Dziecko podróżujące bez opieki w autobusie, pociągu czy samolocie to coraz częstszy widok. Decyzja, czy może tam być samodzielnie powinna zależeć od rozeznania rodziców i konkretnej sytuacji, ale przewoźnicy posiadają regulaminy, a tam wiek podróżnych bywa już określony.
Choroba lokomocyjna u dziecka. Co zrobić, gdy dziecko ma chorobę lokomocyjną?
2019-07-18 10:38
Opinia wyróżniona
Gdyby nie samodzielność, za dzieciaka, nigdy nie skończyłabym szkoły muzycznej, nie uczęszczałabym na zajęcia ze sztuki w domu kultury. Rodzicie pracowali, samochodu nie było. nikogo nie dziwił 6-7 letni dzieciak w tramwaju czy autobusie. Dziś hoduje się mało rozgarnięte ameby życiowe, którym na dodatek wmawia się, że mogą wszytko i są najzdolniejsze. A prawda jest taka, że nie potrafią nawet przejechać z punktu a do b. Dramat!
2021-11-28 22:18
Moje dzieci jeżdżą same, dzięki harcerstwu oraz naszej zgody mają dobrą orientację w terenie, potrafią korzystać z mapy i kompasu.
2019-07-19 07:09
Funkcjonowała praktycznie tylko komunikacja miejska, bo rzadko kto miał własny samochód, a jak już miał to były tzw przejściowe braki benzyny. Ścieżki rowerowe nie istniały. Przejścia dla pieszych były bezpieczne i nikt nie rozjeżdżał na nich ludzi. Nie było narkotyków, ani innych używek. Dzieci bawiły się tylko na podwórkach i to do późnej nocy.
Funkcjonowała praktycznie tylko komunikacja miejska, bo rzadko kto miał własny samochód, a jak już miał to były tzw przejściowe braki benzyny. Ścieżki rowerowe nie istniały. Przejścia dla pieszych były bezpieczne i nikt nie rozjeżdżał na nich ludzi. Nie było narkotyków, ani innych używek. Dzieci bawiły się tylko na podwórkach i to do późnej nocy. Nikt nie znał problemu fali wstecznej w morzu, ani nie przejmował się w ogóle dużymi falami. W wakacje całe podwórka dzieci same (!) szły nad morze i nikt nie utonął (!) Sinice w morzu dzieci uważały za glony i się po prostu kąpały.
2019-07-19 10:21
Nie było narkotyków - w gimnazjum ich nie brakowało. W szkole z krzywe spojrzenie można było dostać w zęby, a nauczyciele udawali, że nie widzą. Przejścia dla pieszych nigdy nie były bezpieczne, jeden mój wujek zginął na stojąc na wysepce między pasami o 6 rano. Rowerzyści jeździli po chodnikach, a nie ścieżkami. Takie były czasy...
2019-07-19 13:43
Tyle, że ja opisałem lata siedemdziesiąte ubiegłego wieku, a ty wnioskując z rocznika 87 opisujesz koniec lat dziewięćdziesiątych, a to 20 lat różnicy...
2019-07-19 19:14
Wyprawy do Leningradu, czy Polonii tramwajem albo SKM-ką /kartonowe bilety z automatu/. Na plażę ze starszym opiekunem - z szóstej klasy. Od pierwszej klasy każdy z kluczem na szyi snuł się po osiedlu. Jedynym niebezpieczeństwem była czarna Wołga. No i problem z powrotem z podwórka latem: mamo, jeszcze widno.
2019-07-18 10:15
Opinia wyróżniona
Znam 4 latków bardizej rozgarniętych niż 12-latki. Znam rodziców z podstawowym, bardziej rozgarniętych niż ci z wyższym. Ale ot indywidualna kwestia. Ja dziecka samego do szkoły nie puszczę aż do 1, 12 lat...
2019-07-18 09:50
Opinia wyróżniona
niestety często rodzice z własnego strachu ograniczają je przed staniem się samodzielnymi. Potem rodzice się dziwią skąd u dziecka niska samoocena, strach przed dorosłością i opór przed samodzielnością, przed działaniem. Kiedy rodzić mówi do dziecka lub przy dziecku "on, ona sobie nie poradzi" to podcina mu skrzydła!
Rodzicu wystawiaj
niestety często rodzice z własnego strachu ograniczają je przed staniem się samodzielnymi. Potem rodzice się dziwią skąd u dziecka niska samoocena, strach przed dorosłością i opór przed samodzielnością, przed działaniem. Kiedy rodzić mówi do dziecka lub przy dziecku "on, ona sobie nie poradzi" to podcina mu skrzydła!
Rodzicu wystawiaj dziecko na próby, chwal, nawet pomimo porażki, że jest odważne, że spróbowało i że następnym razem sobie na pewno poradzi. Twoja wiara we własne dziecko, brak krytyki, to skrzydła w dorosłym życiu. Tak traktowane dzieci poradzą sobie zawsze, bo mają wiarę we własne możliwości i nawet przy porażce wyciągną konstruktywne wnioski, a nie się poddadzą.
2019-07-18 10:42
nikt mnie nigdy nie chwalił. Wymagania rodziców, co do samodzielności było duże. System kar i nagród to dobra metoda. Jednak nie przesadzałabym z tym wpływem chwalenia na samodzielność. Trzeba uczyć odpowiedzialności, współczulności, kultury. Taki dzieciak poradzi sobie w każdej sytuacji. Mając 13 lat zostałam już puszczona na wyprawę na drugi
nikt mnie nigdy nie chwalił. Wymagania rodziców, co do samodzielności było duże. System kar i nagród to dobra metoda. Jednak nie przesadzałabym z tym wpływem chwalenia na samodzielność. Trzeba uczyć odpowiedzialności, współczulności, kultury. Taki dzieciak poradzi sobie w każdej sytuacji. Mając 13 lat zostałam już puszczona na wyprawę na drugi koniec Polski. Dawałam sobie radę we wszystkim, chałupę posprzątać, obiad zrobić, opłacić rachunki itp., a samodzielność nie była traktowana jak jakieś aj waj, ale zwykła sprawa!
2019-07-18 13:07
a to samo można osiągnąć przez chwalenie, wiarę we własne dziecko, podkreślanie jego mocnych stron, bez krytyki i negatywnych emocji. Wtedy oprócz uczenia się samodzielności, empatii, kultury dziecko ma poczucie szczęścia i umie okazywać pozytywne emocje.
2019-07-18 10:28
Od podstawówki sam chodziłem/jeździłem do szkoły. Do moich obowiązków należało też odprowadzenie i odebranie siostry z przedszkola i nakarmienie nas w domu. Lista zakupów i pieniądze też czasem czekały na stole zamiast obiadu ;) Nie było kilkuletnich urlopów macierzyńskich, socjalu na każdego dzieciaka, więc rodzice musieli w tym czasie uczciwie
Od podstawówki sam chodziłem/jeździłem do szkoły. Do moich obowiązków należało też odprowadzenie i odebranie siostry z przedszkola i nakarmienie nas w domu. Lista zakupów i pieniądze też czasem czekały na stole zamiast obiadu ;) Nie było kilkuletnich urlopów macierzyńskich, socjalu na każdego dzieciaka, więc rodzice musieli w tym czasie uczciwie pracować. Bycie odstawianym przez dorosłego do szkoły uważano za obciach.
Zamiast komórki, była karta telefoniczna w kieszeni (w razie problemów poza domem). Powrót z dzielnicy do domu zawsze najpóźniej o zmierzchu. Proste zasady i nigdy nie słyszałem żeby ktoś z mojego otoczenia musiał szukać zagubionego dziecka.
Nie twórzmy hermetycznego klosza nad dziećmi, bo je to mocno ogranicza. Samodzielności uczymy się zarówno odnosząc sukcesy, jak i ponosząc porażki.
2023-04-14 16:54
Najgorzej jak za pisanie artykułów biorą się niedoinformowani ludzie. Dziecko poniżej 13 roku życia samodzielnie biletu nie kupi, ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby za zgodą rodzica mogło podrożować. Nie reguluje tego precyzyjnie żadna ustawa. Ale kopij, wklej z innych stron i potem ktoś natrafia na takie krzaczki i się do nich stosuje.
2019-07-18 10:38
Opinia wyróżniona
Gdyby nie samodzielność, za dzieciaka, nigdy nie skończyłabym szkoły muzycznej, nie uczęszczałabym na zajęcia ze sztuki w domu kultury. Rodzicie pracowali, samochodu nie było. nikogo nie dziwił 6-7 letni dzieciak w tramwaju czy autobusie. Dziś hoduje się mało rozgarnięte ameby życiowe, którym na dodatek wmawia się, że mogą wszytko i są najzdolniejsze. A prawda jest taka, że nie potrafią nawet przejechać z punktu a do b. Dramat!
2021-11-28 22:18
Moje dzieci jeżdżą same, dzięki harcerstwu oraz naszej zgody mają dobrą orientację w terenie, potrafią korzystać z mapy i kompasu.
2019-07-19 07:09
Funkcjonowała praktycznie tylko komunikacja miejska, bo rzadko kto miał własny samochód, a jak już miał to były tzw przejściowe braki benzyny. Ścieżki rowerowe nie istniały. Przejścia dla pieszych były bezpieczne i nikt nie rozjeżdżał na nich ludzi. Nie było narkotyków, ani innych używek. Dzieci bawiły się tylko na podwórkach i to do późnej nocy. Nikt nie znał problemu fali wstecznej w morzu, ani nie przejmował się w ogóle dużymi falami. W wakacje całe podwórka dzieci same (!) szły nad morze i nikt nie utonął (!) Sinice w morzu dzieci uważały za glony i się po prostu kąpały.
2019-07-19 10:21
Nie było narkotyków - w gimnazjum ich nie brakowało. W szkole z krzywe spojrzenie można było dostać w zęby, a nauczyciele udawali, że nie widzą. Przejścia dla pieszych nigdy nie były bezpieczne, jeden mój wujek zginął na stojąc na wysepce między pasami o 6 rano. Rowerzyści jeździli po chodnikach, a nie ścieżkami. Takie były czasy...
2019-07-19 13:43
Tyle, że ja opisałem lata siedemdziesiąte ubiegłego wieku, a ty wnioskując z rocznika 87 opisujesz koniec lat dziewięćdziesiątych, a to 20 lat różnicy...
2019-07-19 19:14
Wyprawy do Leningradu, czy Polonii tramwajem albo SKM-ką /kartonowe bilety z automatu/. Na plażę ze starszym opiekunem - z szóstej klasy. Od pierwszej klasy każdy z kluczem na szyi snuł się po osiedlu. Jedynym niebezpieczeństwem była czarna Wołga. No i problem z powrotem z podwórka latem: mamo, jeszcze widno.
2019-07-18 15:39
Mój Piotruś ma już 17 lat i jeszcze nigdy nie spóściłam go z oczu. Synek i Jego bezpieczeństwo jest dla mnie bardzo ważne, dlatego, czy na wyjazdy z przyjaciółmi, czy na wyjście na pizzę, czy do kina zawsze mu z mężem Mieczysławem towarzyszymy będąc trochę z boku, aby miał swoją prywatność. Piotruś nas ogromnie kocha i jest wdzięczny za opiekę
2021-06-10 14:54
Ludzie co wy robicie ja mialem 19 lat jak urodzilo mi sie dziecko a wy 17 latka pilnujecie jak idzie na pizze
2021-05-30 16:15
Bzdura. Dziecko poniżej 13 rz ma ograniczoną zdolność prawną, tj MOŻE właśnie kupić bilet na autobus czy drożdżówkę w sklepiku szkolnym, nie moze natomiast zawierac innych umów cywilnoprawnych.
2019-07-18 10:32
Ja samodzielnie dojeżdżałem z Moreny do szkoły w Oliwie autobusem i tramwajem w latach 79-81 mając 7-9 lat
I żyję, ale podobno pochodzę z patologicznej rodziny
2019-07-18 10:46
;DDD Witaj w klubie. No i bomba! Za to nie mamy śmiesznych fobii życiowych ameb, jakie dziś są hodowane!
2019-07-19 20:01
A zaczepiał cię ktoś po drodze, a widziałeś tyle samochodów co dzisiaj, spotykałeś tyle dzieciaków z piwem w ręce i papierosem ze słowami "k..wa" w każdym zdaniu? Wczoraj, to nie dziś. Są trasy spokojne, ale są też rejony, w które dorosłym strach się zapuszczać. Też w latach 70-tych obskakiwaliśmy wszystkie kina w Trójmieście i jeździłem z Oliwy na koniec Gdańska do szkoły bus-SKM-bus, ale te czasy nie wrócą.
2021-03-07 12:31
Więcej patologii, biedy, przestępczości. Mniejsza kontrola społeczna. Brak kamer i komórek. Donoszenie na milicję było czymś złym, nikt się nie wtrącał. Od milicji też można było wpitol za nic dostać.
najgorzej było w latach 90. kiedy ludziom "wolność" do głowy uderzyła. Ja doskonale to pamiętam!
2019-07-21 14:14
pory bedą pełne
2019-07-18 10:09
To chyba coraz rzadszy widok! Kiedyś małe dzieci jeździły same do szkół, do babci. Sama w wieku 8 lat jeździłam do szkoły autobusem i wisiałam na schodach, a drzwi przyciskały mi plecak.
2019-07-18 11:42
Wydaje mi się, że jest tak samo. Moje dzieci tez od 8 roku życia jeżdżą do szkoły tramwajami . Fakt, że może więcej dzieciaków niż kiedyś przyjeżdża samochodami, ale to też wynika z tego, że nie ma rejonizacji. Dzieci do szkoły sportowej (podstawowej ) przyjeżdżają spoza Gdańska. Poza tym gdy dziecko po lekcjach ma dodatkowe zajęcia to jadę po nie do szkoły, żeby zawieźć np. na angielski, bo niestety autobusem to nawet nie ma szans, żeby zdążyć w ciągu godziny dojechać na zajęcia. Każdy przypadek jest inny, a dzieci jeżdżą jak zwykle od 6 roku życia na obozy, kolonie, wycieczki ..... i radzą sobie. Gdy są głodne idą do KFC i McD.
2019-07-19 19:54
Jak nie mają wyjścia to sobie radzą, lecz świat nie jest taki jak kiedyś, a kiedyś nie był taki jak jeszcze wcześniej. Portal pisze o pobiciach lub maltretowaniu dzieci przez starszych kolegów czy koleżanki. Mam nadzieję, że waszych dzieci to nie spotka, na szczęście zdarza się to sporadycznie.
2021-03-07 12:26
Jeśli chodzi o przemoc, pobicia, napady, kradzieże to w latach 90. było tego o wiele więcej niż teraz. Chodziłem wtedy do szkoły, teraz chodzą moje dzieci, więc mam porównanie. Wtedy po prostu nie było TVN, który nagłaśnia, że ktoś komuś ząb wybił w szkole, Nie leciało się od razu na policję, tylko rozwiązywało sprawy u dyrektora szkoły i z rodzicami (w najgorszym razie), a najczęściej między sobą. Na ulicach też było bardziej niebezpiecznie. Napady rabunkowe, wymuszenia, pobicia często śmiertelne (pamiętacie "marsze przeciw przemocy"?). Trzeba było być czujnym i mieć szybkie nogi. Nikt z słuchawkami na uszach nie chodził, bo by je szybko stracił (słuchawki i walkman, nie uszy na szczęście). Komórkę jak ktoś miał to pilnował i nie wyciągał w autobusie, bo też by stracił. Radia z samochodu na noc się do domu zabierało. Nie pamiętacie już... A szkoda! Teraz to dzieciaki mają raj, w porównaniu z tym co było 25 lat temu.
2019-07-21 09:58
Kiedyś też były pobicia,narkotyki i pedofile tylko nikt o tym nie pisał i netu nie było więc info. o tym nie mały szans się rizprzestrzenić.
2021-03-07 12:18
13 lat nie jest potrzebne, żeby zawierać umowy w "drobnych sprawach życia codziennego", jak kupienie jedzenia czy właśnie biletu na komunikację miejską. "Ograniczona zdolność do czynności prawnych" jest potrzebna, gdyby młody chciał kupić telewizor, komputer, rower itp. "droższe" rzeczy, których nie kupuje się codziennie. Dziecko chodzące do szkoły, posiadające legitymację szkolną, jest uprawnione do korzystania z komunikacji miejskiej i kolejowej, zakupu biletów itp.
2019-07-20 23:01
przesada ja jeździłam autobusami już mając 7 lat do szkoły i było to 4 przystanki a koleżanki z klasy nawet 8 przystanków niech dzieci będą coraz miej zaradne to będzie super
2020-02-19 22:22
Jeżdżę 35 przystanków
2019-07-18 10:19
I mam się dobrze. Polecam nie niańczyć 15-letnich "dzieci", którzy częściej myślą o piciu piwa i świerszczykach niż o tym, czy bilet skasować.
2020-02-19 22:19
Jeżdżę 13 km autobusami z przesiadka.
2019-07-18 10:43
ale wyczyn;DDD
2020-01-26 18:37
Właśnie jestem po 5-dniowym pobycie na Majorce. Trzy tygodnie temu miałem jeszcze 17 lat. Przeżyłem i wiem, że dam sobie radę w innych przypadkach.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Gdyński kwartalnik kulturalny nosi tytuł:
Filmy