w studiu Protocol, gdzie swoje single nagrywali między innymi Blur, Suede czy Placebo. Antyidol wyróżnia się nieco ostrzejszym brzmieniem, jest mniej instrumentów jednak dźwięki są bardziej zdecydowane. Teksty są po prostu genialne. Mimo iż nie ma na niej zdecydowanych hitów, album nie odniósł sukcesu komercyjnego, jest to płyta, którą naprawdę warto mieć.
W listopadzie 2001 ukazał się kolejny album - Model 01. Album ten niestety nie jest kontynuacją Antyidola. Tym razem T.Love dał swoim fanom jasno do zrozumienia - najważniejszy jest sukces rynkowy. Do nagrania albumu zostało zaproszonych wielu dobrze znanych na scenie muzycznej gości, m.in. Kazik, Kayah, Fisz, Smolik... Modela promuje aż 5 singli, utwór "Nie, nie, nie" został uznany za piosenkę roku 2001, a T.Love grupą roku. Album uzyskał też status "Złotej Płyty".
W październiku 2002 została wydana reedycja 2 pierwszych albumów T.Love i 2 nagrań podziemnych (w postaci bonusów) - Wychowanie razem z Nasz bubelon oraz Miejscowi Live razem z Chamy idą. W Listopadzie odbył się koncert jubileuszowy z okazji 20-lecia istnienia T.Love przed którym odbył się największy zlot fanów T.Love organizowany przez fanklub Teenage Love Alternative. W grudniu została wydana płyta DVD i kaseta VHS ze wszystkimi teledyskami T.Love, dodatkowo na DVD znalazły się fragmenty różnych koncertów i inne dodatki.
Na początku 2003 ukazała się płyta ze ścieżką dźwiękową do filmu Superprodukcja. T.Love nagrał specjalnie na nią 2 utwory. Dodatkowo na płycie znalazły się 2 debiutanckie kawałki Jarka Polaka. We wrześniu odbyły się 2 ważne koncerty - Punk Rock Later, na którym zespół wystąpił w składzie z przed 15 lat oraz koncert w Londynie. W tym samym miesiącu ukazał się singiel Polish boyfriend promujący długo oczekiwany koncertowy album T.Live, który na sklepowe półki trafił 9-tego listopada. Na płycie znalazło się 21 utworów z koncertu jubileuszowego w 2002r. oraz 3 nowe studyjne utwory.
W roku 2004 zespół zagrał po raz drugi na Przystanku Woodstock na którym nakręcił koncertowe DVD.
Również w tym roku Muniek wystąpił w 2 głośnych duetach... z Krzysztofem Krawczykiem oraz z hip-hopowym zespołem Zipera.
W maju 2004 zadebiutował swoim solowym albumem perkusista T.Love - Sidney Polak, jego płyta osiągnęła ogromny sukces.
W październiku 2005 zespół wszedł do studia nagrać swój kolejny album. I Hate Rock'n'roll miał być powrotem do rock'n'rollowych korzeni, od których zespół mocno odstąpił na ostatniej studyjnej płycie (Model 01). Do współpracy zostali zaproszeni byli muzycy T.Love - Janek Benedek, Andrzej Zeńczewski, Janusz Knorowski. W grudniu nakładem Magic Records ukazała się solowa płyta gitarzysty - Jacka Perkowskiego. 24 marca 2006 długo oczekiwana płyta I Hate Rock'n'roll" ujrzała światło dzienne. Dzień prędzej koncertem w warszawskiej Stodole zespół rozpoczął dużą trasę koncertową, promującą nowy album. Na tym koncercie miał też miejsce kolejny zlot fanów zespołu, organizowany przez fanklub Teenage Love Alternative.
Z dniem 1 stycznia 2007 roku w zespół opuścił gitarzysta i kompozytor Jacek Perkowski. Na trasie koncertowej trwającej od maja do września 2007 grało czterech kandydatów na jego miejsce (Łukasz Lach, Krzysztof Rychard, Piotr Czajer i Jan Pęczak), z których następnie zespół wyłonił następcę, Jana Pęczaka.
