Wydarzenie w ramach
Otwarcie drzwi: 19:00
start: 20:00
20:00-20:45 | Mananasoko
21:00-22:00 | Grabek
22.15-23.15 | Paristetris
PARISTETRIS
Projekt Paristetris powstał w roku 2008, a właściwie w drugiej jego połowie.
Za namową Mirka Olszówki (na codzień menadżera zespołu Voo Voo) Candelaria Saenz Valiente, Marcin Masecki i Macio Moretti zebrali się i najzwyczajniej w świecie nagrali płytę, na której oprócz nich samych gościnnie pojawiają się przeróżni wspaniali instrumentaliści m.in.: Kuba Kossak na fagocie, Bartek Magneto na gitarze, djLenar na patefonach czy też odpowiedzialny za oprawę graficzną płyty oraz mrożące krew w żyłach logo zespołu Kuba Jezierski na trąbce.
Materiał w trybie bezciśnieniowym (z obiadkami i herbatą) zarejestrowany został przez Zofię Gołebiowską w prawie-że-podmiejskiej posiadłości państwa Moreckich oraz pokątnie w Buenos Aires i Waszyngtonie. Potem dane przetransportowane zostały do otwockiego studia Nagrywex, gdzie zajął się nimi Tomasz Duda miksując co trzeba, by na końcu wkroczyć na salony Studia 333, w którym to za pomocą tryliona urządzeń i magnetofonu szpulowego Bartłomiej Kuźniak dokonał masteringu. Ot i cała historia.
Jaki jest wynik tej karkołomnej akrobacji logistycznej dowiedzieć się będzie można już w kwietniu zaopatrując się w płytę wydaną nakładem warszawskiej oficyny Lado ABC.
Co tu dużo gadać, nie ma o czym mówić.
Skład koncertowy:
* Candelaria Saenz Valiente - vocal + electronics
* Marcin Masecki - piano + wurlitzer + bass
* Macio Moretti - drums + electronics
* Bartek Magneto - guitar + bass + percussion
* djLenar - turntables
GRABEK
To człowiek orkiestra, niepokorny skrzypek z piekła rodem. Uwielbia łączyć style i bawić się formą. Jego artystyczna droga jest długa i kręta. Ciężko jednoznacznie zdefiniować, co gra. Osoby, które choć raz słyszały jego muzykę bardzo często mówią, że jest ona filmowa - nie przez przypadek artysta ściśle współpracuje z VJ Panipawlosky, która oprawia jego koncerty intrygującymi wizualizacjami. W recenzjach jego występów padają takie hasła jak trip hop, psychodeliczna elektronika, ambient, industrial. Co ciekawe jednak, sam twórca pytany o to, jaki gatunek muzyczny uprawia najczęściej odpowiada: "muzykę", a na pytanie o własne muzyczne inspiracje dodaje: "wszystko, co sprawia, że dostaję gęsiej skórki - począwszy od Bjork, a na Behemocie skończywszy". Przez ostatni rok GRABEK szukał w muzyce własnego "ja", a zwieńczeniem okresu poszukiwań jest wydany w tym roku debiutancki minialbum "mono3some".
MANANASOKO
Solowy projekt Macieja Wojnickiego (skrzypce, głos, elektronika), wcześniej współpracującego jako gitarzysta między innymi z wykonującą współczesną muzykę improwizowaną formacją Lud Hauza, obecnie wracającego do formuły bardzo osobistego i prostego grania piosenek.
Mananasoko to jednoosobowy zespół, daleki jednak od formuły kameralnego, solowego występu. Dzięki pomocy własnego oprogramowania, nakładania na siebie wielu partii skrzypiec, zapętlania wokalu i syntezatora, na żywo brzmienie Mananasoko momentami dorównuje małej orkiestrze. Jednocześnie żaden z dźwięków płynących ze sceny nie jest wcześniej nagrany ani zaprogramowany, dzięki czemu muzyka, choć utrzymywana w ramach prostej piosenki, posiada spory zapas przestrzeni otwarty na improwizację.
start: 20:00
20:00-20:45 | Mananasoko
21:00-22:00 | Grabek
22.15-23.15 | Paristetris
muzyka alternatywna - koncerty w Trójmieście
PARISTETRIS
Projekt Paristetris powstał w roku 2008, a właściwie w drugiej jego połowie.
Za namową Mirka Olszówki (na codzień menadżera zespołu Voo Voo) Candelaria Saenz Valiente, Marcin Masecki i Macio Moretti zebrali się i najzwyczajniej w świecie nagrali płytę, na której oprócz nich samych gościnnie pojawiają się przeróżni wspaniali instrumentaliści m.in.: Kuba Kossak na fagocie, Bartek Magneto na gitarze, djLenar na patefonach czy też odpowiedzialny za oprawę graficzną płyty oraz mrożące krew w żyłach logo zespołu Kuba Jezierski na trąbce.
Materiał w trybie bezciśnieniowym (z obiadkami i herbatą) zarejestrowany został przez Zofię Gołebiowską w prawie-że-podmiejskiej posiadłości państwa Moreckich oraz pokątnie w Buenos Aires i Waszyngtonie. Potem dane przetransportowane zostały do otwockiego studia Nagrywex, gdzie zajął się nimi Tomasz Duda miksując co trzeba, by na końcu wkroczyć na salony Studia 333, w którym to za pomocą tryliona urządzeń i magnetofonu szpulowego Bartłomiej Kuźniak dokonał masteringu. Ot i cała historia.
Jaki jest wynik tej karkołomnej akrobacji logistycznej dowiedzieć się będzie można już w kwietniu zaopatrując się w płytę wydaną nakładem warszawskiej oficyny Lado ABC.
Co tu dużo gadać, nie ma o czym mówić.
Skład koncertowy:
* Candelaria Saenz Valiente - vocal + electronics
* Marcin Masecki - piano + wurlitzer + bass
* Macio Moretti - drums + electronics
* Bartek Magneto - guitar + bass + percussion
* djLenar - turntables
GRABEK
To człowiek orkiestra, niepokorny skrzypek z piekła rodem. Uwielbia łączyć style i bawić się formą. Jego artystyczna droga jest długa i kręta. Ciężko jednoznacznie zdefiniować, co gra. Osoby, które choć raz słyszały jego muzykę bardzo często mówią, że jest ona filmowa - nie przez przypadek artysta ściśle współpracuje z VJ Panipawlosky, która oprawia jego koncerty intrygującymi wizualizacjami. W recenzjach jego występów padają takie hasła jak trip hop, psychodeliczna elektronika, ambient, industrial. Co ciekawe jednak, sam twórca pytany o to, jaki gatunek muzyczny uprawia najczęściej odpowiada: "muzykę", a na pytanie o własne muzyczne inspiracje dodaje: "wszystko, co sprawia, że dostaję gęsiej skórki - począwszy od Bjork, a na Behemocie skończywszy". Przez ostatni rok GRABEK szukał w muzyce własnego "ja", a zwieńczeniem okresu poszukiwań jest wydany w tym roku debiutancki minialbum "mono3some".
MANANASOKO
Solowy projekt Macieja Wojnickiego (skrzypce, głos, elektronika), wcześniej współpracującego jako gitarzysta między innymi z wykonującą współczesną muzykę improwizowaną formacją Lud Hauza, obecnie wracającego do formuły bardzo osobistego i prostego grania piosenek.
Mananasoko to jednoosobowy zespół, daleki jednak od formuły kameralnego, solowego występu. Dzięki pomocy własnego oprogramowania, nakładania na siebie wielu partii skrzypiec, zapętlania wokalu i syntezatora, na żywo brzmienie Mananasoko momentami dorównuje małej orkiestrze. Jednocześnie żaden z dźwięków płynących ze sceny nie jest wcześniej nagrany ani zaprogramowany, dzięki czemu muzyka, choć utrzymywana w ramach prostej piosenki, posiada spory zapas przestrzeni otwarty na improwizację.
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}