Miłośnicy dobrego piwa coraz częściej szukają alternatyw dla trunku z wielkich koncernów. Naprzeciw ich oczekiwaniom wychodzą browary restauracyjne. W Trójmieście jest ich sześć. Wspólnie ze znawcą piw - piwowarem Michałem Saksem - przetestowaliśmy wszystkie. Dziś dzielimy się wrażeniami z Browaru Miejskiego Sopot. Za tydzień w piątek opiszemy Browar Lubrow.
Browar Miejski Sopot mieści się w samym sercu kurortu - w lokalu po dawnym Złotym Ulu przy
ul. Bohaterów Monte Cassino 35 
. Restauracja jest bardzo duża, zajmuje 500 m kw., z czego 150 m kw. przeznaczono na instalacje browarnicze, które są również elementem wystroju sali. Lokal podzielono na dwie części: część barową przy wejściu, z wygodnymi fotelami i małymi stolikami oraz restauracyjną, gdzie dominuje loftowa aranżacja: drewno i surowe, ceglane ściany. Usiąść można również przy stoliku na obszernym tarasie. W piątki i soboty goście mogą posłuchać muzyki na żywo.
Głównym piwowarem jest Adam Żemetro. Browar pracuje na warzelni wyprodukowanej przez Pacovské Strojírny, czeską firmę z tradycjami w budowaniu browarów. Nieduża warzelnia, z kotłami umożliwiającymi uzyskanie 500 litrów piwa podczas jednego warzenia, a do tego tak dobra lokalizacja i wielkość lokalu, może powodować w wysokim sezonie problemy z zaspokojeniem potrzeb spragnionych turystów.
Browar serwuje w standardzie cztery piwa, których style nie ograniczają się do jednego kierunku geograficzno-kulturowego. Napijemy się tutaj piw w stylach mających swoje korzenie w USA, Niemczech, Belgii czy Anglii. Przed zamówieniem dużego kufla można spróbować piw z deski degustacyjnej 4 x 0,25l w cenie 18 zł.
Pils (8 zł/0,4 l).Piwo jasne dolnej fermentacji. Kanon, który jest serwowany w każdym polskim browarze restauracyjnym. Jak wypada sopocka interpretacja? Zbyt niskie wysycenie odbiera bardzo ważne w Pilsie uczucie świeżości. Niska klarowność wskazuje, że to piwo powinno jeszcze leżakować w tanku. Piwo bez większych wad, jednak odrobina większej atencji piwowara, wyższe wysycenie i dłuższe leżakowanie na pewno cieszyłoby podniebienie dużo bardziej.
Red Ale (9,50 zł/0,4 l).Piwo górnej fermentacji chmielone polskimi i amerykańskimi odmianami chmielu. Karmelowe słody nadają piwu charakterystyczną czerwonawą barwę i charakterystyczne posmaki: od skórki chleba, przez przypiekane tosty, po nuty melanoidynowe i odrobinę karmelu. Ciekawa, mocna goryczka zadowoli "hopheadów". Mimo deklarowania użycia amerykańskiego chmielu brakuje w nim charakterystycznych aromatów.
Oatmeal Stout (8 zł/0,4 l).To piwo kryje się w menu pod enigmatyczną nazwą "Dark Ale", co niestety jest objawem ignorancji do piwnej kultury tutejszej ekipy. Pomimo to jest to piwo bardzo dobre, stylowe. Delikatne aromaty palonego zboża, owies i delikatna słodycz wzmagają kremowe odczucia w ustach. Odpowiednia ilość chmielu nadaje niewielką goryczkę. Jednak w aromacie prawie niewyczuwalny. Warto spróbować.
HefeWeizen - pszeniczne (8 zł/0,4 l).Bawarski styl, dla którego typowymi cechami są: aromaty goździkowe i bananowe, specyficzna pszeniczna mętność oraz wysokie wysycenie. W sopockiej interpretacji brakuje jedynie odpowiedniego wysycenia, które utrzymywałoby wysoką czapę piany. Szkoda, bo piwo traci przez to również rześkość i świeżość, które są jednymi z głównych atutów tego stylu. Niewielkie korekty - podobnie jak przy Pilsie - podniosłyby to piwo o poziom wyżej.
Quadrupel - piwo specjalne, już niedostępne (9,90 zł/0,3 l).Piwo w belgijskim klasztornym stylu. Bardzo mocne, o potężnym bukiecie zaczynającym się od nut pochodzących od słodów, przez owocowe estry, po nuty alkoholowe wpadające w delikatnie fuzlowe, rozpuszczalnikowe. Jest to solidny przedstawiciel tego stylu, porządne piwo, trudne od strony piwowarskiego rzemiosła.
Kriek - piwo specjalne (7,50 zł/0,3 l).Wariacja na temat piwa kwaśnego, wiśniowego, częściowo fermentowanego na drożdżach Brettanomyces, dających orzeźwiającą kwaśność i delikatną cierpkość, z bardzo wyraźnym wiśniowym aromatem i smakiem. Świetne piwo, jedno z ciekawszych, jakie uwarzono w browarze restauracyjnym. Brawo, oby to piwo zagościło na dłużej w ofercie Miejskiego Browaru Sopot. Absolutnie fantastyczny przykład, jak świetnie można bawić się piwem, tworząc rześki, bardzo przyjemny trunek, odbiegający od stereotypowych, klasycznych receptur. Koniecznie trzeba się wybrać do sopockiego browaru, aby go spróbować.
Do piwa można zamówić bardziej lub mniej klasyczne przekąski, które podzielono na zimne i podawane na gorąco. Wśród propozycji znalazła się biała kiełbasa, kalmary, szprotki, faszerowane ziemniaki, śledzie, tatar, a nawet muszle nowozelandzkie. My zamówiliśmy:
-
Kiełbasę z gęsi własnej produkcji na sosie cebulowym (16,50 zł). Trochę jałowa w smaku. Dla kogoś, kto zna delikatny smak gęsiny z ekologicznego gospodarstwa, ta wersja będzie rozczarowaniem.
-
Kaszankę z jabłkiem i cebulką z grilla (9,90 zł). Zdecydowanie najlepsza przekąska z zamówionych. Do piwa idealna.
-
Okrasę, czyli siekaną gęsinę z marynowanymi grzybami, cebulą, ogórkiem kiszonym i majerankiem (19,50 zł). Trochę zapomniany smakołyk pochodzący z Kaszub. Delikatny smak gęsiny niestety zdominowany został przez dodatki. Danie odstało swoje w chłodni przed zaserwowaniem, co dało się wyczuć.
-
Nóżki w galarecie (14 zł). Całkiem udana i godna polecenia propozycja.
Plusy:- Świetne kwaśne piwo wiśniowe, dla którego warto specjalnie wybrać się do Browaru Miejskiego Sopot.
- Cztery piwa w regularnej ofercie.
- Szeroki, oryginalny i odważny wybór piw specjalnych.
- Bardzo ładnie wyeksponowana leżakowa część browaru.
- Niskie ceny przystawek i dań głównych.
- Kultywowanie tradycyjnych przepisów kuchni kaszubskiej.
Minusy:- Regularne piwa z paroma drobiazgami do poprawy.
- Mała warzelnia i infrastruktura może odbijać się w sezonie na jakości piw wymagających długiego leżakowania.
- Ignorancja w stosunku do piwnej stylistyki i kultury.
- Dość niska jakość produktów użytych w daniach i przystawkach odbija się na smaku.
- Obsługa nie ma pojęcia o piwnej kulturze, stylistyce, surowcach i procesie warzenia.
Browar Miejski Sopot praktycznie nigdy nie jest pusty. Nieprzecenionym atutem jest tutaj lokalizacja i fakt, że to jedyne takie miejsce w Sopocie. Goście są ciekawi smaków warzonego piwa i serwowanej regionalnej kuchni. Panuje tutaj luźna, niezobowiązująca atmosfera, która skutecznie przyciąga zainteresowanych turystów i mieszkańców Trójmiasta.
Michał Saks - absolwent
Politechniki Gdańskiej o specjalności Technologia, Biotechnologia i Analiza Żywności. Piwowar i miodosytnik z tytułem mistrza Świata z 2010 roku, certyfikowany sędzia konkursów piw, współzałożyciel i piwowar
AleBrowaru. Przygodę z piwem zaczynał jako piwowar domowy, obecnie jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i uznanych piwowarów na polskiej scenie piwa rzemieślniczego.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy