Wokalista, basista, autor tekstów i kompozytor.
Podobne wydarzenia
czwartek, godz. 20:00
Gdańsk,
Teatr Szekspirowski
sobota, godz. 20:00
Sopot,
Opera Leśna
Urodził się 2 maja 1953 roku we Wrocławiu.Lech Janerka, konsekwentnie trzymający się poza wszelkimi trendami, rzadko wchodzący do studia i jeszcze rzadziej obecny w popularnych mediach, od blisko 30 lat jest jednak jedną z najbardziej oryginalnych osobowości polskiej muzyki rockowej.
Indywidualista, czerpiąc w równej mierze z muzyki nowofalowej czy post-punka, jak reggae, postindustrialnej elektroniki czy wręcz klasycznego popu, Janerka wymyka się prostym klasyfikacjom. Tworzy muzykę bardzo osobistą, której pozorna przebojowość ukrywa kolejne warstwy znaczeń. Równie oryginalny jest także jako autor zwięzłych tekstów, w których surrealizm, gorzka ironia i syntetyczny komentarz często podkreślane są dadaistycznymi neologizmami.
Zadebiutował na festiwalu piosenki studenckiej w 1978 roku, ale prawdziwym początkiem muzycznej kariery okazało się powstanie zespołu Klaus Mitffoch, który nagrał wielki wówczas przebój "Jezu jak się cieszę". Muzyk przyznał później, iż nagranie tego utworu było największym błędem formacji. Album Klausa ("Klaus Mitffoch) dziś jest uważany za jeden ze sztandarowych przedstawicieli rocka lat 80. W 1984 roku pożegnał się z zespołem i zaczął działalność na własny rachunek.
Po odejściu z zespołu Lech Janerka wydał sygnowaną swoim imieniem i nazwiskiem Historię podwodną (1986). Następnie ukazały się płyty: Piosenki (1989), Ur (1991), Bez prądu (1993), Co lepsze kawałki (1993), Bruhaha (1994), Dobranoc (1996), Fiu fiu (2002), Plagiaty (2005). Janerka jest również twórcą muzyki do filmów "Chce mi się wyć" Jacka Skalskiego i "Obcy musi fruwać" Wiesława Saniewskiego.
rock / punk - koncerty w Trójmieście
Indywidualista, czerpiąc w równej mierze z muzyki nowofalowej czy post-punka, jak reggae, postindustrialnej elektroniki czy wręcz klasycznego popu, Janerka wymyka się prostym klasyfikacjom. Tworzy muzykę bardzo osobistą, której pozorna przebojowość ukrywa kolejne warstwy znaczeń. Równie oryginalny jest także jako autor zwięzłych tekstów, w których surrealizm, gorzka ironia i syntetyczny komentarz często podkreślane są dadaistycznymi neologizmami.
Zadebiutował na festiwalu piosenki studenckiej w 1978 roku, ale prawdziwym początkiem muzycznej kariery okazało się powstanie zespołu Klaus Mitffoch, który nagrał wielki wówczas przebój "Jezu jak się cieszę". Muzyk przyznał później, iż nagranie tego utworu było największym błędem formacji. Album Klausa ("Klaus Mitffoch) dziś jest uważany za jeden ze sztandarowych przedstawicieli rocka lat 80. W 1984 roku pożegnał się z zespołem i zaczął działalność na własny rachunek.
Po odejściu z zespołu Lech Janerka wydał sygnowaną swoim imieniem i nazwiskiem Historię podwodną (1986). Następnie ukazały się płyty: Piosenki (1989), Ur (1991), Bez prądu (1993), Co lepsze kawałki (1993), Bruhaha (1994), Dobranoc (1996), Fiu fiu (2002), Plagiaty (2005). Janerka jest również twórcą muzyki do filmów "Chce mi się wyć" Jacka Skalskiego i "Obcy musi fruwać" Wiesława Saniewskiego.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
