"Jedna podróż zmieniła wszystko" mówi o swoim życiu Anita Demianowicz. Kilka lat temu zostawiła pracę w korporacji i wyruszyła w pięciomiesięczną wyprawę po Ameryce Środkowej. Od tamtej pory prowadzi bloga, fotografuje, współpracuje z magazynami podróżniczymi, prowadzi prelekcje i warsztaty, a także organizuje Spotkania Podróżujących Kobiet TRAMPki, które odbędą się już w najbliższy weekend (24-26 maja). Wstęp na część wydarzeń jest wolny.
pewnie, mam już takie doświadczenia
21%
tak, wydaje mi się to ciekawym przeżyciem
21%
nie wiem, ma to swoje wady i zalety
15%
nie, to zbyt niebezpiecznie
12%
nie, w podróży wolę mieć towarzystwo
31%
Aleksandra Wrona: Niedawno na stronach portalu
rozmawiałam z Katarzyną Kozłowską
, która przekonywała czytelniczki, że samotne podróżowanie wcale nie jest niebezpieczne. Dlaczego wciąż się tego boimy?Anita Demianowicz: Boimy się tego, co nowe i nieznane. Tego, co znajduje się poza strefą naszego komfortu. Boimy się, bo mówi się nam z każdej strony: rodzina, przyjaciele, media, że mamy się bać. Boimy się też często dlatego, że w siebie nie wierzymy. Obawiamy się, że sobie same nie poradzimy, że się nie dogadamy, że się zgubimy, że stanie się nam krzywda, bo przecież wszyscy nam mówią, że tak się właśnie stanie. Dajemy się zastraszyć innym i samym sobie. Ale to zupełnie ludzkie. Byłoby dziwne, gdybyśmy się nie bały. Chodzi tylko o to, żeby temu strachowi nie dać się zdominować i to dotyczy nie tylko podróży, ale wszystkich aspektów życia. Nie walczyć z nim, ale nauczyć się nad nim panować i działać mimo jego obecności.
Dokąd na spotkania podróżnicze w Trójmieście?
Pamiętam bardzo dobrze. "Przed" byłam przerażona. Jechałam po raz pierwszy sama, na pięć miesięcy, i to w kierunki zupełnie kulturowo, jak i językowo dla mnie obce. Po wylądowaniu marzyłam tylko o jednym: by teleportować się natychmiastowo do Polski. Wróciłam jednak po planowanych pięciu miesiącach z przekonaniem, że świat nie jest wcale tak niebezpieczny, jak wszyscy cię starają przekonać, a ludzie potrafią być zupełnie bezinteresownie pomocni. Wróciłam też pewniejsza siebie i dużo bardziej odważna z przeświadczeniem, że nie ma dla mnie teraz rzeczy niemożliwych. Ta podróż wiele mnie nauczyła i wiele mi dała. To właśnie ona oraz moje obawy przed nią zmotywowały mnie do stworzenia festiwalu podróżniczego dla kobiet.
W pewnym momencie życia rzuciłaś pracę w korporacji i wyruszyłaś w podróż. Takich historii słyszy się coraz więcej. Jak myślisz, co sprawia, że ludzie decydują się na taki krok?Każdy ma swoje powody. Ja czułam się rozczarowana nieco dorosłością, a raczej tym, że wykonywałam pracę, której nie lubiłam i która nijak nie była związana z moim wykształceniem, czy zainteresowaniami. Nie chciałam pracować tylko po to, by spłacać kredyt i raz czy dwa razy w roku, jeśli 26 dni wolnego lub/i szef na to pozwoliły, wyjechać na urlop. Nie odpowiadało mi to. Odliczałam dni od weekendu do weekendu, od wolnego do wolnego. I wiedziałam, że nie chcę tak żyć całe życie. Chciałam podróżować i poznawać świat. Pisać i fotografować. Ta pierwsza długa podróż miała mi pomóc w znalezieniu nieco innego sposobu na życie. Takiego, który pozwoliłby mi żyć godnie, ale też dawał radość i poczucie satysfakcji.
Wywiad z Markiem Kamińskim
Moje obawy i strachy oraz fakt, że przed moją pierwszą podróżą sama nie bardzo miałam kogo zapytać o poradę. Chodziłam na pokazy podróżnicze i festiwale i spijałam z ust każde słowo podróżników. Ale tak mało było wśród nich kobiet, a ja od kobiety konkretnie chciałam się dowiedzieć, czy faktycznie podróżować samej jest tak niebezpiecznie. Potem, gdy wyruszyłam w podróż i zaczęłam prowadzić bloga, zaczęłam dostawać maile od innych kobiet. Chciały wiedzieć, jak się odważyć. Pomyślałam, że brakuje takiego miejsca, wydarzenia, na którym mogłyby się spotkać i te panie, które już podróżują i te, które pierwszą podróż, szczególnie tę w pojedynkę, mają jeszcze przed sobą. Na TRAMPkach nie ma wyścigu o to, kto lepiej i dalej. Nie ma oceniania, że ktoś jest lepszy, bo pojechał na koniec świata, a ktoś inny gorszy, bo tylko do miasta na drugi koniec Polski. W TRAMPkach chodzi o to, by inspirować, odpowiadać na pytania, uczyć i dodawać odwagi.
Czego w kwestii podróżowania kobiety mogą nauczyć się od innych kobiet?Oswajania strachów. To nie tak, że mężczyźni się nie boją, choć pewnie są i tacy. Ale panie nie wstydzą się o tym mówić. Możemy od innych podróżniczek nauczyć się też, jak zapewnić sobie bezpieczeństwo, szczególnie w krajach, które kobietom nie są zbyt przychylne. Trików, jak radzić sobie w sytuacjach z namolną płcią przeciwną, ale też rzeczy wydawałoby się bardziej błahych, czyli jak spakować się w podróż. I wiele, wiele więcej.
Inspirujące spotkania w Trójmieście
Program jest bardzo zróżnicowany. Sobota to dzień warsztatowy. Warsztaty z samoobrony, ze storytellingu, fotografowania smartfonem czy filmowania w podróży to tylko niewielka część. Niedziela to czas inspirujących prezentacji. Warto przyjść na cały dzień. Towarzyszą też nam dodatkowe atrakcje jak zwiedzanie Gdańska z kajaka, gra miejska
"Książka Go", w trakcie której będzie można zdobyć wiele ciekawych reportaży podróżniczych, bookcrossing książek podróżniczych. I oczywiście zapraszam serdecznie już w piątek. Zaczynamy od debaty o bezpieczeństwie w podróży i kwestiach często pomijanych w rozmowach i opowieściach podróżniczych, ponieważ uznawanych za tabu.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy