SKM, czyli Szymona Krótka Mowa: Haffner patrzy na Trójmiasto

Szymon Jachimek

10 lipca 2015 (artykuł sprzed 8 lat)

Opinie (168)

Skarpety i sandały to wciąż częsty widok na polskich ulicach.

Jean Georg Haffner to był kawał przedsiębiorczego gościa. Nie dość, że małą rybacką wioskę przeistoczył w urocze uzdrowisko, to jeszcze do umowy wpisał sobie możliwość powrotu raz na jakieś dwieście lat, żeby zerknąć, jak się sprawy mają. Oto jego zapiski z pobytu w Sopocie w roku 2015.

Oto jestem! Wróciłem! Chcę paść w ramiona i utulić moje ukochane dziecię - Zoppot. Acz... Niełatwo je utulić. Rozrosło się, jak krowa po koniczynie. Ludzi mrowie, budynków okazałych mrowie, a i takich powozów bez koni też mrowie. Przedsięwzięcie się powiodło!

Jestem kontent, że udało się zachować uzdrowiskowy charakter mojej małej wioseczki. Po głównym deptaku spacerują niedożywione panny, chude takie i słońcem sponiewierane. A przy boku swoim mają bardzo dobrze odżywionych kawalerów, z torsami potężnymi i odsłoniętymi. Może to ich pielęgniarze?

Ale i kuracjuszki, i pielęgniarze cierpią na niedostatek sił. Wiem to stąd, że zawsze starają się podjechać swoimi powozami jak najbliżej deptaka. Często brakuje miejsca na zaparkowanie - wtedy krążą powozami po całym Zoppot, szukając choćby kawałka wolnego miejsca. Gdy ktoś wykaże się nadzwyczajną kreatywnością w miejsca takiego znajdywaniu, panowie w kamizelkach piszą mu list gratulacyjny i wtykają za wycieraczkę.

Jest też strach wśród kuracjuszy. Obawa, że któreś z nich za chwilę zemdleje i nie będzie kogo wezwać na ratunek. Dlatego po zaparkowaniu swojego powozu pędzą na główny deptak i ani myślą chodzić bocznymi uliczkami - tylko razem, tylko w kupie! Inna sprawa, że w środku nocy rzeczywiście bardzo często mdleją.

I zda mi się, że nasze uzdrowisko zajmuje się głównie osobami z ubytkami słuchu. Głośno gadają, głośno się śmieją, muzykę (czy coś takiego) głośno puszczają... A większość uboga - mają krótki przyodziewek i poszarpany nieraz. Nawet stopy mają na wierzchu! Czasem tylko przemknie deptakiem jakiś bogacz, którego stać i na sandały, i na skarpety.

Przyznam, że trudno mi się zorientować w sytuacji politycznej. Ludzie wysławiają się najczęściej po polsku. Napisy na sklepach są po angielsku. A miasto przecież pruskie. Ki czort?

Nie w każdej dziedzinie zanotowałem postęp. Ot, drogi w mieście wciąż niewyrównane. Choćby w okolicach kościoła, tam u góry deptaka - istna katastrofa! Podobno to pozostałość po budowie jakiejś dużej galerii. No, to akurat cieszy, że kuracjusze tak cenią sobie wysoką sztukę. Na kilka miesięcy wręcz zamknięto ulicę w samym centrum miasta, żeby móc tę galerię wybudować! Z tego co słyszę, Danzig oczywiście musi być lepszy i na cztery miesiące zamyka główne skrzyżowanie, bo też galerię stawiają. Przy czym - w Zoppot to będzie pierwsza, a w Danzig bodaj siedemdziesiąta trzecia.

Ludzie są trochę jacyś nieuprzejmi, rzadko się ze sobą witają. Przebóg, ktoś ze lżejszym piórem powinien o tym napisać felieton. Czasem tylko pokazują mnie sobie palcami i wołają "Selfi! Selfi!". Może to nowy rodzaj powitania? Na wszelki wypadek odpowiadam "oui, selfi" i razem patrzymy się w jakieś prostokąty. I miło, tylko jeszcze tylko nie wiem, co oznacza słowo "dzióbek". A czy dzień święty święcą? Tak trochę. Parkowanie jest wtedy darmowe.

Ale przyznam, że chodzę po tym Zoppot i chodzę, i duma mnie rozpiera. To ładne miasto, a i te niedożywione panny też ostatecznie jakiś urok mają. Żałuję tylko, że chociaż mam swój pomnik, to nie patronuję żadnej, nawet skromnej uliczce. To znaczy jakiś Haffner jest uhonorowany, ale jego imiona to "Jan Jerzy". Cóż. Miejmy nadzieję, że to przynajmniej jeden z moich potomków.

Z francuskiego przełożył Szymon Jachimek.

O autorze

Opinie (168) 1 zablokowana

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2015-07-11 05:41

Wydumany temat przez lansjerów

Skarpety do sandałów to sprawdzony element praktyczny. Dobre sandały wykonane są ze skóry i do czasu póki się nie "dotrą" i dopasują na podeszwie stopy często tworzą się bąble o czym nie wie nikt, kto nie miał sandałów. Aby chodzić bez skarpet chodniki muszą być idealnie czyste, bez piasku i drobnych kamyczków, które wpadają do sandałów i trzeba często je zdejmować aby te ostre kamyczki usunąć. Jeżeli do skarpet założy się grubsze skarpety - sportowe nie tworzą się bąble na stopach mniej odczuwa się wpadające do sandałów drobiny ostrego piaski. I to by było na tyle.

profesor mniemanologii stosowanej
8 lat
- 5 0
Twoja opinia

Zmień treść

Skarpety do sandałów to sprawdzony element praktyczny. Dobre sandały wykonane są ze skóry i do czasu póki się nie "dotrą" i dopasują na podeszwie stopy często tworzą się bąble o czym nie wie nikt, kto nie miał sandałów. Aby chodzić bez skarpet chodniki muszą być idealnie czyste, bez piasku i drobnych kamyczków, które wpadają do sandałów i trzeba często je zdejmować aby te ostre kamyczki usunąć. Jeżeli do skarpet założy się grubsze skarpety - sportowe nie tworzą się bąble na stopach mniej odczuwa się wpadające do sandałów drobiny ostrego piaski. I to by było na tyle.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2015-07-11 10:43

Haffner napisał, że brak skarpetek jest obciachowy.

A taki Jachimek, Unterschuetz i im podobni esteci usiłują wykazać, że skarpetki w sandałach to kompromitacja.

zaf
8 lat
- 2 0
Twoja opinia

Zmień treść

A taki Jachimek, Unterschuetz i im podobni esteci usiłują wykazać, że skarpetki w sandałach to kompromitacja.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2015-07-11 13:54

Najbardziej obciachowe jest zakładanie skarpet NA sandały.

A co
8 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Najbardziej obciachowe jest zakładanie skarpet NA sandały.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2015-07-24 15:15

Jan Jerzy Haffner

Nowa moda na pisownię imion przyniosła nam George Busha zamiast Jerzego Waszyngtona, który jest mojej książce do historii (wyd. 2003). A przecież oni dwaj są tego samego imienia. W języku polskim (co może być zaskoczeniem) tłumaczymy imiona, albo ja nie zrozumiałem żartu? Oprócz tego drobiazgu- felieton świetny.

8 lat
- 0 1
Twoja opinia

Zmień treść

Nowa moda na pisownię imion przyniosła nam George Busha zamiast Jerzego Waszyngtona, który jest mojej książce do historii (wyd. 2003). A przecież oni dwaj są tego samego imienia. W języku polskim (co może być zaskoczeniem) tłumaczymy imiona, albo ja nie zrozumiałem żartu? Oprócz tego drobiazgu- felieton świetny.
Regulamin dodawania opinii