Dnia 12 listopada 2007 w Hard Rock Cafe w Warszawie miała miejsce konferencja prasowa, na której odbyła się premiera oficjalnej biografii zespołu pod tytułem Potrzebuję Wczoraj autorstwa Magdaleny Patryas i Pawła Dunin-Wąsowicz, a wydanej przez wydawnictwo Lampa i Iskra Boża. Książka była promowana jesienną trasą koncertową rozpoczętą 14 listopada, a zakończoną 13 grudnia 2007, w trakcie której T.Love zagrał 13 koncertów. W Warszawie, gdzie co roku odbywa się zlot fanów, nastąpiła premiera książki napisanej przez fana i moderatora fanklubu Marcina "Siwego" Styczyńskiego, pod tytułem: Siwy chciał grać w T.Love. Zostały tam zawarte opisy koncertów, zlotów oraz fanów.
7 listopada 2008 wydana została składanka pod tytułem Love, Love Love, The Very BesT.Love, która zawiera utwory z przestrzeni 26 lat istnienia zespołu. Płyta zawiera 40 starych utworów oraz 2 nowe piosenki. Ich tytuły to: "Love,Love,Love" (jest ona także pierwszym singlem z płyty, do której został nakręcony teledysk, wyreżyserowany przez Krzysztofa Ostrowskiego) oraz "Prawdziwe życie" - oba zostały zarejestrowane we wrześniu 2008 w studio Polskiego Radia Studio S-4 pod okiem Leszka Kamińskiego jako producenta.
11 października 2009 w Radio Zet nastąpiła premiera singla "Tina" promującego solowy projekt Muńka Staszczyka, we współpracy z byłym gitarzystą T.Love - Jankiem Benedekiem. Pełen album ukazał się w 2010 roku.
Aktualnie T.Love pracuje nad materiałem na nowy krążek.
muzyka alternatywna - koncerty w Trójmieście
Był luty '82, w Polsce panował stan wojenny. Próby nowo powstałego zespołu Teenage Love Alternative odbywały się w wolno stojącej willi Darka Zająca (Zając), dzięki czemu nie było problemów z patrolami ZOMO. Poza Zającem dobrze grającym na organach, nikt inny nie miał bliższej styczności z instrumentami. Zygmunt Staszczyk (Muniek) z racji pewnego doświadczenia wokalnego w grupie Atak przekształconej później na Opozycje zajął miejsce frontmana i basisty. Januszowi Konorowskiemu przypadła gitara, a perkusja zrobiona z książek i zeszytów została dla Jacka Wudeckiego (Słonia).
Zespół koncertował w częstochowskich liceach a także w Domu Kultury na Stradomiu na tzw. Punk Arenie. Latem '82 odbyła się sesja nagraniowa na koncert jarociński, niestety zespół nie zakwalifikował się. Jesienią Muniek zaczął studiować polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, a Słoniu ekonomie w Krakowie. Próby nie mogły już odbywać się tak często. Pierwszy płatny koncert odbył się w listopadzie '82. Honorarium wynosiło 400 zł. plus nocleg w orbisowskim hotelu.
Wiosną '83 odbyła się kolejna sesja nagraniowa do Jarocina, tym razem zespół miał więcej szczęścia. Poza tym T.Love Alternative wygrał festiwal w Malborku, dzięki czemu mógł zagrać koncert finałowy. Koncert ten był niezwykły głównie dlatego, że chłopcy pojawili się na nim w stanie nietrzeźwym, grupa musiała być siłą usuwana ze sceny, jednak to przyniosło im jeszcze więcej fanów.
Przed koncertem w Jarocinie'83 Muniek porzucił gitarę basową, a jego miejsce zajął pierwszy w zespole profesjonalny muzyk Jacek Śliwiński. W Jarocinie nie udało im się zakwalifikować do pierwszej dziesiątki. Pod koniec roku doszedł drugi gitarzysta - Wojtek Wierus, którego pół roku później zastąpił Andrzej Zeńczewski. Latem 1984 T.Love wystąpił na FAMIE w Świnoujściu, po raz drugi na Festiwalu Nowej Fali w Toruniu i w Jarocinie, tylko ze tym razem poza konkursem.
