• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Zakończył się Open'er. Co zapamiętamy?

Łukasz Stafiej, Jarosław Kowal
2 lipca 2017 (artykuł sprzed 6 lat) 
  • Lorde.
  • Lorde.
  • The XX.
  • Taco Hemingway.
  • Julia Pietrucha.

Tegoroczny Open'er ani specjalnie nie zaskoczył, ani nie zachwycił, ale też nie dał powodów do narzekań. Spełnił za to na pewno kilka muzycznych marzeń. Impreza trwała od środy do soboty na lotnisku w Kosakowie. Przeczytaj podsumowanie naszych dziennikarzy: Jarosława Kowala i Łukasza Stafieja.



Zobacz także: galeria Open'er w deszczu

Łukasz Stafiej
 
Na tegorocznym Open'erze było nudno. Przynajmniej jeśli chodzi o nieplanowane zdarzenia, które dałyby uczestnikom w kość. Nie było awarii, wypadków, wpadek, przesadnych korków, niekończących się kolejek ani zamieszania. Jeśli chodzi o organizację, niemalże wszystko chodziło jak w przysłowiowym zegarku, bo Open'er to świetnie naoliwiona festiwalowa maszyna, której każdy podzespół pracuje jak należy. Zresztą na inny scenariusz agencja Alter Art raczej nie mogłaby sobie pozwolić. Szesnaście lat przy organizacji największego płatnego festiwalu muzycznego w Polsce przecież zobowiązuje.
 
Denerwować mogła za to pogoda w drugiej połowie imprezy. Środa i czwartek zapewniły wręcz idealną festiwalową aurę - było ciepło, ale nie upalnie, słońce grzało, a wiatr chłodził. Równowagę w naturze wyrównały warunki pogodowe w piątek i sobotę. Przez dwa ostatnie dni lało, a internetowi hejterzy mieli używanie oglądając zdjęcia przemoczonych i przemarzniętych festiwalowiczów. Bywalec imprezy na lotnisku w Kosakowie wzruszy jednak tylko ramionami: nic nowego, zła pogoda to element zabawy. Według wstępnych statystyk organizatorów, codziennie było około 60 tysięcy widzów. Czyli przyzwoicie, ale bez frekwencyjnego rekordu.
 
Nie pobił go - wbrew przedfestiwalowym spekulacjom - środowy koncert Radiohead. Ten koncert miał być - i z pewnością dla wielu fanów takim właśnie się stał - spełnieniem muzycznych marzeń. Brytyjska legenda alternatywnego rocka w Polsce koncertowała dopiero trzeci raz, organizatorzy Open'era starali się o nią od lat. Thom Yorke z zespołem nie zawiódł - muzycy przygotowali dwugodzinny set będący przeglądem ich twórczości. Zaskoczyli żywiołową, wręcz taneczną atmosferą. Pominęli przeboje, ale w zamian skomponowali bardzo spójne audiowizualne widowisko.

  • Radiohead.
  • The Kills.
  • Publiczność.
  • Publiczność.
  • The XX.
Wielkim świętem gitarowego grania był czwartkowy koncert Foo Fighters oraz piątkowy występ Prophets of Rage. Muzycy obu kapel to żywe legendy związane z takimi zespołami, jak Nirvana, Rage Against the Machine czy Audioslave. Jak przystało na swój status, rozpętali pod scenami rockowe piekło i gdyby nie ograniczony czas dla każdego z nich, publiczność długo by nie dała im zejść na backstage. Dave Grohl - lider Foo Fighters - wygrał również niepisany plebiscyt na najsympatyczniejszego i chyba najbardziej szczerego artystę festiwalu. Zachowywał się niczym stary znajomy, który postanowił zagrać dla swoich kumpli koncert. Z tą różnicą, że zamiast w garażu w swojej dzielnicy, zrobił to przed kilkudziesięciotysięczną publiką.

W tym roku po raz kolejny można się było przekonać, jak ważną dla publiczność letnich festiwali jest muzyka popowa i hip-hopowa. To właśnie młodzi artyści reprezentujący te gatunki gromadzili najmłodszą i najbardziej zaangażowaną publikę. Tłumy przyszły oglądać środowy występ Solange, która przygotowała świetnie wyreżyserowane widowisko z pogranicza performance i koncertu r'n'b. Kanadyjski gwiazdor The Weeknd swój pierwszy w Polsce koncert pewnie zapamięta na długo - dla wielu festiwalowych dzieciaków zobaczenie go na żywo było prawdopodobnie najważniejszym muzycznym wydarzeniem roku.

Los na festiwalowej loterii wygrał raper G-Eazy, którego czwartkowy koncert został przesunięty z popołudnia na godziny nocne - to on zagrał największe afterparty roku w Trójmieście. Jeśli chodzi o polskich wykonawców, pierwsze miejsce należy się Taco Hemingwayowi. Zagrany na zakończenie jego sobotniego występu przebój "Deszcz na betonie" zabrzmiał z pewnością dla kilkunastu tysięcy wpatrzonych w niego fanów niczym nieformalny hymn ostatniego, deszczowego festiwalowego dnia. Wartość tej muzyki to kwestia dyskusyjna, ale w takich momentach liczą się przede wszystkim emocje.

Jeśli o emocjach mowa, nie sposób nie wspomnieć o mistrzach smutku z The XX. Sobotni headliner zapewnił odpowiednią dozę melancholii wymieszaną ze sporą dawką klubowego grania. Na koniec warto wspomnieć o festiwalowym odkryciu - znana polskiej publice głównie z czołówki serialu "Wielkie kłamstewka" muzyka Michaela Kiwanuki, zagrana na żywo, okazała się idealnym soundtrackiem dla leniwego, pierwszego dnia festiwalu. Nikogo nie powinno więc zdziwić, jeśli niebawem usłyszymy o zapowiedzi klubowych koncertów tego pana.

Zobacz także: Nie tylko muzyka. Moda i jedzenie na Open'erze
(aktualna wersja festiwalu opener 2019)

Taco Hemingway "Deszcz na betonie" podczas Open'era":



Jarosław Kowal

Na scenie Radiohead, Foo Fighters czy Moderat, a tymczasem w Casa Musica albo w Strefie Jelenia tłumy. Nigdy nie przestanie mnie zastanawiać, jak można iść na festiwal muzyczny i siedzieć przy barze, zamiast pod sceną. Dla jasności - doskonale rozumiem, że Open'er to dla wielu wydarzenie nie tyle muzyczne, co towarzyskie i nie mam z tym żadnego problemu, o ile nie pojawiają się zakłócenia w odbiorze koncertu.

Kiedy jednak James Blake odgrywa natchnioną balladę, a ze strefy gastronomicznej dobiega dudnienie basu, trudno nie poczuć irytacji, ale taka jest specyfika gdyńskiego festiwalu - jedni go za to kochają, inni nienawidzą.

W tym roku najwięcej skrajnych emocji wywołały zespoły, które mają największe doświadczenie sceniczne. Z jednej strony Radiohead spełniło marzenia wielu już samą obecnością na Babich Dołach, z drugiej nawet Dave Grohl pozwolił sobie zażartować ze sceny z "sześciogodzinnego setu" Thoma Yorke'a i spółki, na co oczywiście i tak nie można się gniewać, bo niewiele jest równie sympatycznych postaci w świeci rocka, co były perkusista Nirvany. Charyzmatyczny lider doskonale poprowadził występ swojej grupy i z przyjemnością oglądało się rock'n'rollowe rzemiosło na najwyższym poziomie.

Problem jest tu natomiast innego rodzaju i z pełną świadomością narażam się teraz fanom - Foo Fighters ma słaby, powtarzający wciąż te same trzy-cztery pomysły repertuar. Gdyby nie Grohl, byliby po prostu nudni.

  • The Weeknd.
  • Brodka.
  • Prophets of Rage.
  • Publiczność.
  • Deszczowy Open'er.
  • Deszczowy Open'er.
Repertuarową potęgą pochwaliło się z kolei Prophets of Rage, czyli zjednoczone siły Rage Against The Machine, Audioslave, Cypress Hill oraz Public Enemy. Wielu nazywa ich cover bandem albo "odgrzewanym kotletem", ale po pierwsze grają własne, a nie cudze kompozycje; po drugie zmiany na stanowisku wokalisty nie są zjawiskiem rzadkim - docenić należy to, że przy okazji zmienili także nazwę (w odróżnieniu od na przykład Sepultury); a po trzecie sięgają nie tylko do przeszłości, lecz również nagrywają nowe utwory.

Ze "starej gwardii" warto jeszcze wspomnieć o jednym z najgłośniejszych występów tegorocznej edycji festiwalu w wykonaniu protoplastów muzyki emo - Jimmy Eat World.

Ostatnie słowo należy jednak do młodszych artystów. Pierwszego dnia bardzo ciekawie (choć pod koniec nieco monotonnie) zaprezentował się Michael Kiwanuka, a Solange niemalże zabrała widzów na plan filmu blaxploitation z końca lat 60. Dzień później Blanck Mass nakarmił fanów (niestety zaledwie garstkę) eksperymentalnej elektroniki rewelacyjnym setem, ale zdecydowanie najlepiej wypadł dzień trzeci, kiedy to Kiasmos i Warpaint zadbali o jedne z najlepszych momentów Open'era 2017.

Moim numerem jeden był natomiast Mac Miller - niezwykle ciekawy raper, który choć warsztat ma dość skromny, to zachwyca pomysłowością i nawiązywaniem zarówno do klasyki gatunku, jak i najnowszych trendów. W porównaniu z tą twórczością, Taco Hemingway wypadł wręcz kompromitująco źle, ale akurat na finiszu konkurencję miał niewielką.

Pożegnanie z festiwalem to przede wszystkim świetna Lorde, która muzykę pop wynosi na poziom wywołujący zachwyt, a nie zażenowanie. Świetnie sprawdził się także garażowy rock Kevina Morby'ego w "kameralnej" przestrzeni Alter Stage.

Zmiana pokoleniowa jest wyraźna. Na Open'erze coraz ważniejszą rolę odgrywają dwudziesto- i trzydziestolatkowie, co jest zjawiskiem jednoznacznie pozytywnym.

Wydarzenia

Opinie (208) 6 zablokowanych

  • Denna organizacja, błoto wszędzie, gigantyczne korki no i wykonawcy dużo słabsi niż na wielu poprzednich edycjach (2)

    • 19 25

    • Od razu widać że nie byłeś na żadnych Open'erze (1)

      włącz sobie TVP i się zrelaksuj

      • 11 8

      • Racja,oglądaj TVPis,denne seriale i teleturnieje

        • 7 4

  • ja zapamiętam przepiękne dziewczyny ! (2)

    kilkanaście młodych ślicznych lasencji przed dworcem w Gdy Gł. capiących jak przemoknięty zaszczany włóczęga
    i weź się z taką (którąkolwiek) całuj

    cud , że mi nos nie odpadł

    • 24 11

    • jak gustujesz w chłopcach

      to co zrobić

      • 7 12

    • To całuj te ślicznotki, co w dyskotekach szaleją, ja tam wolę te festiwalowe, love

      • 3 9

  • Ameby w SKM (4)

    wysyp dzieci oblepionych kosmetykami, z ajfonami i dziurawymi ciuchami.

    • 54 11

    • (2)

      No i...? Gdyby mocherowe berety byly tylko na festiwalu,to co bys zapamiętał?

      • 6 16

      • Halinko, (1)

        Zapamiętałbym, że umiały się wypowiadać.

        PS. Pisze się moherowe.

        • 16 1

        • No i Halinka zaorana :D

          • 15 3

    • To zamiast festiwalu promującego muzykę współczesną można zorganizować Festiwal Pieśni Patriotycznej w Gdyni - to bardzo ładnie brzmi. Raczej nie spodziewałbym się wielkich tłumów, chociaż rzeczywistość może zaskoczyć.
      Z ciekawości może i sam bym na coś takiego przyjechał gdyby tylko z takim festiwalem nie były związane takie organizacje jak Radio Maryja, TV Republika i TV Trwam.

      • 3 6

  • Najważniejsze na Opene'rze (3)

    jest to, ze nie jest obowiązkowy:-). Idzie na niego kto chce.
    Oczywiście większość negatywnych komentarzy jest od tych którzy na nim nigdy nie byli :-)
    Jest na forum grupka kilkunastu osób które wszędzie wpisują coś przeciwko Prezydentowi Miasta a on i tak wygra wybory mając największe poparcie w Polsce więc się nie wysilajcie hejterzy z podstawówki:-)

    • 43 19

    • Idzie kto chce ale płacić muszą wszyscy mieszkańcy Gdyni

      • 9 3

    • Poparcie ma u dziadków i tych co się nie interesują gospodarką miasta...

      • 4 4

    • ....

      Umówmy się i powiedzmy sobie szczerze, może też i zbyt dosadnie, hejtujący openera to biedaki. Nie stać ich, nie byli, nie doświadczyli atmosfery i z definicji są na nie. Taki mechanizm obronny. Dlaczego są biedni? Bo zamknięci na nowe doświadczenia, z zamkniętymi umysłami....

      • 6 3

  • Przekozacki koncert foo fighters!!!!!!!!! :)

    Baaaardzo bardzo było warto. Poza tym dla mnie niestety reszt to dno,ale co kto lubi.

    • 17 8

  • Zdewastowany apartament (1)

    Ja zapamiętam moje zdewastowane mieszkanie, konieczność wezwania policji, nieprzespana noc sąsiadów.

    • 30 3

    • A chciało się zarobić. ..

      • 1 0

  • Mega Korki ,Szczur Won

    • 18 11

  • Pozdrawiam

    debili palących papierosy pod sceną, zwłaszcza w prawie zamkniętym namiocie gdzie i tak jest ledwo czym oddychać.
    Jeszcze żeby trzymali fajkę przy sobie a nie machali nią na prawo i lewo nie patrząc że innym można przypalić kurtkę.

    • 36 2

  • Wymienić dziennikarzy (2)

    Panu Łukaszowi lepiej wychodzi pisanie o zapiekankach niż muzyce (taneczny Radiohead)
    Pan Jarek niech doczyta choć odrobinę historii zanim napisze bzdurę o prophets od rage - byli muzycy RATM i Audioslave? Przecież Audioslave było supergrupa stworzona z muzyków RATM i Chrisa Cornella. Zatem wciąż mowimy o tych samych 3 osobach, nie rozróżniajac ich na muzyków RATM i Audioslave.bo Chrisa akurat z nami już nie ma

    • 21 9

    • wymienić komentujących

      A nie było muzyków RATM i Audioslave? Przecież nawet jeżeli to te same osoby, tzn. że byli... lepiej poćwicz język polski, a przy okazji "supergrupa" to określenie dotyczące połączenia muzyków różnych grup, a nie po prostu RATM + Cornell.

      • 7 6

    • ?

      Gdzie ty to wyczytałeś... Prophets grało i RATM i Audiosalve, więc zjednoczyli repertuar dwóch kapel, a nie skład...

      • 4 4

  • korki, paraliż obwodnicy i kolizje

    to zapamiętam

    • 24 9

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Targi Rzeczy Ładnych

15 zł
Kup bilet
targi

Wielka Szama na Stadionie - wielkie otwarcie sezonu w Gdańsku! (12 opinii)

(12 opinii)
street food

Kwiat Jabłoni "Nasze ulubione kluby" (8 opinii)

(8 opinii)
pop

Najczęściej czytane

Sprawdź się

Sprawdź się

Gdański Archipelag Kultury do 2007 r. nosił nazwę: