Depresja rozwija się zarówno u nastolatków, jak i u ludzi w podeszłym wieku. Po traumatycznym incydencie, ale również bez większej historii, dlatego wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, kiedy i gdzie szukać pomocy specjalistów. Czy warto zgłosić się najpierw do psychiatry, czy do psychologa? Kto decyduje o farmakoterapii?
Czy psychoterapeuci będą musieli zdać centralny egzamin?
Dramatycznie wzrosła liczba prób samobójczych wśród młodzieży. Najwięcej na Pomorzu
2023-02-07 06:46
Ważne aby był dobry. Mi akurat bardziej pomógł psycholog. Do jednego i drugiego chodziłam prywatnie. Psychiatra wypisał mi z marszu leki na miesiąc a potem na kolejne 3, mimo, że mówiłam że nie chcę bo jestem jak zombie. Psychiatra poradził co robić, jakie drobne zmiany wprowadzać, pomógł przygotować plan na każdy dzień. Zrezygnowałam z psychiatry i psycholog wystarczył, ale wiem, że koleś jest dobry. A byłam w rakiem, bo w ciągu 3 miesięcy zmarli mój tata i córeczka. I tak, chodzi) am prywatnie.
2023-02-07 07:29
W depresji reaktywnej czas leczy rany...
2023-02-06 17:57
Chyba z depresją mam do czynienia od paru lat, od połowy roku chodzę do psychiatry i dostałem antydepresanty, biorę je już pół roku i zagadka bo raz jest lepiej, a czasami nadal fatalnie.Teraz napiszę dlaczego od co najmniej miesiąca uważam, że chyba mam depresję. Przeczytałem gdzieś artykuł o andropauzie u mężczyzn i tu pojawiła się zagwostka, bo może nie powinienem zaczynać od antydepresantów, a najpierw zbadać poziom testosteronu. Po 40 roku życia poziom testosteronu u mężczyzn spada z roku na rok, ostatnie 3 lata tego co sie dzieje na świecie ma też duży wpływ na ten spadek, czyli stres itd. Polecam poczytać o andropauzie, bo niekiedy można całkowicie się źle leczyć.
2023-02-07 07:09
Polecam troche sportu, to naturalny sposób aby ppdbić testosteron. A reszta lekarz. Dla kobiet okres menopauzy jest rownie ciezki jak dla mężczyzn andropauza. To nie tylko zmiany fizyczne ale psychiczne. Jeżeli to jedyny ptoblem to są leki ktore łagodzą ten stan. Jednak nadal zalecam wizyte u lekarza
2023-02-06 18:19
pierwsze 3 miesiące - działa. kolejne 3 miesiące - za słabo, trzeba zwiększyć dawkę, 3 kolejne miesiące i trzeba zmienić lek bo nie można większej dawki, kolejne 2 miesiące: trzeba zmienić lek bo ten nowy też już nie działa, kolejny miesiąc i kolejny lek - słabo albo nic. Dopiero pół roku przerwy powoduje że znowu leki działają. Mój mózg "przyzwyczaja się" i obniża produkcję serotoniny w miarę pobudzania lekiem.
i tak 20 lat. Mam przesr*ane
2023-02-06 22:42
Samo życie
2023-02-06 18:46
Szaczun dla Ciebie ze zgłoszenie sie do psychiatry.
Moj mąz 40+ i ewidentnie ma depresje, nerwicę lub inne zaburzenie.
(Zmiana osobowosci, niestabilnosc,wachania nastroju )
I za nic nie mogę namówic go na wizytę u psychiatry .
Co zrobic jak nie daje sobie pomóc :(
2023-02-06 20:08
Znam to dokładnie, ale na przykładzie brata, który za nic nie chce sobie pomóc. Ja zawsze szukam czegoś co mogło by złagodzić moje stany, ale mój brat nie. On ma 45 lat i już jest wrakiem czlowieka, a ja na to musze niestety patrzeć bo nic nie mogę zrobić. Proponowałem mu pójście do psychiatry, ale on nie chce. Cały czas jest utwierdzony w przekonaniu, że z nim jest wszystkook, tylko cały świat obrócił się przeciw niemu, jestem bezradny i patrzę jak mój brat znika.
2023-02-06 22:07
Ale co się dzieje dokładnie, na jakiej podstawie uważasz, że brat ma depresję? To pytanie również do Ady o jej męża bo u mnie jest też taki problem, ale nie wiem czy to właśnie depresja?
2023-02-06 19:43
2023-02-07 07:01
2023-02-06 15:18
nie dalbym roweru popilnować, co dopiero w glowie grzebać.
Psychiatra przynajmniej coś tam wkuć na studiach musiał, plus ma moc "recepta".
2023-02-06 16:10
aby zostać dobrym terapeutom potrzebujesz lat praktyki, kursów, dobrego "opiekuna", specjalistów nie tworzą studia a doświadczenie które nabywasz latami
2023-02-06 23:40
Specjalistą zostajesz jak zdasz egzamin ze specjalizacji klinicznej po 8 miesięcznym stażu, w czterech różnych jednostkach klinicznych.
2023-02-07 06:55
aby nie mieć wygórowanego mniemania o wartości dyskryminacyjnej dyplomu lekarskiego. Przyznaję jednak, że w porównaniu z psikologią próg jest wielokrotnie wyższy.
2023-02-06 16:41
Nie rozumiesz matematycznych podstaw tego czego się uczyłeś/łaś.
Masz łeb nabity twierdzeniami powstalymi w oparciu o badania populacji studentów psychologii z wykorzystaniem jakiejś tam piątej wody po wielkiej 5, z mocą predykcyjną porównywalną do 5 letniej prognozy pogody dla Kaszub Północnych.
Z uwagi na punkt 1 nie masz jakiejkolwiek mozliwości krytycznie ocenić teco co opisano w punkcie 2.
Posiadasz zawód psychologa.
A psychoterapeutom zostajesz jak Cię ten, czy inny trynd terapeutyczny obrobi na swojom modłę.
2023-02-06 20:21
Dlatego wolę postawić na samoleczenie.
Podcasty o zmierzchu niedźwiedzkiej ewentualnie. Nienachalne, mozna sobie coś wybrac a pomaga
2023-02-07 06:55
Z mojego doswiadczenia. Zawsze, w kazdym problemie, w depresji, cierpieniu Bóg był moim oparciem i pomocą. Owszem, na poczatku musialam modlić się prawie "na siłę", bo nic sie nie chcialo, ale uzyskałam pomoc jakiej potrzebowalam. Zaufajcie Mu i powierzcie Mu swoje problemy.
2023-02-07 02:32
mają jeszcze jeden bardzo bardzo wielki minus w życiorysie Podejście tego środowiska do problemów rodzinnych, do trudnych relacji męsko-damskich w kryzysie . Śmiem twierdzić że są współwinne rozpadowi rodziny i w następstwie dalej niepowodzeń życiowych dzieci . Tylko dlatego żeby dośpiewać sobie tą feministyczną ideologię . Mężczyzna to taki gość zrobienia dziecka potem alimenty i won . Za to panie psycholożki będą się smażyć w piekle Zero ale to zupełne zero wiarygodności do tego środowiska które cudzym nieszczęściem buduje sobie PR lewicowej ideologi
2023-02-07 06:46
Zawsze możesz iść do pana psychologa że stowarzyszenia psychologów chrześcijańskich
2023-02-07 05:08
Wyłącznie psychiatra!
2023-02-07 04:48
Do schroniska po psa Będzie i przytulanie i zabawa i będą obowiązkowe spacerki
2023-02-06 09:48
Brak życia duchowego! Tylko tu i teraz, stąd tąpnięcia w życiu, które zamiast wzmocnić przytłaczają. A i izolacja od drugiego człowieka jeszcze przed depresją powoduje takie poważne skutki.
2023-02-06 11:33
Bo depresja to jedna z najczęstszych chorób u zakonnic. I statystyki są mocno zaniżone, bo taka siostra zakonna musi mieć zgodę przełożonych na wizytę u lekarza.
2023-02-07 04:43
Zrodlo?
2023-02-06 14:09
2023-02-06 10:37
Taka prawda - a głupi ludzie minusują
2023-02-07 04:43
Prawda w oczy kole.
2023-02-06 20:20
A ja mam bogate życie duchowe, ale nie to kościelne tylko własne i jest to bardzo głębokie, mimo to choruję na depresję. I co Ty na to ekspercie?
2023-02-06 21:50
przez 3 lata niemal nic nie jadłem, potem wyszedłem na prostą, ale niczego nie osiągnąłem, stabilnej pracy, mieszkania, nawet ubezpieczenia, składek emerytalnych, dzieci. Jedyne co, to tylko traciłem i tracę z trudem zdobywanych bliskich sobie ludzi.
Szczerze mówiąc, nie wierzę w realną pomoc, bo nie mam do czego wracać, ani nie mam pieniędzy, ani realnego życia rodzinnego, ani w sumie czegoś, czego warto się chwytać. Co więcej, nie wiem nawet jak to jest żyć normalnie. I cóż, jakoś to ciągnę, zabicie się jest tak samo bez sensu, jak życie, ale jestem z tych którzy nigdy się do końca nie poddają. Żyję tym, że kiedyś choćby na piechotę, zwiedzę cały świat i to będzie mój długi niepowrót.
2023-02-07 04:07
NIe jesteś sam. Zaryzykowałbym stwierdzenie, że przynajmniej 1/2 tego narodu jest w tym samym punkcie, w większości ludzi młodych. Jakiś musi być powód dlaczego tyle ludzi stąd uciekało i ucieka co roku
2023-02-06 22:35
Jesteś bardzo dzielnym człowiekiem. Mimo choroby nie poddajesz się, Szacun
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Która gwiazda muzyki pop nigdy nie wystąpiła w Trójmieście?
Filmy