W Jarocinie'84 zespół nagrał swój pierwszy album - Nasz Babylon. W marcu 1985 zespół nagrywał w profesjonalnym studiu utwór Zabijanka na składankę Tonpressu Jeszcze młodsza generacja. Przy okazji za łapówkę w ciągu 5 godzin nagrali materiał na swój drugi nieoficjalny album - Chamy idą.
Latem'85 T.Love wystąpił na dwóch dużych festiwalach - Rock w Opolu i Rock Arena w Poznaniu. Do Poznania w ogóle nie dojechali z powodu zatrzymania Muńka i Słonia przez MO za przewożenie zbyt dużej ilości alkoholu. Natomiast do Opola dotarli, ale w stanie nietrzeźwym. Być może właśnie dzięki tej akcji jeszcze tego roku zespół wystąpił w roli gwiazdy w Jarocinie. W grudniu od zespołu odszedł Janusz Konorowski, a zastąpił go Rafał Włoczewski.
W grudniu'87 T.Love Alternative oficjalnie zmienia nazwę na T.Love. Odchodzi Słoniu i zastępuje go perkusista Kobranocki - Piotr Wysocki. Wiosną '88 wydają pierwszy oficjalny album - Miejscowi - live. Latem koncertują razem z DAAB'em w Związku Radzieckim.
Rok po wydaniu Miejscowi - live ukazuje się drugi oficjalny album - Wychowanie. W czerwcu'89 T.Love zagrał ostatni koncert w starym składzie, ale już bez Andrzeja Zenczewskiego. Muniek wyjeżdża do Anglii, T.Love się rozpada...
Po powrocie Muńka zespół zawiązał się na nowo w nowym składzie. Ze starego T.Love pozostał tylko wokalista. Już pierwsza płyta nowego zespołu wydana w 1991r. odniosła wielki sukces. Album Pocisk miłości, a dokładniej piosenka Warszawa osiągnęła szczyt ogólnopolskiej listy przebojów programu III Polskiego Radia. O utworze tym Muniek mówił tak: Napisałem to w Londynie na emigracji - czułem nostalgię, zawsze się z tego śmiałem, a tu siedziałem w barze, zmywałem gary i zamarzyły mi się kapusta, bigos i polskie Boże Narodzenie. Śmiałem się kiedyś, że tacy faceci jak Norwid i Mickiewicz rozrywali żyły na emigracji, a tu i mnie dopadło. Jak przypomniałem sobie tę Warszawę, studia, czas, który minął. (...) Pamiętam, był totalnie zajęty piątek w knajpie "Parks" przy stadionie Arsenalu. To była modna knajpa, z dobrą szamką, bez majkrołejwu. Zmywam gary i nagle mi się układa - Za oknem zimowy zaczyna się dzień, zaczynam kolejny dzień życia - czułem, że muszę to zapisać, bo mi zniknie. Szef kuchni, grubas Mark, który mnie lubił, pozwolił mi iść do kibla, powiedziałem, że chcę się odlać. Wziąłem serwetkę czy papier toaletowy i napisałem pierwszą zwrotkę i początek drugiej w toalecie. Resztę dopisałem już w pokoju, po pracy. Była tam gitara mojego kolegi Marka Majakowskiego, ułożyłem szkieletową linię basu - słynne dźwięki: pusta, piąty i siódmy próg. Wiedziałem teraz, że jak wrócę, to muszę zmontować na nowo zespół.
Rok 1992. Do sklepów trafia King, drugi album nowego T.Love, jeszcze lepsze piosenki, jeszcze większy sukces. Świetne teksty, a także niesamowita gitara Janka Benedka sprawia, iż ten album niektórzy fani wręcz kochają. W 1993 roku T.Love wystąpił zarówno na festiwalach w Sopocie i Opolu, jak też w Żarnowcu i po raz piąty Jarocinie, gdzie był jedną z głównych gwiazd koncertu finałowego oglądanego przez 18.000 osób. Rok później po raz ostatni uległ zmianie skład zespołu. Odszedł gitarzysta Benedek, któremu nie podobał się obecny skład.
W tym samym roku zespół wydał składankę I love You na której znalazło się aż 19 (a na kasecie 16) piosenek. Nowymi utworami był Syn miasta oraz tytułowa I love You. Pod koniec 1994r. do sklepów trafił jeszcze jeden album - Prymityw. Przez starych fanów zespołu, Prymityw jest określany jako ostatni powiew punku w T.Love. Niestety kolejne płyty zespołu są już nieco wolniejsze, mniej punkowe, a bardziej popowo-rockandrollowe.
Latem'95r. zespół wydał jeszcze składankę, a właściwie reedycje starych hitów z przed 10 lat - Częstochowa 1982-85. Patrząc z perspektywy czasu, jest to jakby pożegnanie z punkiem. Kolejny rok przynosi kolejny album - Al Capone, mimo iż prawie nie przypomina starego T.Love, cieszył się dużym uznaniem (wśród nowych fanów). Wprowadzał coś zupełnie innego, duże urozmaicenie instrumentalno - wokalne sprawiło, że Al Capone zyskał wielu zwolenników.
Rok 1997. Duży sukces Al Capone był pestką w porównaniu z tym, co osiągnął kolejny album - Chłopaki nie płaczą. Sukces tej płyty jest śmieszny z dwóch względów. Największą aprobatę zyskała piosenka, która znalazła się na płycie dla żartu. Mowa tu o tytułowej piosence, w której T.Love parodiuje boysband. Drugą sprawą jest sukces piosenki Jest super, jest to diametralnie inny utwór od tytułowej, a jednak cieszył się prawie tak samo dużym uznaniem jak Chłopaki nie płaczą. Mimo iż Jest super nie jest jakimś tam banalnym utworkiem, wyrażanie widać w nim tą lekkość jaką T.Love chciał przekazać w całym swym albumie. Jest to ironiczny utwór pełen goryczy, z powodzeniem Muniek mógłby go zaśpiewać ciężkim, zachrypniętym głosem, tak jak np.: Pocisk miłości, jednak tak nie zrobił...
Rok po premierze Chłopaki nie płaczą do sklepów trafiła składanka Best.Love, na której znalazło się 17 czołowych piosenek, granych prawie na każdym koncercie, plus 2 nowe. Album miał uświadomić nowych fanów, że T.Love to nie tylko Chłopaki nie płaczą, miał też dać zespołowi trochę więcej czasu na nagranie następnej płyty.
Dwunastym oficjalnym albumem T.Love jest Antyidol. Płyta została nagrana w Anglii, jej realizatorem był Niel Simons. T.Love nagrywał w studiu Protocol, gdzie swoje single nagrywali między innymi Blur, Suede czy Placebo. Antyidol wyróżnia się nieco ostrzejszym brzmieniem, jest mniej instrumentów jednak dźwięki są bardziej zdecydowane. Teksty są po prostu genialne. Mimo iż nie ma na niej zdecydowanych hitów, album nie odniósł sukcesu komercyjnego, jest to płyta, którą naprawdę warto mieć.
W listopadzie 2001 ukazał się kolejny album - Model 01. Album ten niestety nie jest kontynuacją Antyidola. Tym razem T.Love dał swoim fanom jasno do zrozumienia - najważniejszy jest sukces rynkowy. Do nagrania albumu zostało zaproszonych wielu dobrze znanych na scenie muzycznej gości, m.in. Kazik, Kayah, Fisz, Smolik... Modela promuje aż 5 singli, utwór "Nie, nie, nie" został uznany za piosenkę roku 2001, a T.Love grupą roku. Album uzyskał też status "Złotej Płyty".
W październiku 2002 została wydana reedycja 2 pierwszych albumów T.Love i 2 nagrań podziemnych (w postaci bonusów) - Wychowanie razem z Nasz bubelon oraz Miejscowi Live razem z Chamy idą. W Listopadzie odbył się koncert jubileuszowy z okazji 20-lecia istnienia T.Love przed którym odbył się największy zlot fanów T.Love organizowany przez fanklub Teenage Love Alternative. W grudniu została wydana płyta DVD i kaseta VHS ze wszystkimi teledyskami T.Love, dodatkowo na DVD znalazły się fragmenty różnych koncertów i inne dodatki.
Na początku 2003 ukazała się płyta ze ścieżką dźwiękową do filmu Superprodukcja. T.Love nagrał specjalnie na nią 2 utwory. Dodatkowo na płycie znalazły się 2 debiutanckie kawałki Jarka Polaka. We wrześniu odbyły się 2 ważne koncerty - Punk Rock Later, na którym zespół wystąpił w składzie z przed 15 lat oraz koncert w Londynie. W tym samym miesiącu ukazał się singiel Polish boyfriend promujący długo oczekiwany koncertowy album T.Live, który na sklepowe półki trafił 9-tego listopada. Na płycie znalazło się 21 utworów z koncertu jubileuszowego w 2002r. oraz 3 nowe studyjne utwory.
W roku 2004 zespół zagrał po raz drugi na Przystanku Woodstock na którym nakręcił koncertowe DVD.
Również w tym roku Muniek wystąpił w 2 głośnych duetach... z Krzysztofem Krawczykiem oraz z hip-hopowym zespołem Zipera.
W maju 2004 zadebiutował swoim solowym albumem perkusista T.Love - Sidney Polak, jego płyta osiągnęła ogromny sukces.
W październiku 2005 zespół wszedł do studia nagrać swój kolejny album. I Hate Rock'n'roll miał być powrotem do rock'n'rollowych korzeni, od których zespół mocno odstąpił na ostatniej studyjnej płycie (Model 01). Do współpracy zostali zaproszeni byli muzycy T.Love - Janek Benedek, Andrzej Zeńczewski, Janusz Knorowski. W grudniu nakładem Magic Records ukazała się solowa płyta gitarzysty - Jacka Perkowskiego. 24 marca 2006 długo oczekiwana płyta I Hate Rock'n'roll" ujrzała światło dzienne. Dzień prędzej koncertem w warszawskiej Stodole zespół rozpoczął dużą trasę koncertową, promującą nowy album. Na tym koncercie miał też miejsce kolejny zlot fanów zespołu, organizowany przez fanklub Teenage Love Alternative.
Z dniem 1 stycznia 2007 roku w zespół opuścił gitarzysta i kompozytor Jacek Perkowski. Na trasie koncertowej trwającej od maja do września 2007 grało czterech kandydatów na jego miejsce (Łukasz Lach, Krzysztof Rychard, Piotr Czajer i Jan Pęczak), z których następnie zespół wyłonił następcę, Jana Pęczaka.
Dnia 12 listopada 2007 w Hard Rock Cafe w Warszawie miała miejsce konferencja prasowa, na której odbyła się premiera oficjalnej biografii zespołu pod tytułem Potrzebuję Wczoraj autorstwa Magdaleny Patryas i Pawła Dunin-Wąsowicz, a wydanej przez wydawnictwo Lampa i Iskra Boża. Książka była promowana jesienną trasą koncertową rozpoczętą 14 listopada, a zakończoną 13 grudnia 2007, w trakcie której T.Love zagrał 13 koncertów. W Warszawie, gdzie co roku odbywa się zlot fanów, nastąpiła premiera książki napisanej przez fana i moderatora fanklubu Marcina "Siwego" Styczyńskiego, pod tytułem: Siwy chciał grać w T.Love. Zostały tam zawarte opisy koncertów, zlotów oraz fanów.
7 listopada 2008 wydana została składanka pod tytułem Love, Love Love, The Very BesT.Love, która zawiera utwory z przestrzeni 26 lat istnienia zespołu. Płyta zawiera 40 starych utworów oraz 2 nowe piosenki. Ich tytuły to: "Love,Love,Love" (jest ona także pierwszym singlem z płyty, do której został nakręcony teledysk, wyreżyserowany przez Krzysztofa Ostrowskiego) oraz "Prawdziwe życie" - oba zostały zarejestrowane we wrześniu 2008 w studio Polskiego Radia Studio S-4 pod okiem Leszka Kamińskiego jako producenta.
11 października 2009 w Radio Zet nastąpiła premiera singla "Tina" promującego solowy projekt Muńka Staszczyka, we współpracy z byłym gitarzystą T.Love - Jankiem Benedekiem. Pełen album ukazał się w 2010 roku.
Aktualnie T.Love pracuje nad materiałem na nowy krążek.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
