• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Grafiki, które budzą grozę. Wywiad z Krzysztofem Wrońskim

Łukasz Stafiej
9 stycznia 2018 (artykuł sprzed 6 lat) 
- Tworząc autorskie ilustracje inspiruję się przede wszystkim dawnym folklorem Pomorza i literaturą grozy - mówi grafik Krzysztof Wroński. Jego rysunki trafiły właśnie na koszulki firmy odzieżowej Medicine. - Tworząc autorskie ilustracje inspiruję się przede wszystkim dawnym folklorem Pomorza i literaturą grozy - mówi grafik Krzysztof Wroński. Jego rysunki trafiły właśnie na koszulki firmy odzieżowej Medicine.

- Swój styl określiłbym jako folk horror. Jest to pojęcie dobrze znane w literaturze i filmografii brytyjskiej, mocno eksplorującej mit dzikiej, nawiedzionej przeszłością prowincji, gdzie groza kryje się w samym krajobrazie, utrwalona w wiejskich podaniach i dawnych historiach - mówi muzyk i grafik Krzysztof Wroński, którego rysunki znalazły się na koszulkach popularnej firmy odzieżowej.



Łukasz Stafiej: Chciałoby się powiedzieć, że współczesny człowiek renesansu z ciebie. Jesteś doktorantem studiów humanistycznych, tworzysz muzykę, piszesz książki i wreszcie - rysujesz. Kim jest Krzysztof Wroński?

Krzysztof Wroński: Zaczęło się w liceum, od perkusji. Trochę z przypadku, bo tak naprawdę zawsze chciałem grać na gitarze, a że moi koledzy potrzebowali do swojego zespołu perkusisty, zostały mi pałeczki. Przez ostatnie lata grałem w kilkunastu składach (Ląd Morze Ląd, Marla Cinger, Black Mynah, 1926, Pomelo Taxi, trans-syberia, Czechoslovakia). Najdłużej gram w Kiev Office, w październiku tego roku minie dziesięć lat, od kiedy dostałem angaż. Poza muzyką mocno siedzę w literaturze grozy i historii lokalnej, czego wynikiem jest moja książka "Czarny bóg" i kilka opowiadań. Z zainteresowania historią wyszły moje studia doktoranckie historii, a z historii i grozy wyrosło też i moje rysowanie.

Wybór stalówki i tuszu to poniekąd też wynik moich zainteresowań historycznych. Uwielbiam ryciny i drzeworyty z XVI i XVII wieku i mogę spędzać długie godziny podziwiając i analizując ich technikę wykonania i kreskę.
Rysowanie daje ci najwięcej frajdy? Jak doszło do tego, że archeolog zajął się grafiką?

Praca z ilustracjami daje nie tylko frajdę, ale i bardzo wycisza, nawet jeśli termin goni. Takiego spokojnego dłubania, szczególnie nad wielkoformatowymi ilustracjami nie zamieniłbym z niczym. A archeolog zajął się grafiką trochę z potrzeby - w ramach mojego doktoratu opracowuję architekturę zamkową i kilka lat temu chciałem się podszkolić w grafice 3D. Skończyło się na tym, że programy typu Blender i 3ds Max pozostały dla mnie tajemnicą, ale moi wykładowcy zwrócili uwagę, że nieźle mi idzie rysowanie (a ostatnimi moimi rysunkami były chyba scenki z "Władcy Pierścieni" nabazgrane w gimnazjum). Wtedy też zaprojektowałem okładkę do płyty "Statek Matka" Kievów z 2014 roku i od tego czasu coraz więcej czasu poświęcałem grafice, a rzeczą, która dała mi naprawdę mocnego kopa, była współpraca z wydawnictwem Vesper i tłumaczem Maciejem Płazą nad ilustracjami do tomu opowiadań H. P. Lovecrafta.

Ponad twórczość cyfrową przekładasz tworzenie grafik piórem i tuszem. Dlaczego wybrałeś akurat tę technikę? Co jest w niej takiego pociągającego?

Wybór stalówki i tuszu to poniekąd też wynik moich zainteresowań historycznych. Uwielbiam ryciny i drzeworyty z XVI i XVII wieku i mogę spędzać długie godziny podziwiając i analizując ich technikę wykonania i kreskę. Powoli się też przymierzam do linorytu i miedziorytu. Samo rysowanie piórem i tuszem jest dla mnie w pewien sposób rytuałem. Nabieram tusz na stalówkę, rysuję linie, kropki, tusz się kończy. I od nowa. Trochę jak mantra, szczególnie przy tworzeniu powtarzających się elementów, cieniowań czy tekstur. Kiedy w tle do pracy poleci jakaś snująca się muzyka (z reguły ambienty lub soundtracki, ostatnio dużo słucham Williama Ryana Fritcha), znikam na całe godziny.

  • Krzysztof Wroński mieszka w Gdyni. Zajmuje się grafiką, jest perkusistą oraz doktorantem na Uniwersytecie Gdańskim.
  • Praca pt. "Nienazwane".
  • Praca pt. "Landsknecht".
  • Praca pt. "All Hallows Time".
  • Praca pt. "Szalupy z Glen Carrig".
To musi być bardzo wymagające i trudne zajęcie.

Oczywiście rysując stalówką szansa na popełnienie błędu lub zrobienie kleksa, którego się nie cofnie, jest spora, ale to też część przyjemności z rysowania tuszem. Trzeba być ostrożnym, albo dobrze markować błędy. Na początku, kiedy przeskakiwałem z rysowania cienkopisami na stalówkę, bałem się trochę. Szczególnie, że w podstawówce moja przygoda z wiecznym piórem skończyła się po połamaniu dwóch stalówek w ciągu kilku dni. Na szczęście rysowanie stalówką idzie mi lepiej niż pisanie, a większym niebezpieczeństwem okazały się dwa koty, które nie raz były zamieszane w wylanie zawartości kałamarza na stół kreślarski.

Folklor pomorski, szczególnie jego ciemniejsza część, jest stosunkowo słabo eksplorowany. Mnie najbardziej pociągają te elementy, o których już się nie do końca pamięta - mieszanka wierzeń i podań słowiańskich i germańskich, z mieszanką elementów pogańskich i chrześcijańskich.
Jaka tematyka pociąga cię najbardziej?

Tworząc autorskie ilustracje inspiruję się przede wszystkim dawnym folklorem Pomorza i literaturą grozy. Folklor pomorski, szczególnie jego ciemniejsza część, jest stosunkowo słabo eksplorowany. Mnie najbardziej pociągają te elementy, o których już się nie do końca pamięta - mieszanka wierzeń i podań słowiańskich i germańskich, z mieszanką elementów pogańskich i chrześcijańskich. Najlepiej czuję się schodząc ze szlaków i szukając dawnych śladów przeszłości - pozostałości opuszczonych wiosek, dworów, cmentarzy. Koncepty, nie tylko graficzne, ale i pisarskie pojawiają się same.

Wiele pomysłów jest też inspirowanych literaturą grozy - zawodowo zajmuję się też projektowaniem okładek i ilustracji do książek tego gatunku, więc jednocześnie mam świetną możliwość realizować się artystycznie. Dużą inspirację czerpię też z filmów grozy. Preferuję snujące się gdzieś na granicy szaleństwa i okultyzmu slowburnery, w rodzaju "Blackcoat's Daughter", "Dark Song", "Kill List", "Sauna", "The Field in England" czy "The Witch".

Swój styl określiłbym jako folk horror. Jest to pojęcie dobrze znane w literaturze i filmografii brytyjskiej, mocno eksplorującej mit (czy wręcz kult) dzikiej, nawiedzionej przeszłością prowincji, gdzie groza kryje się w samym krajobrazie, utrwalona w wiejskich podaniach i dawnych historiach.

W jakiej formie można zobaczyć twoje prace?

Większość moich prac jest przeznaczona do druku - są to okładki płyt (głównie alternatywa i cięższe klimaty), postery, wzory na koszulki, ale przede wszystkim okładki książek i ilustracje do nich. Dotychczas pracowałem m.in. nad drugim tomem opowiadań H. P. Lovecrafta "Przyszła na Sarnath zagłada" wydawnictwa Vesper czy bardzo ciekawą serią "Biblioteka Grozy" wydawnictwa C&T. Moje projekty można podejrzeć na stronie internetowej www.wronski-artwork.pl. Zdarza się nawet, że ilustracje zaczynają nowe życie jako tatuaże.

