Depresja rozwija się zarówno u nastolatków, jak i u ludzi w podeszłym wieku. Po traumatycznym incydencie, ale również bez większej historii, dlatego wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, kiedy i gdzie szukać pomocy specjalistów. Czy warto zgłosić się najpierw do psychiatry, czy do psychologa? Kto decyduje o farmakoterapii?
Czy psychoterapeuci będą musieli zdać centralny egzamin?
Dramatycznie wzrosła liczba prób samobójczych wśród młodzieży. Najwięcej na Pomorzu
2023-02-06 13:37
Opinia wyróżniona
Pierwsza pomoc przy depresji ,to tylko dobry psychiatra . Żaden psycholog ! Psychologów zostawiamy na sam koniec choroby .
2023-02-07 13:22
Uważam, że udając się najpierw do psychiatry, może i wykonałem krok w kierunku podjęcia leczenia depresji.
Owszem, po późniejszej konsultacji psychologicznej, diagnoza została trafnie postawiona, jednak z perspektywy czasu patrząc na całość sytuacji, uważam, że popełniłem błąd, bowiem lepiej byłoby udać się najpierw do psychologa.
Uważam, że udając się najpierw do psychiatry, może i wykonałem krok w kierunku podjęcia leczenia depresji.
Owszem, po późniejszej konsultacji psychologicznej, diagnoza została trafnie postawiona, jednak z perspektywy czasu patrząc na całość sytuacji, uważam, że popełniłem błąd, bowiem lepiej byłoby udać się najpierw do psychologa.
Dlaczego tak uważam?
Chociażby dlatego, że psychiatra nie przepracuje z tobą trudnych tematów, lecz jedynie włączy ci farmakologię.
Farmakologia, w pewnym sensie pomaga regulować nastrój, jednak nie rozwiązuje problemów u podstaw.
Tutaj zdecydowanie lepiej sprawdza się psycholog.
Mówiąc szczerze, nie widzę potrzeby stosowania farmakologii jeśli trafi się na dobrego psychologa.
Dobry psycholog jeśli się przed nim otworzysz, ukierunkuje tok twojego myślenia w taki sposób, że trudne, traumatyczne przeżycia można przejść zdecydowanie łagodniej.
Skąd to wiem?
A no stąd, że sam przez to przeszedłem, i uwierz mi, że to na prawdę działa.
2023-02-07 06:45
Dokładnie. Mi nie pomogli, dwóch psychologów stwierdziło, ze i tak świetnie sobie radzę, tylko ta pochwała nie rozwiązała moich problemów. Lekarz innej specjalności skierował mnie do psychiatry, który włączył leczenie. I takie moje odczucie, ze faktycznie idę do psychiatry i jest to lekarz, psychologowie na których trafiłam owszem pomogli mi, ale tylko w wygadaniu i wyrażeniu tego co się dzieje.
2023-02-06 17:36
Dobrego psychologa i lekarza wcale nie tak łatwo jest znaleźć. A co jeśli ktoś wcale nie może tak po prostu zmienić swojego życia na lepsze? Nie wszystko przecież od nas zależy, np. to jaką mamy rodzinę, rodziców czy rodzeństwo itp. Można się postarać zmienić pracę czy nawet otoczenie, ale najbliższej rodziny się nie da. Co jeśli to oni są bezpośrednią lub nawet pośrednią przyczyną depresji? Jak tu pomoże psycholog czy leki?
2023-02-07 14:37
Leki żeby nie mieć myśli samobójczych, psycholog żeby uporządkować sobie w głowie całą sytuację
2023-02-06 20:26
Czasami to jest lepsze :) albo ograniczenie kontaktów do kartki na swięta
2023-02-06 16:18
farmakologia pomaga ale ważny jest mechanizm który wywołuje depresje, dla jednych to może być życie codzienne, dla innych coś z przeszłości, ważne by szukać pomocy i mówić bliskim o tym co się dzieje, jak bliscy nie potrafią pomóc tylko gadają "weź się w garść" to szukasz pomocy dalej, aż ją uzyskasz, aż znajdziesz tę dobra duszyczkę która do Ciebie wyciągnie rękę
2023-02-06 19:20
A to co napisałes to jest dodatek,ale bardzo ważny.
2023-02-06 22:24
Nie każdą. Niekiedy wystarczająca jest psychoterapia. Masz to nawet w artykule napisane, wystarczy najpierw przeczytać, zanim się skomentuje. A jeśli nadal obstajesz przy swoim, idź i poucz panią Dorotę, że nie ma racji. O tym czy leczyć farmakologicznie decyduje lekarz.
2023-02-08 08:35
Pani Dorota nie jest lekarzem i może nie mieć racji.
2023-02-06 19:25
2023-02-06 14:50
Czyli co szpryca psyhitropami ;)
2023-02-06 15:39
Moja mama choruje na depresję od 20 lat. Początki były tragiczne,nie chciała żyć ,mysli samobójcze. Wreszcie poszła do szpitala psych. na Srebrzysko. Była tam 2 tygodnie. Oczywiście dawali jej tam jakies piguły na poprawe psychy. Od tamtej pory systematycznie chodzi do psychiatry,łyka psychotropy przepisane i jest zupelnie inna kobietą. Po prostu normalną. A ma już 90 lat.Więc nie pieprz głupot foliarzu.
2023-02-06 22:54
2023-02-07 00:13
Choruje trollu od 20 lat ! Umiesz czytać !
2023-02-07 00:58
Każdy może zostawić tu komentarz. Bez względu na wiedzę czy wiek.
2023-02-06 23:51
2023-02-06 15:19
Kolego, sprawdź chociaz o czym piszesz.
2023-02-06 09:16
Opinia wyróżniona
Nasze ciało jest jak barometr, a zmęczony mózg wysyła całą serię sygnałów. Regularne bóle brzucha? To nie musi być (choć może) banalna niestrawność - to reakcja ciała na nadmierny stres. Długotrwała nadpotliwość? To sygnał, że jesteś chronicznie zmęczony, zmęczony stresem. Bóle karku, nóg? Ramion? Ból głowy? Wszystkie te objawy mogą wynikać wprost: z lęków, obniżonego nastroju, depresji.
Nie zaniedbuj ich - szukaj pomocy, nim będzie za późno.
2023-02-07 06:20
i usłyszeć swój wewnętrzny głos, intuicje, która wie najlepiej, trzeba najpierw pobyć przez dłuższy czas samemu, co najmniej kilka miesięcy. Później wrócić i starać się na nowo budować swoje życie i żadne leki ani lekarze w tym nie pomogą, żadna rodzina ani bliska osoba to są iluzje. Pomoc może zdrowa dieta, sport i zerwanie z toksycznymi osobami, a dodatkowo do tego potrzebne są pieniądze.
2023-02-07 20:07
Intuicyjnie to trzeba "wziąć się w garść i nie narzekać bo inni mają gorzej". Tylko że to działa na chandrę a nie depresję.
2023-02-07 01:41
na nfz pomoc nierealne. leki same w sobie są bardzo drogie
2023-02-07 00:41
2023-02-06 11:25
Opinia wyróżniona
Najtrudniejsze w depresji jest zrozumienie, że jest się w jej szponach. A jeszcze większym problemem jest zrozumienie problemów przez otoczenie. Najgłupsze co można powiedzieć: nie martw się, idź pobiegaj lub "a iksiński nie takie miał zmartwienia i dał radę". Przydałaby się jakaś kampania społeczna, aby chociaż ludzi uświadamiać, że depresja to nie jest chwilowy zły nastrój.
2023-02-06 13:19
Człowiekowi od razu przechodzi na wszystko ochota, jak słyszy od najbliższej osoby, weź się ogarnij, nie dramatyzuj tak, co ci znów jest, inni mają raka i tak się nie przejmują.
2023-02-06 22:16
człowiek reaguje 'przechodzeniem na wszystko ochoty', to nic dziwnego że dopracowuje się depresji. troszkę dystansu i pokory wobec siebie nie zaszkodzi
2023-02-07 14:40
'Przechodzenie na wszystko ochoty' to efekt depresji, nie przyczyna
2023-02-06 22:31
tobie sporo pokory by się przydało- tak szybko oceniasz i diagnozujesz ludzi po jednym zdaniu
2023-02-06 12:09
Ja od męża usłyszałam, że ostatnio przeczytał artykuł, że nie ma czegoś takiego jak depresja ... takie to wsparcie.
2023-02-06 13:50
Zostaw i**otę męża i po sprawie !!, z takimi pustakami ciężko żyć !!
2023-02-07 01:50
Osoba z depresją nie ma często siły do codziennych obowiązków, a ty proponujesz jedno z najcięższych przeżyć w życiu w postaci rozwodu? Czasami lepiej chyba nie "doradzać".
2023-02-06 17:01
Ale dla was wszystko proste. Zostaw męża. Mając depresję trudno zaczynać wszystko od nowa bez wsparcia
2023-02-06 20:17
To są internetowi eksperci od spraw wszelakich. Dobrze, jeszcze, że nie doradzają, żeby palnąć sobie w łeb i masz koniec z problemami. Jak najdalej od internetowych ekspertów.
2023-02-07 01:02
Zostaw męża. Ok, dzięki za sugestie. Nie ma to jak dobre rady na forum...
2023-02-06 13:13
to nigdy nie będzie wsparciem i to ta najbliższa osoba która nie rozumie że jest coś takiego jak depresja będzie powodowała pogłębienie choroby
ale może zanim będzie rozwód to polecam wspólna wizytę w poradni zdrowia psychicznego
bez wsparcia tej najbliższej osoby jest bardzo ciężko... wręcz często nie możliwe jest wyjście z tej choroby
2023-02-06 11:32
ale ludzie nie rozumieją problemu, tego że jest to chorobą a nie zły nastrój, brak zrozumienia przez otoczenie, brak szukania pomocy, bagatelizowanie problemu
2023-02-12 10:26
wcale żaden psychiatra psycholog czy antydepresanty na dłuższą metę nie pomogą niestety. Chwilowo tak zlagodzą był istnienia ale jeżeli się człowiek nie ogarnie to ten stan niestety powróci.Oczuwiscie są przypadki chorobowe że juz tylko leki pomogą ale zdecydowana wiekszosc ma mniejszy kaliber i samemu można się odkopac z lawiny zycia
2023-02-07 00:56
to mam od podstawówki do teraz czyli 40 lat bo musiałem wstać do szkoły, bo musiałem się uczyć, bo musiałem odrabiać lekcje, potem musiałem iść do pracy i od nowa muszę wstać tym razem do pracy, muszę tam siedzieć określoną ilość godzin czy mi się chce czy nie nikogo to nie obchodzi system jest system :) nastawcie budziki bo się spóźnicie do tyrki hehehe, a wiecie co wam powiem w tajemnicy hmm. NIC z tym nie zrobicie także gasimy światło i SPAĆ dobranoc.
2023-02-10 18:35
hehe 1 z dziesięciu 10 ciu idzie tyrać
2023-02-07 02:20
wiekszośc psychologów to panienki po 5 latach studiów humanistycznych, które w 80% procentach idą studiować ten kierunek aby rozwiązać własne problemy emocjonalne, często osoby DDD lub DDA . Po 5 latach studiów humanistycznych na uniwerku otwierają gabinet i kasują 200 zł za godzinę ,bez refleksji o tym są często odpowiedzialne ze ludzkie życie . Sama trafiłam to takiego ,,fachowca " 2 krotnie. Pierwszy raz z ciężkim epizodem depresyjnym i myślami samobójczymi . Pani psycholog zamiast odesłać mnie natychmiast do psychiatry , ciągnęła ,,terapie " się da ... skończyło się próbą samobójczą. Drugi raz z po ustabilizowaniu lekami i ogólnie dobrym samopoczuciu , kolejna pani psycholog , wymusiła na mnie odstawienie leków ,,bo jak się pani dobrze czuje , to tylko już psychoterapia" tylko zapomniała powiedzieć ze ,leki trzeba odstawić przy pomocy lekarza . Efekt: miała na 3 miesiąca stała klientkę w cieżkim stanie. Najgorsze jest to ze ich odpowiedzialność jest zerowa:( Depresja występuje przy wielu chorobach somatycznych i tylko lekarz psychiatra moze podjąc decyzje o diagnostyce i leczeniu, przeprowadzić właściwy wywiad a nie humanista po uniwerku
2023-02-09 22:26
Za 150zł/godz opowiada głupoty.
2023-02-06 23:41
Jak zaczęła się pandemia czytałem artykuły o tym, że wiele osób wpada w depresję, bo obostrzenia covidowe zamykają ich w domach. Moja mama wtedy od dwóch lat była osobą leżącą w łóżku. Sama nie potrafiła nawet usiąść. Przebywała w ZOL.
ZOL w w dwa dni został zlikwidowany. Pacjentów rozwieziono do domów. Dwa lata mama jest w domu. Trzeba dać jej jedzenie, Trzeba dwa razy dziennie zmienić pampersa. Trzeba zmieniać opatrunek na odleżynie. Na 8 godzin mama zostaje sama, ja muszę iść do pracy. Wpadać w depresję nie mam czasu.
2023-02-07 00:15
Gratuluję. Grozi Ci Zespół Wypalenia Współczuciem. Poczytaj coś o tym...
2023-02-09 22:15
Nie wypalam się. Jestem silny. Moja mama chce żyć. Może ty spalasz się...
2023-02-06 10:30
ten kto zasmakował depresji będzie ją czuł do końca, trzeba nauczyć się z nią żyć,
2023-02-06 11:28
To prawda. A jeszcze gorsza jest depresja, która prowadzi do alkoholizmu lub innego uzależnienia od różnych środków i substancji wyniszczających (czytaj: dążenie do autodestrukcji organizmu).
2023-02-09 12:45
Prowadzić może to do różnych uzależnień, min. od pornografii, która staje się ucieczką. Radzę na to uważać, to nie jest niewinne oglądanie filmów, dojdzie się do takiego momentu że człowiek musi, to gorsze jak alkoholizm :(
2023-02-06 16:03
w sumie miałem taki epizod. To znaczy nie wiem czy była to depresja. Trwało to kilka lat kiedy żyłem pod dużą presją możliwości utraty swojego majątku. No i poszedłem w alkohol. Zawsze lubiłem piwko, ale tylko w weekendy. Od tamtej pory piłem praktycznie codziennie. Ale to nie było dążenie do autodestrukcji tylko ucieczka. Po alkoholu się uspokajałem i lepiej znosiłem tą nieznośną nerwówkę. Najgorsze że niewiele mogłem zrobić i ta bezradność doprowadzała mnie do szału.
2023-02-06 23:43
I przez to utrudnia rozpoznanie...
2023-02-06 19:49
2023-02-06 15:17
Chyba nie jest jednak tak do końca. Można mieć epizod a potem być zdrowym. Zobacz na kanał farbowanie życie na YT. Facet chemik miał ostry epizod a teraz żyje pełnią życia
2023-02-09 08:50
Ludzie mylą psychoterapię i psychologię
Psychologia to nauka o psychice człowieka.
Psychoterapia to leczenie
Trzeba skończyć 4 lata dodatkowo aby być psychoterapeuta więc z depresją do psychoterapeuty
2023-02-08 17:19
chociaż -escitalop.... - najmiejsza dawkę od 3-6 miesiace... wskazane jest .
no i trzeba zrozumieć ze to tylko.... lęk !
2023-02-08 12:25
A jeśli chcemy odpowiedź, to jest nią oczywiście tylko i wyłącznie psycholog, o psychiatrze nawet nie ma co myśleć.
Nie żebym miał coś przeciwko psychiatrom, ale na NFZ czeka się na wizytę kilka lat, ale jak mówiła pani w rejestracji proszę się dowiadywać wcześniej, bo czasami zwalniają się miejsca. Zgaduję że zwalniają się zawsze wtedy jak czytamy że ktoś się rzucił pod pociąg niedoczekawszy wizyty lekarskiej.
Prywatnie czas oczekiwania też jest niewiele krótszy, do tego jak ktoś naprawdę ma depresję (a nie że mu smutno), to zazwyczaj nie ma już pracy, rodziny i ma komornika na karku, więc wysupłanie 200zł na comiesięczną wizytę i tak nie wchodzi w grę.
Zostają psychologowie - raczej nie pomogą, ale za to są w miarę dostępni.
2023-02-06 23:34
Chodzę do psychologa od paru miesięcy, zdecydowałem się na terapię kiedy lekarka rodzinna zapisała mi lek psychotropowy ze względu na wielomiesięczny obniżony nastrój i samopoczucie. Po paru dniach od stosowania leku dostałem ataku paniki który był jak wstrząs - nigdy się tak nie bałem. Rzuciłem te leki i postanowiłem poszukać rozwiązania niefarmakologicznego. Jest różnie, ale generalnie lepiej - widzą to też ludzie w pracy (mamy dobrą relację z przełożonym, który zasugerował mi wcześniej że może potrzebuję pomocy). Depresja i stany depresyjne (bo koniec końców oficjalnie nikt mi tego nie zdiagnozował) to bardzo trudna i podstępna choroba. Ja staram się robić wszystko aby jednak żyć. Niestety ale pogoń za sukcesem, podlana pewnymi kompleksami, chęcią udowodnienia innym swojej wartości i "wskoczenia na inny poziom" bardzo mocno wbiły w ziemie. Spuściłem z tonu i daję sobie czas na popełnianie błędów i życie na wolniejszych obrotach. Nie muszę mieć wszystkiego, ale mogę mieć to co sprawa mi radość. Trzymajcie się.
2023-02-08 08:43
Te leki działają po 2 tygodniach, pierwsze parę dni to co najwyżej ma się mdłości. A atak paniki to własnie objaw rozwijających się stanów lękowych, na które te leki pomogą. Jeśli ataki paniki będą się powtarzać, to należałoby zwiększyć dawkę a nie odstawiać. Psycholog to bardzo dobry pomysł, dzięki niemu nauczysz się jak powstają lęki i jak im zapobiegać, ale samodzielne żonglowanie lekami psychotropowymi? To nie paracetamol że bierzesz tabletkę i za godzinę masz efekt.
2023-02-08 11:29
Nigdy nie miałem ataków paniki, pierwszy raz dopiero na tych lekach. To było pare miesięcy temu, od tego czasu nie miałem takich ataków.
2023-02-07 06:30
" po paru dniach rzucilem te leki". " Te leki" dzialaja po kilku tygodniach. Nie po kilku dniach. Miales szczescie ze pomogl Ci psycholog ale przy klinicznej depresji samodzielne odstawienie lekow jest bardzo niewskazane i niebezpieczne
2023-02-07 16:48
Myślę, że lekarz rodzinny nie powinien w ciemno przypisywać.
2023-02-08 10:11
i nie wszyscy mają tak naprawdę depreche , ale dziś jest modna dla tych co są leniwi , albo się rozczulają nad sobą.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Gdańsk był jednym z sześciu miast - organizatorów Mistrzostw Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn. W którym roku odbyło się to sportowe wydarzenie?
Filmy