Nika Machaidze (NIKAKOI) i Natalie (TBA) Beridze

W 1999 roku Nika Machaidze pojawił się w Paryżu na Festiwalu Muzyki Elektronicznej i zdobył nagrodę Grand Prix. Poszukując pseudonimu artystycznego, wykorzystał sugestię przyjaciela, artysty Thea Djordjadze i przybrał pseudonim Nikakoi (никакой, po rosyjsku - nikt). Pod tym pseudonimem Machaidze stworzył rodzaj muzyki elektronicznej (IDM), która na muzykę breakbeatową nakłada rytmy harmonii i linie melodyczne odnoszące się do gruzińskiej muzyki ludowej. Jego utwory występują często w tonacji molowej, dzięki czemu uzyskuje się melancholijny nastrój. W lutym 2002 roku, Machaidze wydał swój pierwszy album Sestrichka (po rosyjsku: młodsza siostra) pod szyldem berlińskiej wytwórni WMF Records. Kolejne produkcje w Label Laboratory Instinct ukazały się pod pseudonimem Erastus, w którym odnosi się on do fikcyjnej postaci Erasta Fandorina. Machaidze jest autorem muzyki filmowej i teatralnej, napisał m.in. muzykę do sztuki The Park Botho Straussa i do filmu Bandits Zazy Rusadze. Posiada również pieczę nad muzyką do pokazów mody, melodiami dla gruzińskiej telewizji i dźwiękami reklam telewizyjnych. Jako muzyk, pracuje m.in. z Tusią Beridze oraz George'em Dzodzuashvili (Post Industrial Boys).

muzyka elektroniczna - koncerty w Trójmieście

Natalie Beridze (znana również jako Tusia Beridze) tworzy muzykę elektroniczną. Jest związana z Leftfield, IDM i Electronicą. Ich pierwszy album z 2003 roku zawierał 21 bardziej abstrakcyjnych krótkich utworów. Głos Natalie słychać już w kolejnym ich albumie Georgia Is Like Spiritual Tokyo. Z realizacji na realizację ich muzyka staje się coraz bardziej liryczna. W sensie harmonicznym pozostaje w tonacji molowej często uzupełnianej złamanymi niskimi akordami. Ten styl, który Tusia odkryła przy pisaniu piosenek opiera się na otwartych strukturach w obszarze pomiędzy muzyką elektroniczną, twórczością śpiewaczki-kompozytora, brukselskiej Nowej Fali z lat 80-tych oraz melodiach podobnych do ścieżki dźwiękowej.

Mimo pracy z takim narzędziem jak laptop, ta muzyka ma niewiele wspólnego z muzyką elektroniczną w rozumieniu muzyki klubowej czy techno; jest w stanie istnieć niezależnie. W tej twórczości znajdujemy wiele odniesień do typowych twórców muzyki elektronicznej. Beridze zachwyca się całą plejadą takich twórców jak: The Smiths, Lou Reed, Weather Report, David Bowie, Cocteau Twins, Björk, Aphex Twin, Squarepusher, Strawiński, Prokofiew, Szostakowicz, Jeff Mills, Autechre, Kraftwerk, gruzińską muzyką ludową i inną, zdeformowaną przez prymitywne głośniki produkcji sowieckiej w malutkim studio Goslab. Natalie jest m.in. autorką ścieżki dźwiękowej do filmu Salome Machaidzes Trigger Tiger (2006), Dimy (2009) oraz dramatu Zazy Rusadze A Fold in my Blanket (2011). Z dwupłytowym albumem Size And Tears (2007) powraca do świata Alicji w Krainie Czarów Lewis Carroll.