Echo Collective plays amnesiac / Jóhann Jóhannsson (2 opinie)

Reinterpretacja dzieł tak kultowych, jak uznawana za jedną z najdoskonalszych płyt art-rockowych początku XXI wieku "Amnesiac" (2001) grupy Radiohead, jest przedsięwzięciem co najmniej odważnym. Na szczęście jednak Echo Collective to zespół gruntownie do takich wyzwań przygotowany. Rezydujący w Brukseli kolektyw profesjonalnych, klasycznie wykształconych muzyków stale współpracuje z twórcami, takimi jak: A Winged Victory for the Sullen, Stars of the Lid, Jóhann Jóhannsson, Laniakea, Adam Wiltzie, Dustin O'Halloran czy Christina Vantzou. Utalentowani muzycy zdołali wejść ze współczesnymi kompozytorami w głębokie porozumienie i wykształcili zdolność łączenia wyrazistych tonów instrumentów smyczkowych z falującymi frazami fortepianów, elektroniką i dronowymi płachtami dźwięku. Podobnie jak pracujący z nimi twórcy, Echo Collective niezmiennie dążą do redefinicji muzycznych granic, przez co są one stale - ze znakomitym artystycznym efektem - rozmywane.

muzyka poważna - koncerty w Trójmieście

Projekt reinterpretacji albumu Radiohead powstał w ramach rezydencji artystycznej w centrum kultury Ancienne Belgique w sezonie 2016-2017. Dyrektor artystyczny Ancienne Belgique - Kurt Overbergh zaproponował wybór między płytami "Kid A" a "Amnesiac".

- Zdecydowaliśmy się na tę drugą, bo jest bardziej złożona i wielowarstwowa, bliższa muzyce klasycznej pod względem konstrukcji i barw, a także w wielu aspektach: stanowiła dla nas większe wyzwanie - opowiada Neil Leiter, współzałożyciel Echo Collective. - Zadanie zaaranżowania tych piosenek bez użycia wokalu było uwalniające. Wolną przestrzeń, którą w utworze rockowym tradycyjnie zajmuje linia wokalna, wykorzystaliśmy, eksponując w oryginale zepchnięte w tło partie instrumentalne i wyrównując ich poziomy z melodią przewodnią. Udało się uzyskać dużo więcej interakcji między liniami, więcej różnorodności i bogactwa brzmienia i formy.

Lider kolektywu Neil Leiter twierdzi, że u podstaw zamysłu artystycznego reinterpretacji "Amnesiac" leży wierność oryginałowi.

- Chcielibyśmy, zachowując własne brzmienie, pozostać wierni oryginałowi, tak by publiczność czuła się jak na spotkaniu z dawno niewidzianym przyjacielem. By ludzie cieszyli się znajomą muzyką, a jednocześnie byli zaproszeni do interakcji z nią, jak gdyby słyszeli to pierwszy raz. To naprawdę ciekawy balans.

O efekcie tych wysiłków świadczą słowa dziennikarza muzycznego Marka Carry'ego, który na blogu fracturedair.com po koncercie grupy napisał: "Doświadczenie żywego koncertu jest jednym z rzadkich przypadków, kiedy emocje opanowują każdą twoją myśl jak wir zapomnianych snów, które nagle wypływają na powierzchnię umysłu. Oczywiście nie sposób takie doświadczenie zmierzyć, ale wielka siła dźwiękowego przekazu [Echo Collective] jest niezaprzeczalna i prawdziwa".

Ze względu na przychylne recenzje oraz współpracę grupy z występującym u nas tego samego dnia Jóhannem Jóhannssonem warto się na koncercie Echo Collective pojawić.

Skład
Margaret Hermant - skrzypce, harfa
Neil Leiter - altówka
Charlotte Danhier - wiolonczela
Gary De Cart - fortepian
Hélène Elst - fagot, kontrafagot
Yan Lecollaire - klarnet, klarnet basowy, saksofon barytonowy
Antoine Dandoy - perkusja orkiestrowa

JÓHANN JÓHANNSSON
termin | 27 sierpnia 2017, niedziela
miejsce | ECS, audytorium
adres | Gdańsk, pl. Solidarności 1

wstęp | bilet wspólny na oba koncerty wieczoru: 80 zł → eventim.pl + kasy biletowe ECS
Interesującym się choćby pobieżnie muzyką z gatunku contemporary classical nazwiska Jóhanna Jóhannssona przedstawiać nie trzeba. Pochodzący z Islandii artysta od blisko dwóch dekad realizuje się twórczo, komponując złożone, wielowarstwowe muzyczne pejzaże, w których dźwięki generowane elektronicznie włączane są w klasyczne orkiestracje na równi z tradycyjnym instrumentarium. Biorąc w nawias muzyczne rozgraniczenia, czerpie z baroku, jak i minimalizmu, z ambientu, jak i elektroakustyki.

Rozpiętość inspiracji Jóhanna Jóhannssona ukazywał już autorski debiut artysty - album "Englabörn" (2002), w którym wpływy muzyki Erika Satie, Bernarda Herrmanna, Purcella czy Moondoga sąsiadowały z muzyką elektroniczną wydawaną przez oficyny Mille Plateaux czy Mego. Późniejsza "Virðulegu Forsetar" (2004), została napisana na instrumenty dęte blaszane, elektroniczne drony oraz perkusję. Orkiestrowe "Fordlandia" (2008) i "IBM 1401 - A User's Manual" (2006) to z kolei inspiracja odgłosami emisji elektromagnetycznych jednego z pierwszych komputerów IBM. Duża część twórczych działań Jóhanna Jóhannssona opiera się na współpracy z filmowcami, tworzył muzykę m.in. do obrazu "Dreams in Copenhagen" (2009) Maxa Kestnera, "The Miners' Hymns" (2010) Billa Morrisona (refleksyjnego komentarza na temat przeszłości i dziedzictwa górniczych społeczności północnowschodniej Anglii), a także do "Mystery" (2012) autorstwa Lou Ye, czy "Dużego zeszytu" (2013) Jánosa Szásza.

Ostatnim sukcesem Jóhannssona na polu filmowym był Złoty Glob dla muzyki do "The Theory of Everything" (2015) Jamesa Marsha, nominowanej również do Oscara oraz nagród BAFTA i Grammy.

Najnowsze dzieło Jóhannssona - "Orphée" to pierwszy od sześciu lat jego album studyjny, a jednocześnie debiut w jednej z najstarszych i najznakomitszych wytwórni zajmujących się muzyką klasyczną - Deutsche Grammophon. Zainspirowany owidiańską wersją mitu Orfeusza, artysta ponownie posługuje się akustyczno-elektroniczną paletą dźwięków, tym razem - badając granice ciemności i światła - zastanawia się nad istotą nietrwałości, kontempluje złudną naturę piękna, by w końcu dojść do uwznioślenia odradzającej mocy sztuki. To ten właśnie materiał Jóhann Jóhannsson - mistrz neoklasyki - wykona podczas koncertu w ramach festiwalu Solidarity of Arts.

Skład
Jóhann Jóhannsson - fortepian, elektronika
Margaret Hermant - skrzypce
Benoit Leseure - skrzypce
Neil Leiter - altówka
Charlotte Danhier - wiolonczela
Marine Horbaczewski - wiolonczela
Thorarinn Gudnason - gitara, elektronika