  • Jedna z prac Wrońskiego dla firmy odzieżowej Medicine.
  • Jedna z prac Wrońskiego dla firmy odzieżowej Medicine.
  • Jedna z prac Wrońskiego dla firmy odzieżowej Medicine.
  • Jedna z prac Wrońskiego dla firmy odzieżowej Medicine.
  • Jedna z prac Wrońskiego dla firmy odzieżowej Medicine.
Najnowsze wcielenie twoich grafik to nadruki na koszulkach firmy odzieżowej Medicine.

Dzięki współpracy z Medicine udało się zrealizować pomysł, który bardzo długo siedział w mojej głowie. Kolekcja "Elder Terrors" to, krótko mówiąc, pomorskie strachy. Takie, o których mówiło się sto, sto pięćdziesiąt lat temu, przy opowiadaniu których ludziom włos jeżył się na głowie. Są to często zapomniane lub mało znane legendy i podania o czarownicach, dzikich łowach, olbrzymach, duchach i demonach pochodzące w większości z obszaru między Lęborkiem a Koszalinem, zbierane przed ponad wiekiem wśród najstarszych mieszkańców tamtejszych okolic.

Legendy przedstawione w "Elder Terrors" były na wpół zapomniane już wówczas, ponad sto lat temu, i dlatego chciałem je zaprezentować w jeszcze starszej formie.
Jak je odnalazłeś?

Przesiałem kilkanaście książek, aby znaleźć te najbardziej niepokojące i najlepiej oddające charakter dawnego pomorskiego folkloru. Legendy przedstawione w "Elder Terrors" były na wpół zapomniane już wówczas, ponad sto lat temu, i dlatego chciałem je zaprezentować w jeszcze starszej formie. Inspirując się ikonografią z XVI i XVII wieku wplotłem w ilustracje lokalne smaczki z epoki - można tam znaleźć sztandar pogrzebowy książąt pomorskich, bogate stroje landsknechtów, kościoły, dwory i wiejskie chaty. Z zespołem Medicine doszliśmy też do wniosku, że skoro tematem są konkretne legendy, fajnym akcentem będzie dodać do każdego wzoru krótką historię. Przygotowałem więc streszczenia poszczególnych opowieści, czasami je lekko podkręcając. A dla dociekliwych - na końcu każdej z nich znajduje się źródło.

Jak doszło do tej współpracy?

Same początki mojej współpracy z Medicine niczym nawiedzone pomorskie lasy owiewa mgła tajemnicy. Myślę jednak, że pewien wpływ mógł mieć stworzony przez Medicine bank grafik, gdzie każdy może wgrać swoją ilustrację (www.bank.wearmedicine.com).

Planujesz dalej współpracować z firmami modowymi?

Z chęcią zaprojektowałbym jeszcze jakieś wzory na odzież, ale pomysłów jest więcej, kolejnych inspiracji i pomysłów dostarcza mi też Natalia, moja dziewczyna i cichy kompan w zbrodni, odpowiedzialny za to, że wszystko w moich projektach trzyma się całości. W najbliższych miesiącach muszę nieco ograniczyć moje plany artystyczne i skupić się na pracy doktorskiej, potem chcę znaleźć nieco czasu dla siebie - mam trochę pomysłów na ilustracje, od dłuższego czasu też leży w szufladzie dłuższy tekst, który chciałbym w tym roku skończyć. A wraz z Kiev Office obchodzimy w tym roku 10-lecie grania, coś się zapewne w związku z tym wydarzy. Myślimy też nad kolejną płytą, kto wie, może niebawem przysiądziemy do komponowania.

Opinie (64) 2 zablokowane

  • Mi się podoba z jednym ale (7)

    medicine jakością równa do Reserved (po dwóch praniach nie będzie śladu po grafice)

    • 6 6

    • Lpp jest jej właścicielem. To jeden pies.

      Ciuchy od reserved, cropp, house, sinsay sa tragicznej jakości. Koszulki maja szwy poprzekrecane, prują sie, robią sie dziurki ... tragedia.

      • 1 0

    • Słuszne skojarzenie

      Bo to ta sama firma produkuje, tylko marka inna. Fajnie, że mają dobry desing, bo mają (pamiętam koszulki z grafikami z kosmosu, świetne), ale jakość rzeczywiście pozostawia bardzo wiele do życzenia - szybko się niszczą te ubrania!

      • 0 0

    • Grafika grafika, ale szwy się pruja na wirniku. No sooory ale nie będę prala w misce każdego ciucha z namaszczeniem jeszcze bo dzieło sztuki robią zamiast ciuchów do noszenia.

      • 1 0

    • (3)

      To przestać prać w 90 stopniach z wybielaczem.

      • 1 6

      • (2)

        ale to jedyny sposób na wszy...

        • 3 1

        • (1)

          Widzę że znacie się na rzeczy...

          • 2 1

          • ale i tak woda musi być z Gangesu

            • 2 1

  • Ja tam się nie boję. (2)

    Dzieci się mogą bać, zwłaszcza teraz, kiedy przez 500+ jedt nadprodukcja potomstwa.

    • 4 24

    • (1)

      Czlowieku, jestes glupi jak but. Kazdym komentarzem to udowadniasz. Az tak Cie boli ze rodziny dostaja 500+, za robote sie wez nie robie to nie bedziesz plakal na forach.

      • 7 3

      • Fakt, trzeba się wziąć za robotę

        Ktoś musi zarabiać,na podatki, żeby potem inni mogli to przejadać i mnożyć się bez sensu.

        • 2 1

  • (1)

    Zrobili Tak jak w 2005 najpierw odwołali ministra obrony i środowiska czyli zasobów!!!!! Tylko że teraz nie opozycja tylko wlasna partia!!!!!

    • 0 2

    • Nie ten artykuł.

      • 0 0

  • zawsze bawią mnie ludzie w tych "strasznych" koszulkach i czasem mi ich nawet żal (20)

    Mrok, szkielety, czaszki, ciemne dworki, szczury, kości rozrzucone, death pierwiastki, czarodziejskie czapki i inne historie.
    Jest to piękny przegląd krzywd i ułomności emocjonalnych, które każdy chce wyeksponować.
    I nawet nie chodzi dokładnie o konkretny obrazek, a o prezentację własnych lęków, które nie dotyczą wcale tego, co jest na tych obrazkach.
    Sam fakt, że podoba się i chcę to "zaprezentować" całemu światu, powinien was naprawdę zastanowić czy chodzi o jakieś legendy spomiędzy Lęborka i Koszalina, czy też wasze potrzeby zostają uzewnętrznione w ten sposób.
    To jak zobaczyć np. rycerza na koniu, ale pomalowanego w kolorowe kwiatki :-) Może to też skrajność, ale też coś prezentuje, prawda? Kropka robi na hejt.

    • 7 44

    • pozory często mylą (6)

      czy trzeba budować ideologię i analizować osobowość na podstawie obrazka? jak kolo jest w garniaku za 2klocki to jest mądry i dobry a jak w worze po ziemniakach to tępy ćwok i analfabeta?

      • 9 2

      • To są fakty (5)

        Nie na podstawie obrazka, a na podstawie odczytania obrazu. Kompletnie upraszczasz wszystko i zarzucasz jakimś oksymoronem. Odpowiedz sobie na pytanie, kiedy pozory są pozorami? Pozór z zasady jest fałszywy i zawsze ma na celu zmylić.
        Chcesz powiedzieć, że wszyscy w tych koszulkach coś pozorują?
        Co pozorują?
        A tak swoją drogą, to właśnie zdefiniowałeś swój szablon i teraz postaraj się przeciwstawić obrazki ze znaczeniami:
        kolo w garniaku za 2 klocki - analfabeta
        kolo w worze po ziemniakach - mądry i dobry
        Który był bardziej trafny? No nie na 100%, ale można dołożyć wiele różnych elementów i starać się uprawdopodobnić spostrzeżenia do blisko 100%. Chociaż kompletnie nie pasuje mi ten stereotyp, bo się nie broni.

        • 1 9

        • to są fakty poparte badaniami i wynikami

          Sygnał nadany, przetworzony, odebrany i zwrotny podlegają zakłóceniom. Milion automatyków, elektroników i innych inżynierów a także zwykłych ludzi nie może się mylić. Ale co tam niech racja będzie najTwojsza - pewnie niewiele stracę prócz czasu napisania tego postu.

          • 0 0

        • (2)

          To ty błędnie zakładasz, że mają coś głębszego znaczyć. To są tylko koszulki.

          • 1 1

          • Wszystko nas określa i uzewnętrzniamy to, co w nas tkwi. (1)

            Upodobania, zwłaszcza te najbardziej malownicze, mówią o nas b. wiele, a z pewnością więcej niż się niektórym wydaje.

            • 1 0

            • Uważaj, bo zaraz ja cię określę po twoich gupowatych wpisach.

              • 0 1

        • A Ty się chwalisz sobą czy żalisz? Jakiś jesteś przemandrzaly czy Co? A Co cie obchodzi czemu ktoś nosi taka szmate a nie inna, nie żal ci życia żeby to analizować? Zajmij się swoimi sprawami i jak już chcesz się udzielić to jakoś konkretniej spróbuj, z efektem, bez ublizania i dyskryminacji ze względu na ubiór. Ludzie patrzą sobie na buty a nie patrzą sobie w oczy, szkoda.

          • 2 1

    • no ja je..e

      Ja pitole, jak komuś się podoba zupa pomidorowa i chce mieć koszulkę z zupą pomidorową to naprawdę widzisz w tym jakiś problem? Według ciebie to najlepiej żeby wszyscy chodzili w mundurach pewnie.

      • 3 0

    • pomyśl o wartościach, zainteresowaniach innych, historii..., spróbuj zrozumieć a nie od razu krytykować

      • 1 1

    • (2)

      po prostu żal ci, że już jesteś stary i nie wypada w twoim wieku...to dopiero byłby obciach..

      • 5 3

      • a co wiek ma do tego?

        • 0 0

      • Nie odbieram palmy pierwszeństwa. Jesteś królem stereotypów! :-)

        • 3 2

    • Przypomnial mi sie kawal o ZOMOwcach i logice.....

      Koncowka tegoz:

      "-Masz akwarium?
      -Nie.
      -To jestes p..alem."

      • 1 0

    • Ale Żeby Ci żyłka w d*pie nie pękła (2)

      Pozdrawiam serdecznie)

      • 11 3

      • Czacha (1)

        Dzięki, ale skąd tak duża troska o moją żyłkę i to jeszcze w mojej d.? :-)

        • 3 2

        • Jestę proktologę

          • 1 0

    • Myślę, że nawet tego nie rozumiesz.
      Śmierć przeraża, ale i fascynuje. Autodestrukcja jest wpisana w nasze życie. Sam fakt, że masz taki wielki problem z czyimś światopoglądem, różnorodnością, że chciałbyś, żeby wszyscy byli JAK TY, już o czymś mówi. O twoich problemach, ograniczeniach, o niezrozumieniu, braku świadomości. Przykre.

      • 9 2

    • (2)

      Aha, trójmiejski psycholog, po obrazku na koszulce powie ci kim jesteś :D

      • 12 3

      • (1)

        a co ja mam do gadania? :-)

        • 2 4

        • Widocznie masz, skoro tak pewnie stawiasz diagnozy :D

          • 4 2

  • (1)

    Podoba mi się

    • 20 3

    • Najważniejsze w życiu jest realizowanie swoich zainteresowań.

      Groza, dawne historie, tajemnice. Wykorzystane talenty. Tak dalej.

      • 1 0

  • (1)

    Gratulacje za technike, sukces i zainteresowanie lokalnym folklorem:)

    • 26 4

    • Sam kiedyś rysowałem rzeczy w podobnym klimacie...
      Fajne prace. Powodzenia.

      • 1 0

  • Super!

    Tyle pasji, bardzo dobre grafiki, fajny klimat. Podziwiam.

    • 1 0

  • Podziwiam za różnorodność zainteresowań i talentów (1)

    Gratuluję tak wielu zainteresowań i talentów. Szczerze podziwiam ludzi, ktorzy w tak młodym wieku realizują swoje pasje i to w takiej ilości, tak różnorodne. Gratuluję i życzę wielu sukcesów.

    • 5 1

    • podpisuję się po tym obiema rękami

      • 1 0

  • Szatanizm (1)

    i obraza wartości chrześcijańskich, dobrze że za takich już się biorą.

    • 4 8

    • puknij się w czoło

      • 1 0

  • Czacha nic, najgorsze to drugie zdjęcie

    ta dziwna twarz....

    • 0 1

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Targi Rzeczy Ładnych

15 zł
Kup bilet
targi

Wielka Szama na Stadionie - wielkie otwarcie sezonu w Gdańsku! (12 opinii)

(12 opinii)
street food

Kwiat Jabłoni "Nasze ulubione kluby" (8 opinii)

(8 opinii)
pop

Najczęściej czytane

Sprawdź się

Sprawdź się

6 lotów w Tunelu Aerodynamicznym równe jest: