Rozrywka Wiadomości

Facebook E-mail Messenger WhatsApp Kopiuj link Więcej

Fotografka z Gdańska, która nie boi się dalekich podróży

Alicja Olkowska

24 stycznia 2017 (artykuł sprzed 6 lat)

Opinie (75)

Magda Jończyk podczas jednej ze swoich dalekich podróży (na zdjęciu: Indie. W lokalnym autobusie w Radżastanie).

- Idąc z trudem na wysokości 4 tysięcy metrów w Himalajach przestań myśleć o tym, że bijesz swój kolejny rekord wysokości, że chciałeś być pierwszy, a zupełnie nie jesteś w formie. Rozejrzyj się, zatrzymaj na chwilę, złap oddech i pomyśl, patrząc na mapę świata, gdzie jesteś i jakie to szczęście, że możesz tu być - o podróżach, tych samotnych i grupowych, pokonywaniu granic i szukaniu własnego miejsca rozmawiamy z Magdą Jończyk, podróżniczką i fotografką z Gdańska.

Alicja Olkowska: Pamiętasz pierwszą podróż, podczas której pomyślałaś, że podróżowanie jest twoją pasją i chcesz więcej?

Magda Jończyk: Nie byłam wielką eksploratorką, ale przeżyłam kilka fajnych przygód w Pirenejach, Atlasie, Tatrach. Miałam za sobą włóczęgi z plecakiem i nocowanie na lotniskach. Ale dopiero kiedy wróciłam z pierwszego wyjazdu w Himalaje, wiedziałam, że już nic nie będzie takie samo. Zaczęłam odliczać dni do kolejnej podróży. Zasmakowałam w Azji, zobaczyłam wyczekiwane górskie kolosy, doświadczyłam zmieniających się i coraz trudniejszych warunków, a przede wszystkim poznałam mieszkańców tego nieprzyjaznego życiu rejonu świata i zakochałam się. Zakochałam się w niedostępności wysokich gór, w przestrzeni, prostocie życia i nade wszystko w ludzkiej serdeczności. Nauczyłam się pokory, cierpliwości i szacunku do człowieka.

Sama byłam kilkakrotnie w Indiach, gdzie korzystałam z publicznego transportu, w Nepalu nieraz samotnie wędrowałam w Himalajach i nigdy nie miałam przykrych historii związanych z tym, że byłam bez towarzystwa czy dlatego, że jestem kobietą.

Podróżujesz w odległe rejony świata. Gdzie najdalej dotarłaś i jakie nieprzyjazne turystom krainy zwiedziłaś?

Najbardziej odległa kulturowo była podróż przez Chiny. 3 miesiące, 11 tys. kilometrów przemierzonych pociągami, autobusami, stopem. To był intensywny i niezmiernie fascynujący czas od momentu pieszego przekroczenia granicy laotańsko-chińskiej po dotarcie do zachodnich rubieży, skąd słynna Karakorum Highway prowadzi przez wysokie góry Pakistanu. Zmieniały się twarze, języki, pejzaż, klimat, religie. A wszystko było dla mnie nowe i zaskakujące.

Kunming było pierwszym większym miastem, w którym się zatrzymałam. 7 milionów mieszkańców, a o poranku powszedniego dnia, kiedy to ludzie śpieszą do pracy, na ulicach panowała dziwna cisza. Pojazdy, prywatne samochody, skutery były napędzane prądem. Jedynie miejskie autobusy zbliżały się z warkotem spalinowego motoru. Odgórną decyzją, w bardzo krótkim czasie silniki elektryczne zastąpiły spalinowe. Idziesz ulicami nowoczesnego miasta, z ogromnymi wieżowcami, obserwujesz ruch na drodze, ale bez fonii. Obce uczucie. W pewien sposób było to niebezpieczne, nie słyszałam zbliżającego się za moimi plecami samochodu. Jednocześnie w tym samym nowoczesnym mieście na chodniku mijasz ubrane w tradycyjne stroje młode Tybetanki niosące niemowlaki na plecach, za rogiem tata Chińczyk wysadza synka na siusiu na schodach supermarketu, a potem z wnuczkiem to samo robi babcia w autobusie i złota strużka płynie do ostatniego siedzenia mijając wszystkich pasażerów. Inny świat.

Samotna podróż do dalekich, egzotycznych krajów to:

fajny pomysł, ale raczej dla odważnych duże ryzyko dla niedoświadczonych podróżników głupota, lepiej nie ryzykować najlepszy sposób na poznanie kraju i jego mieszkańców

Szukałam straganów z tanimi ciuchami, a znajdowałam wyłącznie ekskluzywne butiki. Nic nie było takie, jak można się było spodziewać. Okazało się, że turystyka w Chinach jest bardzo droga, a bilety wstępu często kupuje się w pakietach. Papierowe przewodniki nie nadążają z aktualizacją informacji. Wejście na wydmę w Dunhuang, miasto położone na granicy pustyni Gobi, kosztuje 180 zł. Bilet wstępu na betonową platformę z widokiem na pasmo ze świętą górą Kawa Karpo w Deqin jest do kupienia w pakiecie z wejściem pod wodospad oddalony o 100 km i kosztuje 260 zł. Starówki miast, jak w historycznym Lijangu, rozrastają się, przybywa nowych "antycznych" budynków, aby zaspokoić żarłocznego smoka chińskiej turystyki. To samo dzieje się z Tybetem. Powstają nowe-stare świątynie, a istniejące są odmalowywane i gotowe na turystyczną inwazję bogatych Chińczyków ze wschodu.

Rzucić wszystko i wyjechać na Islandię. Artyści z Trójmiasta o miłości do dzikiej wyspy

A co z komunikacją? W jakim języku rozmawiałaś z napotkanymi po drodze ludźmi?

Bardzo trudno było znaleźć kogoś mówiącego po angielsku. Trzeba było rysować i odważnie gestykulować, aby zaczerpnąć skrawków informacji, które często okazywały się być zupełnie nieprawdziwe. Szukanie kasy biletowej, kupowanie biletów, zamawianie w restauracji było niezłą akrobacją. Z pomocą przychodził Google Translator, ale i on miał szansę zadziałać jedynie przy dwóch słowach. Więcej słów wprowadzało tylko chaos i dziwną reakcję. Normalnie w kontaktach za granicą pomaga znajomość kilku słów, takich jak "dzień dobry", "dziękuję". W Chinach to zupełnie nie działało. Albo akcent nie ten, albo wymowa niewłaściwa. Faktem jest, że dla większości mieszkańców język mandaryński jest ich drugim językiem, bo w domach porozumiewają się w swoim własnym, więc i zrozumieć kogoś obcego nie jest łatwo i sympatia do języka niewielka.

Mimo wielu trudności i irytujących sytuacji była to podróż, która zupełnie zmieniła moje postrzeganie świata. Pamiętam, jak po powrocie mówiłam wszystkim, aby uczyli się mandaryńskiego.

Nie zawsze podróżujesz w grupie. Na co podróżująca samotnie kobieta musi uważać?

Bywało tak, że w podróż wybierałam się samodzielnie. Sama byłam kilkakrotnie w Indiach, gdzie korzystałam z publicznego transportu, w Nepalu nieraz samotnie wędrowałam w Himalajach i nigdy nie miałam przykrych historii związanych z tym, że byłam bez towarzystwa, czy dlatego, że jestem kobietą.

Ważne, aby wiedzieć cokolwiek o miejscu, w którym będziemy podróżować, o ludziach i ich zwyczajach. W drodze jestem ostrożna i oceniam sytuację. Rozważam różne scenariusze i nie boję się. Robię wszystko, aby dostosować się do miejsca, nie chcę się wyróżniać, czy to strojem, czy zachowaniem. W ten sposób mogę być bliżej ludzi i mam szansę być zaakceptowaną przez nich. Raczej czuję, że ludzie chcą mi pomóc, niż zrobić krzywdę. Ale też nie kuszę losu. To pomaga mi wytworzyć neutralną atmosferę, bez napięcia i też bez zbytniego poruszenia moją obecnością. Lubię ten moment. Wówczas mogę wyjąć aparat i wtopić się w sytuację.

Podróżowanie to jednak nie jest zabawa dla wszystkich. Z kim najtrudniej ruszać w trasę?

W drodze jestem ostrożna i oceniam sytuacje. Rozważam różne scenariusze i nie boję się. Robię wszystko, aby dostosować się do miejsca, nie chce się wyróżniać, czy to strojem, czy zachowaniem.

Nie jest łatwo ruszyć w drogę z kimś, kto ma w głowie dokładny obraz podróży i bardzo konkretne oczekiwania. Zdarza się, że ludzie, których zabieram na wyprawy widzieli w internecie filmy z trasy, znają zdjęcia z miejsc, które będziemy odwiedzać i na tej podstawie malują sobie obraz własnej wycieczki i związanych z nią przeżyć, tworzą mapę przyszłych dokonań. Tacy ludzie podczas wyjazdu szukają potwierdzenia własnych wyobrażeń. A tymczasem okazuje się, że duża wysokość odbiera siły i każdy krok stawia się z ogromnym trudem, albo upał Radżastanu doskwiera tak mocno, że nie można się skupić na cudach architektury, a otaczający ludzie, którzy ciągle chcą coś sprzedać, irytują do granic cierpliwości. I pada pytanie, gdzie przyjemność? Moim zdaniem gdzieś pośrodku.

Co zatem byś poradziła osobom, które pierwszy raz ruszają w daleką, egzotyczną podróż?

Trzeba być otwartym na całą gamę przeżyć i potraktować je jako doświadczanie podróży. Z natarczywym sprzedawcą można wdać się w rozmowę i dowiedzieć się, że ma na utrzymaniu pięcioro dzieci, które mieszkają w wiosce oddalonej o 20 kilometrów i widuje je raz na miesiąc. Zaczynasz lepiej widzieć sytuację i już się tak nie irytujesz. Idąc z trudem na wysokości 4 tysięcy metrów w Himalajach przestań myśleć o tym, że bijesz swój kolejny rekord wysokości, że chciałeś być pierwszy, a zupełnie nie jesteś w formie. Rozejrzyj się, zatrzymaj na chwilę, złap oddech i pomyśl, patrząc na mapę świata, gdzie jesteś i jakie to szczęście, że możesz tu być.

Łatwo się zachwycać panoramą Himalajów oglądając zdjęcia w zaciszu ciepłego domu. Docenić piękno wysokogórskiego pejzażu, kiedy wiatr wieje w oczy, robi się coraz chłodniej i znowu trzeba iść pod górę, a do tego warunki, w których odpoczywasz są dalekie od wymarzonych, to duży wyczyn. Wielokrotnie się przekonałam, że nie tylko forma fizyczna jest ważna, ale również otwartość na nieznane.

W dzisiejszych czasach ekstremalne podróżowanie to dobry biznes. Ile mniej więcej kosztuje taka eskapada i czy trzeba się do niej odpowiednio przygotować fizycznie?

Trekkingu w Himalajach w Nepalu czy w Małym Tybecie w Indiach, które prowadzę, nie nazwałabym ekstremalnymi wyprawami. To są dobrze zorganizowane wędrówki z odpowiednim zapleczem logistycznym. Nie jest to wyprawa w nieznane. Trudności, które napotykamy, są przewidywalne i możemy im zaradzić. Jednak Himalaje to nie tylko najwyższe, ale również bardzo rozległe pasmo górskie. Do wielu miejsc można dotrzeć jedynie na własnych nogach. I trzeba sobie z tego zdawać sprawę. Jeśli nie lubisz chodzić, męczysz się na samą myśl o całodniowym marszu, lepszą inwestycją będzie wyjazd na egzotyczną plażę albo wycieczkę objazdową.

Pełen koszt zorganizowanej wyprawy to około 6 tys. zł plus bilet. Czy to dobry biznes? Znam dużo lepsze sposoby na zrobienie pieniędzy, ale przygotowywanie i prowadzenie trekkingów, mimo sporego wysiłku i wielu nerwów, daje mi ogromną satysfakcję. Kocham Himalaje i z radością dzielę się swoją pasją i pokazuję moje ulubione zakątki.

Aby cieszyć się wysokogórską wędrówką, nie trzeba mieć specjalnych umiejętności ani górskiego doświadczenia. Wielu moich klientów wcześniej nie interesowało się górami, a teraz z radością wspominają wspólną wyprawę, a nawet wracają w Himalaje. Warto jednak zadbać o dobrą formę i zdrowie. Najlepszy trening to długie spacery w terenie.

Gdzie dalej cię poniesie w najbliższym czasie?

Jawią mi się różne pomysły, ale najbliższy wyjazd to znowu Himalaje (śmiech). Wędruję w jedno z moich ulubionych miejsc, jezioro Gokyo w rejonie Everestu, położone na wysokości 4800m n.p.m. tuż przy najdłuższym lodowcu w Nepalu. Zabierzesz się ze mną?

Alicja Olkowskaa.olkowska@trojmiasto.pl

Wywiady

Z Lizbony do Hongkongu... transportem publicznym. Niezwykła podróż rodziny z Gdańska (59 opinii)
IWER: muzyka jest jego sposobem na życie (14 opinii)
Prokurator demaskuje lokalny światek przestępczy (44 opinie)

Opinie (75) 4 zablokowane

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-01-24 21:43

Jestem w tych rejonach co roku... (1)

robię konkretne i wyższe trasy ale nikogo nie znam w redakcji by się wylansować.
Z resztą robię to dla siebie a nie dla poklasku!

NNN
6 lat
- 16 19
Twoja opinia

Zmień treść

robię konkretne i wyższe trasy ale nikogo nie znam w redakcji by się wylansować. Z resztą robię to dla siebie a nie dla poklasku!
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2017-01-25 07:59
  
  Skoro tak, to o co ten żal?
  
  6 lat
  - 8 4
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-01-24 21:48

Ja też lubię dalekie podróże

pod warunkiem że nie muszę za nie płacić
no i nie ma jak to lans...

Mistrz parawaningu
6 lat
- 11 8
Twoja opinia

Zmień treść

pod warunkiem że nie muszę za nie płacić no i nie ma jak to lans...
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-01-24 21:51

Tak trzymać! (1)

Fantastyczne zdjęcia i intrygujący tekst. Zazdroszczę odwagi i trudu, jaki na pewno
trzeba zainwestować w każdą wyprawę.
Pozdrawiam i trzymam kciuki za kolejne eskapady :)

Fanka
6 lat
- 8 9
Twoja opinia

Zmień treść

Fantastyczne zdjęcia i intrygujący tekst. Zazdroszczę odwagi i trudu, jaki na pewno trzeba zainwestować w każdą wyprawę. Pozdrawiam i trzymam kciuki za kolejne eskapady :)
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2017-01-24 23:15
  
  zazdrosze tylko jednej rezczy
  
  pracy ktora pozwala tak dobrze zarabiac zeby sobie ppozwolic na takie wyjazdy i nie piszcie zeby zalozyc wlasna dzialalnosc i inne dyrdymaly
  
  6 lat
  - 4 1
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  pracy ktora pozwala tak dobrze zarabiac zeby sobie ppozwolic na takie wyjazdy i nie piszcie zeby zalozyc wlasna dzialalnosc i inne dyrdymaly
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-01-24 21:52

(6)

Na początku 19 wieku nie istniało słowo fotograf, więc nie rozumiem ekscytacji dotyczącej słowem fotografka. Czas najwyższy, żeby wszystkie zawody miały też formę żeńską. Patriarchat niech odejdzie w końcu w zapomnienie

6 lat
- 14 14
Twoja opinia

Zmień treść

Na początku 19 wieku nie istniało słowo fotograf, więc nie rozumiem ekscytacji dotyczącej słowem fotografka. Czas najwyższy, żeby wszystkie zawody miały też formę żeńską. Patriarchat niech odejdzie w końcu w zapomnienie
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2017-01-24 22:22
  
  Samiec Twój wróg!
  
  ABW
  6 lat
  - 9 3
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2017-01-25 06:52
  
  (4)
  
  > Na początku 19 wieku nie istniało słowo fotograf
  
  Na początku XXw nie istniało słowo "informatyk". Ciekawe dlaczego, geniuszko? ;>
  
  > Czas najwyższy, żeby wszystkie zawody miały też formę żeńską
  
  Na pocieszenie: niektóre istnieją wyłącznie w formie żeńskiej. Np. prostytutka ;]
  
  6 lat
  - 3 5
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  > Na początku 19 wieku nie istniało słowo fotograf Na początku XXw nie istniało słowo "informatyk". Ciekawe dlaczego, geniuszko? ;> > Czas najwyższy, żeby wszystkie zawody miały też formę żeńską Na pocieszenie: niektóre istnieją wyłącznie w formie żeńskiej. Np. prostytutka ;]
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2017-01-25 08:54
    
    (3)
    
    Może jak skończysz podstawówkę, to zaczniesz czytać ze zrozumieniem geniuszku. Język ewoluuje, powstają nowe zawody i wymagają też wprowadzenia formy żeńskiej.
    
    6 lat
    
    3 5
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    Może jak skończysz podstawówkę, to zaczniesz czytać ze zrozumieniem geniuszku. Język ewoluuje, powstają nowe zawody i wymagają też wprowadzenia formy żeńskiej.
    Regulamin dodawania opinii
    - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
      
      2017-01-25 09:16
      
      (2)
      
      > powstają nowe zawody
      
      Zawód fotografa znany jest od wielu dziesiątek lat. I jakoś nie było nigdy potrzeby tworzenia jego żeńskiego odpowiednika.
      
      > wymagają też wprowadzenia formy żeńskiej
      
      Rzeczywiście wymagają, czy jest to wymóg jedynie zakompleksionych na tym punkcie feministek?
      
      Z drugiej strony:
      Od wielu lat istnieją zarówno kucharze jak i kucharki.
      I dam sobie łeb obciąć, że dla 99% społeczeństwa kucharz kojarzy się z restauracją (nawet, jeśli kucharzem jest kobieta) a kucharka z barem mlecznym bądź stołówką.
      Wprowadzenie rozróżnienia płci niezamierzenie wprowadziło rozróżnienie semantyczne tych zawodów.
      
      Feministki walczą o równe prawa. Traktowanie wszystkich ludzi "unisex".
      Skąd zatem taka zaciekłość w podkreślaniu płci przy zawodzie?
      Logiki to się żadnej nie trzyma (co akurat w przypadku kobiet a już szczególnie feministycznych kobietonów zupełnie mnie nie dziwi).
      
      6 lat
      
      8 4
      
      Twoja opinia
      
      Zmień treść
      
      > powstają nowe zawody Zawód fotografa znany jest od wielu dziesiątek lat. I jakoś nie było nigdy potrzeby tworzenia jego żeńskiego odpowiednika. > wymagają też wprowadzenia formy żeńskiej Rzeczywiście wymagają, czy jest to wymóg jedynie zakompleksionych na tym punkcie feministek? Z drugiej strony: Od wielu lat istnieją zarówno kucharze jak i kucharki. I dam sobie łeb obciąć, że dla 99% społeczeństwa kucharz kojarzy się z restauracją (nawet, jeśli kucharzem jest kobieta) a kucharka z barem mlecznym bądź stołówką. Wprowadzenie rozróżnienia płci niezamierzenie wprowadziło rozróżnienie semantyczne tych zawodów. Feministki walczą o równe prawa. Traktowanie wszystkich ludzi "unisex". Skąd zatem taka zaciekłość w podkreślaniu płci przy zawodzie? Logiki to się żadnej nie trzyma (co akurat w przypadku kobiet a już szczególnie feministycznych kobietonów zupełnie mnie nie dziwi).
      Regulamin dodawania opinii
      - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
        
        2017-01-25 09:36
        
        Chlopaczku, ja nie walczę za równouprawnieniem. Nie jesteśmy równi. Faceci są gorsi pod każdym względem. Zresztą prawdziwych facetów to już dawno nie ma. Zaczęła się era wyzwolonych z więzów kobiet i obojnaków, udających facetów.
        
        6 lat
        
        4 9
        
        Twoja opinia
        
        Zmień treść
        
        Chlopaczku, ja nie walczę za równouprawnieniem. Nie jesteśmy równi. Faceci są gorsi pod każdym względem. Zresztą prawdziwych facetów to już dawno nie ma. Zaczęła się era wyzwolonych z więzów kobiet i obojnaków, udających facetów.
        Regulamin dodawania opinii
      - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
        
        2017-01-25 15:35
        
        Zgadzam sie co do odmiany nazw zawodow, ale z ta logika w ostatnim zdaniu to przesadziles.
        
        82
        6 lat
        
        0 0
        
        Twoja opinia
        
        Zmień treść
        
        Zgadzam sie co do odmiany nazw zawodow, ale z ta logika w ostatnim zdaniu to przesadziles.
        Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-01-24 21:58

Lans (3)

Chłopaki ,lansujcie się! Napiszcie do Pani Alicji - kontakt pod artykułem:)

6 lat
- 4 4
Twoja opinia

Zmień treść

Chłopaki ,lansujcie się! Napiszcie do Pani Alicji - kontakt pod artykułem:)
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2017-01-24 22:24
  
  Pani Alicja już napisała o koleżance.... (2)
  
  ... ile razy można pić z pustej szklanki...
  
  OMG KGB
  6 lat
  - 5 2
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  ... ile razy można pić z pustej szklanki...
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2017-01-24 22:53
    
    Masz ciekawą pasję? (1)
    
    Coś wartościowego do powiedzenia? Jak tak, to może i o Tobie napisze? :) bądźmy dla siebie mili, dobro wraca :)
    
    Ola
    6 lat
    
    6 4
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    Coś wartościowego do powiedzenia? Jak tak, to może i o Tobie napisze? :) bądźmy dla siebie mili, dobro wraca :)
    Regulamin dodawania opinii
    - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
      
      2017-01-24 23:17
      
      cha cha cha lans nie polega na tym
      
      -w Spot można zobaczyć na czym polega lans
      
      6 lat
      
      1 1
      
      Twoja opinia
      
      Zmień treść
      
      -w Spot można zobaczyć na czym polega lans
      Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-01-24 23:07

- Idąc z trudem na wysokości 4 tysięcy metrów w Himalajach przestań myśleć o tym, że bijesz swój kolejny rekord wysokości, że

Pomyśl skąd wziąć pieniądze.
Do skoku ?
Do bociana ?
Do PKO ?

Czekam na 500+
6 lat
- 11 4
Twoja opinia

Zmień treść

Pomyśl skąd wziąć pieniądze. Do skoku ? Do bociana ? Do PKO ?
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-01-24 23:12

nie trezba jechac tak daleko

zeby doznac ekstremalnych emocji w trakcie fotografowania , zastanawiac sie czy wejsc tu czy tam ..............., wystaczy obfocic Nowy Port , Stogi czy tez Orunie .Jak ktoś chce czegoś więcej ..........proszę bardzo fotnac łosia lub wilka lub bielika w granicach miasta Gdanska .
ps: z czego pani fotografka żyje na codzien ???

xc1
6 lat
- 14 2
Twoja opinia

Zmień treść

zeby doznac ekstremalnych emocji w trakcie fotografowania , zastanawiac sie czy wejsc tu czy tam ..............., wystaczy obfocic Nowy Port , Stogi czy tez Orunie .Jak ktoś chce czegoś więcej ..........proszę bardzo fotnac łosia lub wilka lub bielika w granicach miasta Gdanska . ps: z czego pani fotografka żyje na codzien ???
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-01-24 23:48

Podróże (3)

Ale skąd na to brać pieniądze i to nie małe zapewne

Glob
6 lat
- 11 2
Twoja opinia

Zmień treść

Ale skąd na to brać pieniądze i to nie małe zapewne
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2017-01-25 08:02
  
  Skoro nie wiesz, to oznacza, iż podróżowanie nie jest dla Ciebie. (2)
  
  6 lat
  - 4 6
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2017-01-25 09:39
    
    Nie każdy ma zamożnych rodziców (1)
    
    6 lat
    
    3 5
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    Regulamin dodawania opinii
    - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
      
      2017-01-25 11:20
      
      Za to dwie lewe ręce do pracy ma większość, jak widać.
      
      6 lat
      
      5 0
      
      Twoja opinia
      
      Zmień treść
      
      Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-01-25 00:00

Ładna ta pani Magda

Ładna pani Magda - mój ideał urody :-)

qazq
6 lat
- 4 9
Twoja opinia

Zmień treść

Ładna pani Magda - mój ideał urody :-)
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2017-01-25 07:24

Indie (2)

chcesz zobaczyć jak wygląda największy syf na świecie , wszechobecne muchy, komary ,brud i smród zapraszam do Indii. Rzeczywistość przerasta wyobrażenia. Ludzie bardzo mili ale tylko dla mężczyzn, aż dziwie się tej pani ze obeszło się bez przygód.90% na prowincji to analfabeci

wuj Mat w podróży
6 lat
- 14 3
Twoja opinia

Zmień treść

chcesz zobaczyć jak wygląda największy syf na świecie , wszechobecne muchy, komary ,brud i smród zapraszam do Indii. Rzeczywistość przerasta wyobrażenia. Ludzie bardzo mili ale tylko dla mężczyzn, aż dziwie się tej pani ze obeszło się bez przygód.90% na prowincji to analfabeci
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2017-01-25 09:05
  
  Indie się kocha, albo nienawidzi, widać należysz do tej drugiej kategorii. (1)
  
  Ja mam wręcz przeciwne zdanie.
  
  rademenes
  6 lat
  - 2 5
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Ja mam wręcz przeciwne zdanie.
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2017-01-25 09:54
    
    Kolejne zero jedynkowa głupota. Jak by cie tak ze 40 hindusów przeleciało tez bys kochała?
    
    Są ludzie i oszołomy .Kazdy głupek taki jak ty właśnie to potwierdza . Indie mają swoje zalety i wady napisał prawde bo o wadach mozna pisac bardzo długo zalety Indi to piekne ,budowle, kolorowe ciuchy i smaczne potrawy.Jedziesz na zaplanowana wycieczke ze zwiedzaniem to niewidzisz rzeczywistości ktora jest tragiczna!! Przeludnienie ,bieda, syf ,choroby,codzienne gwałty, podzielenie na kasty,mordowanie dzieci ,sprzedawanie dzieci ,sekty religijne !! Mozna tak długo wymieniać.
    
    6 lat
    
    5 3
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    Są ludzie i oszołomy .Kazdy głupek taki jak ty właśnie to potwierdza . Indie mają swoje zalety i wady napisał prawde bo o wadach mozna pisac bardzo długo zalety Indi to piekne ,budowle, kolorowe ciuchy i smaczne potrawy.Jedziesz na zaplanowana wycieczke ze zwiedzaniem to niewidzisz rzeczywistości ktora jest tragiczna!! Przeludnienie ,bieda, syf ,choroby,codzienne gwałty, podzielenie na kasty,mordowanie dzieci ,sprzedawanie dzieci ,sekty religijne !! Mozna tak długo wymieniać.
    Regulamin dodawania opinii