Drugi dzień Open'era upłynął cały we mgle. Muzyka jakby cichsza, światła rozmyte, program niewyraźny. Skorzystała na tym orkiestra Aukso wykonująca utwory Pendereckiego i Greenwooda, które zabrzmiały jak soundtrack do horroru.
Kończymy naszą relację z drugiego dnia Open'era i podsumowujemy ją w telegraficznym skrócie.
Trzy kluczowe punkty według Kuby:
Elektronika. Jak na razie trochę jej na festiwalu mało, zwłaszcza tej w odsłonie tanecznej. Na całe szczęście sytuację uratował zespół Justice, który o północy na scenie głównej rozkręcił imprezę z prawdziwego zdarzenia. Świetlny krzyż błyszczał ze sceny i był widoczny nawet z oddali we mgle, a pulsujące kawałki przeganiały mgłę z festiwalu. Może momentami było monotonnie, ale tańczyło się przy tym świetnie.
tak, kiepskie warunki atmosferyczne mogą popsuć koncert52%
nie, jeśli wykonawca gra świetny występ, nic nie jest w stanie go zepsuć40%
kiedy aura nie sprzyja, w ogóle nie idę na koncert8%
Kapela ze Wsi Warszawa. Otwierali drugiego dnia scenę główną i pokazali, że są w świetnej formie. Mimo bardzo małej liczby ludzi, zagrali świetny koncert ze spokojniejszymi jak i bardziej żwawymi utworami ze starych albumów i najnowszej płyty "Nord". Ciekawe jest też obserwowanie ludzi, którzy doskonale znają teksty ich utworów, tym bardziej na imprezie, gdzie większość wykonawców śpiewa po angielsku.
Miasteczko festiwalowe. Przerwy między koncertami lub wypady w trakcie tych koncertów, które niezbyt przypadły mi do gustu, spędzam w miasteczku festiwalowym. W strefie gastronomicznej, sklepie z gadżetami festiwalowymi (z horrendalnie drogimi koszulkami polskich zespołów!) czy na spotkaniach ze znajomymi - atrakcji nie brakuje i wtedy można długim deptakiem pomaszerować od stolika do stolika.
I według Borysa:
Silent Disco. Uratowało mi życie, gdy wydawało mi się, że już nie wykrzeszę z siebie ani iskierki energii. Gdy tylko założyłem na głowę słuchawki, ba, gdy tylko zobaczyłem ludzi podskakujących w ciszy i śpiewających refreny różnych piosenek sam zapragnąłem tańczyć. I natychmiast za swym pragnieniem podążyłem. Silent Disco to żadna nowość, ale to wydarzenie na tyle absurdalne, że wyzwala w człowieku zupełnie nieznane pokłady dobrego humoru.
Penderecki/Greenwood. To się nie mogło udać, ale się udało. Paradoksalnie - pozbawiony wielkich gwiazd program sprawił, że publiczność przybyła pod główną scenę wiedziona ciekawością i z ciekawością wysłuchała tego arcytrudnego i nieprzystępnego koncertu. Takich eksperymentów Open'er potrzebuje, by zadziwiać coraz bardziej zblazowaną publiczność. Mikołaj Ziółkowski póki co emanuje niespożytą energią i zaraża nią swoich współpracowników.
Mgła. Po deszczu miało przyjść słońce i faktycznie przyszło. Mokra rozgrzana ziemia zaczęła parować i teren lotniska utonął we mgle. Przez to wszystko wydawało się nierealne, jak ze snu. Muzyka jakby cichsza, światła rozmazane, ludzie pogubieni w ciemnościach. Mgła, która fizycznie nikomu nie przeszkadza, wpłynęła dość mocno na odbiór drugiego dnia festiwalu. Na szczęście był The Maccabies, który zagrał chyba najbardziej energetyczny gitarowy koncert tego dnia. Scena namiotowa znów górą.
------------------
Aktualizacja, godz. 00:40 Na scenie głównej Justice, autorzy pierwszej elektronicznej imprezy tanecznej na tegorocznym Open'erze. Krzyż, który zespół wykorzystuje jako swój symbol, widać nawet z daleka. A my w tym czasie odwiedzamy Silent Disco, którym jesteśmy zachwyceni.
W Silent Disco Openerowicze bawią się do "Highway to Hell"
Aktualizacja, godz. 23:21 Bon Iver miał momenty, ale to za mało, żeby - jak na gwiazdę przystało - powalić na kolana. Zdecydowanie częściej śpiewa swoim wysokim głosem i mimo orkiestralnego brzmienia zespołu, ciekawej scenografii, ciężko o nim powiedzieć jako o jednym z lepszych wykonawców festiwalu. Tak to jest, kiedy ma się zbyt wygórowane oczekiwania, prawda? Ale to dopiero półmetek festiwalu, jeszcze wiele może się wydarzyć.
Aktualizacja, godz. 22:33 Jamie Woon totalnie zawiódł. Zamiast eklektycznych, elektronicznych aranży i popisów wokalisty dostaliśmy nudne gitarowe, ogniskowe granie. Maurycy Gomulicki na spotkaniu prasowym opowiada, że jego zawodem jest... czerpać radość z życia. Chyba trudno o lepsze zajęcie, prawda?
Aktualizacja, godz. 22:13 Bon Iver, drugi tegoroczny headliner, na scenie razem z kilkunastoosobowym zespołem z dwiema perkusjami, instrumentami smyczkowymi i dętymi.
Aktualizacja, godz. 21:05 Kto jest największym bohaterem drugiego dnia festiwalu? Wciąż mgła - osoby wchodzące ledwo dostrzegają scenę główną, ciężko jest umówić się pod diabelskim młynem... bo go nie widać. Jadąc na festiwal ma się wrażenie, że zmierza się donikąd. Ledwo z mgły wynurza się kolorowa instalacja Maurycego Gomulickiego.
Aktualizacja, godz. 20:45 Koncert z największą liczbą wzruszeń za nami. Dry the River doprowadzili do łez niejedną osobę w Tent Stage i - wbrew pozorom - nie były to tylko kobiety. W międzyczasie na Young Talents zagrali Pipes & Pints z Czech, którzy całkiem nieźle łączą folk z punkiem, a w Alter Space rock'n'rollowcy z The Stubs. Tymczasem na scenie głównej publiczność konfrontuje się z muzyką współczesną Pendereckiego i Greenwooda. Czy pierwszy taki eksperyment w historii Open'era się uda?
Aktualizacja, godz. 19:53 Na Kapeli Ze Wsi Warszawa ledwie garstka osób. To najsłabszy programowo dzień tegorocznej edycji. Tłum na Tent Stage śpiewał: "I loved you in the best way possible" zespołu Dry The River, który swój debiutancki album wydali ledwie trzy miesiące temu. A dziewczyny spijają słowa z ich ust. Tymczasem na dużej scenie przygotowuje się orkiestra Aukso z programem Penderecki/Greenwood.
Pierwszy dzień festiwalu przywitał nas deszczem, dlatego drugi zaskoczył nas o wiele bardziej pozytywnie, świecącym słońcem, ale tylko do czasu. Jeszcze przed pierwszym koncertem na dużej scenie teren festiwalu zalała gęsta mgła, a temperatura spadła. Błoto zdążyło na szczęście nieco wyschnąć, ale sporo widzów wciąż korzysta z dobrodziejstw kaloszy.
Czy drugiego dnia festiwalu, w czwartek, w Gdyni pojawi się więcej festiwalowiczów? Mamy taką nadzieję. Póki co, pod dużą sceną świecą pustki. Warto też pamiętać o tym, aby odwiedzić inne sceny - namiotową i world. Na Talents Stage można poznać młode polskie zespoły, warto też odwiedzić Alter Space, gdzie zagra m.in. Krojc, niegdyś muzyk Lao Che, zmysłowa i folkowa Kari Amiriam i poznański, hip hopowy duet Napszykłat.
Słabizna organizacyjna - oszczędzanie nie na tym co powinno i najważniejsze czyli np. dźwięku. To nie tylko moja opinia, ale na Main Stage albo głośność przesterowana, albo źle wzmocniono nie te instrumenty. Przykład? New Order prawie niesłyszalny wokal i syntezator, za to łomot z gitar jak najbardziej. Jedynie poziom trzyma jeszcze namiot. No coż - o "I lidze" muzycznej nie wspomnę, bo jej nie było.
adi
11 lat
80
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-07-06 17:12
Czy ja wreszcie przeczytam w miarę obiektywną relację z Openera? (1)
11 lat
51
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-07-06 17:20
A ty jesteś organizatorem, czy poprostu tam niebyłeś? Jeśli czekasz na przychylne opinie, to sie nie doczekasz, bo taka jest obiektywna prawda.
były fan openera
11 lat
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-07-06 21:03
dno
stage'e "backstage"e lineup'y dobrze ze ten marny
"festiwal" umiera z takim guanem w nazewnictwie nie miał prawa się utrzymać, Polacy nie gesi !!!!
asd
11 lat
30
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-07-06 21:39
Dno !!!!!
jak tak dalej pojdzie to lepiej niech juz go nieorganizuja
h
11 lat
50
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-07-06 21:48
JAKA MUZYKA i LINE-UP...
...TAKA POGODA. Coś czuję, że albo EURO sponsorów zabrało, albo AlterArt upada, bo najpierw Coke pada, a teraz Open'er schodzi rok po roku na psy...
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
