Trójmiejska scena muzyczna od dekad stanowi jedną z najważniejszych odnóg polskiego przemysłu fonograficznego. Nie inaczej jest i dziś. Postanowiliśmy przedstawić tych, którzy obecnie są najpopularniejszymi reprezentantami naszej aglomeracji nie tylko w kraju, ale i - nierzadko - na świecie. Poniżej nasze subiektywne zestawienie artystów z pogranicza alternatywy, których warto znać.
Właściwie Hanna Raniszewska. Pianistka, gdańszczanka. Prawdziwy fenomen ostatnich miesięcy. Nominowana do tegorocznych Fryderyków w kategoriach Najlepszy Debiut, Najlepszy Kompozytor, Najlepszy Producent Muzyczny, Album Roku Alternatywa (za płytę "Esja") oraz Najlepsze Nowe Wykonanie za utwór "Odprowadź", który nagrała wraz z Melą Koteluk.
Rani znana jest jednak szerszej publiczności od kilku już lat. Najpierw w duecie z Dobrawą Czocher stworzyła projekt "Ciechowski klasycznie" i nagrała w 2015 płytę "Biała flaga" z klasycznymi aranżacjami piosenek tczewskiego artysty. Później, w 2017, założyła z Joanną Longić duet Tęskno. Zespół wydał w listopadzie 2018 płytę "Mi", za który był nominowany do Fryderyków 2019 w kategorii Fonograficzny debiut roku.
Jej debiutancki solowy album "Esja" powstał trochę przez przypadek - po prostu podczas sesji nagraniowej w Rejkjawiku usiadła do instrumentu i nagrała kilka świeżo napisanych utworów, w których kłania się swoim muzycznym korzeniom.
Hania Rani - Glass:
Wojtek Mazolewski
Gdański jazzman jest dziś na tym etapie, gdzie nie musi nikomu nic udowadniać. Ceniony w Polsce i na świecie za muzykę, którą tworzy ze swoim kwintetem. Ale też lubiany za swoją punkową wersję, czyli zespół Pink Freud. Jednak to nie wszystko. Ostatnio też koncertuje i nagrywa wspólnie z Johnem Porterem, tworząc jeden z ciekawszych duetów ostatnich lat na rodzimej scenie.
Niezwykła cechą Wojtka Mazolewskiego jest jego pokora wobec muzyki - każdej. Bez względu na to, co aktualnie tworzy, podchodzi do dźwięków z wielkim szacunkiem i pietyzmem. Na scenie potrafi być w pełni oddany brzmieniu oraz instrumentowi albo energii, która się z niego wydobywa. Oglądanie jego koncertów i słuchanie jego muzyki jest czystą przyjemnością.
Wojtek Mazolewski Quintet - Sleep Safe and Warm (Rosemary's Baby):
Trupa Trupa
Krokiem milowym w karierze gdańskiego zespołu okazała się wydana w 2015 roku płyta "Headache". Od tego momentu wszystko już poszło z górki. Zostali dostrzeżeni przez zagraniczne media i rozpoczęli regularnie koncertować poza granicami Polski. Gościli w takich mediach, jak "The Rolling Stone", "The Quietus", "Pitchfork", "Metro", "Under the Radar", a jakby tego było mało, w BBC Radio 6 rozpływał się nad nimi sam Iggy Pop.
Swoją pozycję w światowej alternatywie gruntowali kolejnymi płytami: "Jolly New Songs" oraz "of the sun", a także tegoroczną epką "I'll find". Gościli na szeregu światowych festiwali, w tym najważniejszym wydarzeniu showcase'owym - SXSW w Teksasie. Podobać może się w Trupie Trupie to, że tak naprawdę nic sobie nie robią z tych zachwytów, tylko wciąż coraz wyżej stawiają sobie poprzeczkę i od ponad dekady dzielnie brną naprzód. Ich ciężka praca została doceniona. Ale też grają tak niepolską, tak chwilami nieprzyswajalną i tak momentami wybitną muzykę, że nic dziwnego, że to właśnie oni osiągnęli tak wielki sukces.
Związana z Trójmiastem formacja około hip-hopowa. Projekt producenta Przemysława Jankowiaka - ukrywającego się pod pseudonimem 1988 - oraz rapera Roberta Piernikowskiego. Ich debiut - "Orient" - z 2015 roku wywołał na polskim rynku spore dyskusje i kontrowersje: jedni uważali ich za muzycznych ignorantów, inni zakochali się w oferowanym przez nich klimacie. Do dziś nic się nie zmieniło, jednak wierna rzesza odbiorców powiększa się z każdym kolejnym rokiem. Między innymi dzięki występom na wielu ważnych imprezach. Nowa Muzyka, Unsound, OFF Festival, Up To Date, Colours of Ostrava czy gdańska edycji Boiler Room były tylko dowodem, że robią wszystko jak należy.
Są doceniani nie tylko przez środowisko i krytyków, ale przede wszystkim przez odbiorców. Syny są powiewem świeżości i bezkompromisowości na obecnym rynku hip-hopowym zdominowanym przez wykonawców deklamujących o "hajsie", "laskach" i tuszujących swoje wokalne niedoskonałości autotunem.
Karolina Rec pochodzi ze Sztumu, ale edukację muzyczną przeszła w Gdańsku. Wiolonczelistka, która współpracowała m.in. z Maciejem Cieślakiem czy Hubertem Zemlerem jest jednym z największych odkryć ostatnich lat. Ostatnio jej muzyka pojawiła się w filmie Netflixa,
"Dwóch Papieży"
.
W swojej muzyce odważnie i nieszablonowo podchodzi do wiolonczeli. Przetwarza jej brzmienie, zapętla, dodaje wokale i brzmienie perkusji. Jej muzyka, zwłaszcza na żywo, wzbudza ogromne emocje. Energetyczne występy powodują dreszcze na plecach i nie pozwalają o sobie zapomnieć przez długi czas. Jej talent do tworzenia przejmujących brzmień nie umknął słynnej brytyjskiej wytwórni
Fat Cat Records, która wydała jej krążek "Traces"
. Obecnie Resina mieszka i tworzy w Warszawie. Wcześniej współtworzyła takie zespoły jak: Kings of Caramel, Cieslak and Princess czy Nathalie And The Loners.
Resina - Resin:
Behemoth
Niemal trzydzieści lat na scenie - aż trudno w to uwierzyć, że tyle lat grają. Muzyczni barbarzyńcy z Trójmiasta są obecnie światowymi gwiazdami black metalu. To od tego gatunku zaczynali. Dziś, mimo że wciąż osadzeni w konwencji, dużo częściej meandrują w inne odnogi ekstremalnego brzmienia.
O Behemocie piszą największe światowe muzyczne media, zachwycając się kolejnymi płytami. Wydaje się, że od momentu wydania jedenaście lat temu albumu "Evangelion", kariera formacji nabrała niesamowitego tempa. Ten album to tak naprawdę opus magnum zespołu. Nie nagrali wg mnie nic lepszego wcześniej, ani później. Większość ich płyt jest bardzo dobra, ale "Evangelion" to black metalowy majstersztyk.
Dziś gdańska formacja to ugruntowana na świecie marka, grająca na całym świecie - od Stanów Zjednoczonych po Japonię - z wierną rzeszą fanów. Grają obok największych - Slayera czy Slipknota. Behemoth ma też coś, co jest niezwykle ważne w sztuce: nie jest obojętny. Ludzie albo ten zespół kochają, albo wyklinają od czci i wiary, jednak, czy jest kontrowersyjny? Jeśli spojrzymy przez pryzmat całego black metalu, na pewno nie. W tym gatunku, jak i wielu innych, było gros wykonawców, którzy robili performance na granicy dobrego smaku lub całkowicie ją przekraczając. Behemoth skupia się przede wszystkim na muzyce. I to jest jego siła.
Behemoth - Bartzabel:
Leszek Możdzer
Gdańszczanin, jeden z najwybitniejszych pianistów jazzowych na świecie. Wyprzedaje wszystkie swoje koncerty, jest rozchwytywany tak przez organizatorów, jak i innych artystów, którzy chcą z nim nagrywać.
Przeszedłszy wszystkie szczeble muzycznej edukacji, dołączył do zespołu klarnecisty Emila Kowalskiego. Następnie, w wieku 20 lat stał się członkiem Miłości, jednego z najważniejszych zespołów yassowych. W międzyczasie współtworzył również kwartet Zbigniewa Namysłowskiego. Na początku XXI wieku napisał muzykę do "Snu Nocy Letniej" gdyńskiego Teatru Muzycznego. Zadanie to nie było łatwe, ponieważ niemal każda partia sztuki była śpiewana. Ogrom pracy włożonej w to przedsięwzięcie było chyba najbardziej czasochłonnym zajęciem, z jakim Możdżer spotkał się w swojej karierze.
Do dziś pianista wydał lub współtworzył ponad sto(!) albumów - wliczamy w to wydawnictwa autorskie oraz te, na których gościł. Na przestrzeni lat na muzyka spadł grad nagród oraz wyróżnień, a lista artystów, z którymi współtworzył, jest naprawdę imponująca. Leszek Możdżer nagrywał płyty z najwybitniejszymi polskimi muzykami jazzowymi: Tomaszem Stańką, Michałem Urbaniakiem, Piotrem Wojtasikiem, Henrykiem Miśkiewiczem czy Zbigniewem Preisnerem (m.in. przy "Requiem dla mojego przyjaciela" oraz "10 łatwych utworach na fortepian"). Od lat współpracuje również z mieszkającym w Los Angeles Janem Kaczmarkiem (m.in. przy nagrodzonej Oscarem muzyce do "Finding Neverland"). Możdżer koncertował i nagrywał też z międzynarodowymi gwiazdami. Są wśród nich David Friesen, Pat Metheny, Arthur Blythe, Buster Williams, Billy Harper czy David Gilmour i John Scofield.
Leszek Możdżer gra "Sleep Safe and Warm" Krzysztofa Komedy:
Olaf Deriglasoff
Gdańszczanin, który współtworzył wiele znanych projektów. Jego życie to nieustanna podróż nie tylko po meandrach życia, ale też po gatunkach muzycznych.
- Spełniony? W moim słowniku nie ma takiego słowa. Po osiągnięciu na mej drodze kolejnego słupka milowego, nie odnoszę wrażenia osiągnięcia celu. To po prostu mało istotny element mojej podróży, kolejny krok, kilometr, kontynent. Idzie się - mówił w wywiadzie dla Trojmiasto.pl. Dzieci Kapitana Klossa, Püdelsi, Homo Twist, Yugoton, Apteka, Kury, Deriglasoff, a także wielokrotnie współpracował z Kazikiem Staszewskim czy Arkadiuszem Jakubikiem. Dziś jego głównym zajęciem jest zespół Cyrk Deriglasoff. Płyta "Magia y Tresura" jest zlepkiem inspiracji muzyka oraz jego spojrzeniem na wiele drażniących go kwestii, ale też podróżą do gdańskiego dzieciństwa.
Deriglasoff często był muzykiem drugiego planu, ale nawet wtedy jego wpływ na proces twórczy był znaczący. Z projektów pobocznych warto odnotować wawa2010, gdzie wraz z Karoliną Cichą wykonał utwór "Małgośka".
Cyrk Deriglasoff - Hej Panie!:
Mikołaj Trzaska
Gdański muzyczny samouk. Podczas studiów malarskich na gdańskiej ASP zafascynowała go twórczość Johna Coltrane'a i Ornette'a Collemana. Był to moment, kiedy chwycił saksofon i zaczął poznawać tajniki tego instrumentu. Na początku lat 90. rzucił studia i oddał się w pełni muzyce. Gdyby nie on, nie było by Miłości, Łoskotu, The Users czy NRD.
Postawienie na jazz było strzałem w dziesiątkę. Trzaska jest dziś jednym z najbardziej cenionych muzyków tego nurtu, o czym świadczą dziesiątki nagród i nominacji, które zebrał na przestrzeni ponad dwudziestu lat. Około dziesięć lat temu muzyk zwrócił się też w ku muzyce klezmerskiej - był to ukłon w stronę jego żydowskich korzeni.
Do dziś Trzaska współpracował ze śmietanką polskich i światowych twórców. Wśród nich byli m.in Jurij Andruchowycz, Tymon Tymański, Leszek Możdżer, Peter Brötzmann, Marcin i Bartłomiej Oleś, Tomasz Stańko, Lester Bowie, Ken Vandermark, Joe McPhee czy Fisz i Emade. Ponadto po talent Mikołaja Trzaski chętnie sięga reżyser, Wojtek Smarzowski. Saksofonista nagrał muzykę do jego filmów "Dom zły", "Róża", "Drogówka", "Pod Mocnym Aniołem", "Wołyń" oraz "Kler".
Reaktywował się świetny zespół z mocnym profesjonalnym brzmieniem.
SoundRebely
4 lata
20
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-02-22 07:54
Naprawdę dobrze grają
Czekam na ich płytę i koncerty
APK
4 lata
20
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-02-22 19:08
Na YT są tylko kawałki z 1996 roku
Gdzie można posłuchać, żeby ocenić?
Znawca tematu
4 lata
10
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-02-22 11:39
Muzycy Trójmiasta
Pominięto Joannę Duda . Znakomita pianistka i elektronistka , poruszająca się w różnych obszarach muzycznych. Coraz mniej miejsc na świecie na których nie grała. Ale jeszcze o niej będzie głośno .......
Perth
4 lata
10
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-02-22 21:49
muzyczne 3miasto
Muzyka z morza,zawsze szła!!!!Tu narodziło się tylu artystów znaczących dla muzyki!!!Jednym z zapomnianych jest wielki propagator jazzu - senior,saksofonista Przemek Dyakowski,przecież wszyscy Go znamy.Joanna Duda-postać wybitna, pianistka WMQ,,ilość projektów nie do wyliczenia,solowa pianistka klasyczna i jazzowa.Pogranicze klasyki i new electro.Ukończyła Akademię Muzyczną w klasie fortepianu u tego samego profesora u którego wcześniej był studentem Leszek Możdżer.Osobowość dla niektórych kontrowersyjna z powodu nowatorstwa muzycznego.Młoda generacja gwiazd nowego pokolenia to Sławek Jaskułke ,Emil Miszk-rewelacyjny trębacz i jego zespół algorythm.
Cuore
4 lata
10
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-02-24 23:44
Behemoth
muzyczna porażka trójmiasta na czele z tym niezwykle szurnietym frontmanem żałosne , jak mozna sluchac takich szarpidrutów
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy