- 1 Co robić w długi weekend w mieście? (14 opinii)
- 2 Majówkowe świętowanie, ale bez parady (117 opinii)
- 3 Gdański Żuraw otwiera się po remoncie (36 opinii)
- 4 Zamknięto jedyną ukraińską dyskotekę (160 opinii)
- 5 Majówka: pomysły na jednodniowe wycieczki (46 opinii)
- 6 Pchli Targ w Oliwie rozpoczął sezon (55 opinii)
Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. "O północy w Paryżu" w trójmiejskich kinach
Co się dzieje o północy w Paryżu? Szaleństwo i magia...
Już "nigdy nie będzie takiego lata, nigdy nie będzie tak ślicznych dziewcząt, (...) tak pysznych ciastek" - pisał poeta Marcin Świetlicki. Podobnie myśli Gil, bohater najnowszego filmu Woody'ego Allena, który wszedł na ekrany trójmiejskich kin. Sentymentalizm dobrze się sprzedaje - "O północy w Paryżu" to najbardziej kasowy film Allena od lat. Warto wcześniej zarezerwować dobre miejsce, bo trójmiejskiej sale kinowe są wypełnione po brzegi.
W tym Paryżu doskonale czuje się narzeczona Gila, Inez (Rachel McAdams). Wraz ze swoimi nieprzyzwoicie bogatymi rodzicami rozbija się po najdroższych restauracjach i rozważa zakup mebli do swojego domu na Florydzie. Gorzej z Gilem. Niepoprawny romantyk marzy o spacerach w deszczu, najlepiej w Paryżu... przedwojennym. Czuje się niewłaściwym człowiekiem w niewłaściwym czasie, choć miejsce dobrane jest doskonale.
Co się dzieje o północy w Paryżu? Można postradać zmysły. Zakochać się w najpiękniejszej dziewczynie na świecie, odpłynąć w świat marzeń, dać się porwać sentymentalizmowi. Gil ogarnięty szaleństwem (magią Paryża?) dzieli się swymi literackimi rozterkami z Ernestem Hemingwayem i daje swą powieść Gertrudzie Stein (amerykańskiej pisarce, teoretykowi literatury, a przede wszystkim: duszy towarzystwa Paryża lat 20.). Wreszcie zakochuje się bez reszty w zniewalającej Adrianie (Marion Cotillard), przed którą wcześniej na kolana padali kolejno: Amadeo Modigliani, Pablo Picasso, Hemingway oraz Braque (którego dzieła wciąż można oglądać w sopockiej PGS).
"O północy w Paryżu" to film nakręcony lekko i z gracją. Woody Allen zręcznie operuje symbolami miasta oraz legendarnymi postaciami popkultury (pojawiają się także Salvadore Dali, Louis Bunuel, Scott Fitzgerald z żoną Zeldą czy sam Picasso), podkładając do tego piosenki innej sławy: Cole'a Portera. Sentymentalni i zakochani wpatrują się w ekran, jak w (nomen omen) obrazek.
A obrazek jest piękny (w końcu to Paryż). Allen, który już nie występuje w swoich filmach, odnalazł swoje nowe wcielenie w postaci przystojnego blondyna - Owena Wilsona. Aktor, znany dotąd z mniej ambitnych produkcji ("Poznaj naszą rodzinkę"), świetnie wcielił się w rolę ujmującego, nieco oderwanego od życia inteligenta ze słabością do słowotoku (i jąkania się). Nieco gorzej wypadła tu Rachel McAdams, która zresztą sprawia wrażenie zamiennika... Scarlett Johansson, do niedawna muzy Allena.
Reżyser zadbał o role drugoplanowe, które zresztą składają się na magiczną atmosferę filmu. Czarująco, w roli melancholijnej przewodniczki, wypada Carla Bruni. Świetny jest zawadiaka Adrien Brody w roli Salvatore Dali. Najwięcej emocji zaś budzi chyba Michael Sheen w roli Paula, przyjaciela Inez. Jego rozdęte do granic możliwości ego tak drażni, że człowiek dosłownie ma ochotę wstać z fotela kinowego i przylać facetowi w pysk.
Po tej żonglerce nazwiskami pozostaje jednak pewien niedosyt. Allen ślizga się po powierzchni, przeskakując z miejsca na miejsce, nigdzie na dłużej się nie zatrzymując. Film nawet na moment nie przestaje być dość przewidywalną filmową pocztówką. Gil biega jak w amoku od legendy do legendy, by na koniec, oblany kubłem zimnej wody, odkryć smutną prawdę o złudzeniach, które rządzą naszym życiem. Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma?
Opinie (63) 7 zablokowanych
-
2011-09-02 13:43
Panie kinomanie, nie lubię szybkiej akcji, strzelaniny i przemocy, mam - jak mi się wydaję - trochę wiedzy, kultury i inteligencji, widziałem film i go zrozumiałem, a wszystko to nie zmieni mojej opinii na jego temat: TEN FILM JEST PO PROSTU MARNY, MARNIUTKI...
- 1 1
-
2011-09-02 13:45
Jak coś jest słabe to mówi się, że to rzecz nie dla każdego lub tylko dla elity, ewentualnie, że do nabycia tylko w najlepszych sklepach muzycznych. Znam te kity i mnie już nie ruszają...
- 1 1
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.