Michał Pawlik, wypalony pracą w korporacji trzydziestoparolatek, rzucił swoje dotychczasowe życie i wyruszył w rowerową podróż po Azji Południowo-Wschodniej. Efektem tej życiowej rewolucji jest książka "Endorfinowy granat", w której wspomnienia z podróży łączą się z przemyśleniami na temat poszukiwania własnej drogi.
Wszyscy dostaliśmy po jednym życiu i nie wiadomo jak dużo czasu, aby je wykorzystać, a ziarenka piasku w wielkiej klepsydrze opadają każdego dnia.Mogą być bolesne, zarówno dla moich czytelników, jak i dla mnie, zwłaszcza że wciąż spłacam swoje kredyty (śmiech). Bycie miłym, taktownym i kurczowe trzymanie się komfortu nie zawsze jest najlepszym wyjściem. Ból ma moc i czasami jest świetnym narzędziem. Aby trafić do człowieka, trzeba nim wstrząsnąć, sprawić, żeby stanął obok swoich schematów myślowych i dostrzegł swoje prawdziwe położenie, niekiedy to wymaga mocnych słów.
Być może znajdą się ludzie, którzy zrobią coś szalonego, a później stwierdzą, że to jednak nie ich historia, ale właśnie ten proces próbowania nowych rzeczy ma ogromną wartość.Który moment podróży był dla ciebie największą lekcją? Czego się nauczyłeś?
2018-03-08 13:18
żałośni luzerzy. Brawo Michał!
2018-03-07 18:26
i wydać książkę o tak tandetnej okładce. niepojęte!
2018-03-08 13:12
tandetnej? jest świetna, bardzo mi się podoba. trzeba ją zrozumieć, jak widać nie każdy potrafi.
2018-03-07 10:09
Ja podziwiam za odwagę i ciekawe spojrzenie na życie. Śmiać mi się chce czytając komentarze smutnych etatowców którzy tak chętnie hejtują. Pewnie książka „jestem frajerem, bo siedzę na d*pie w pracy której nie lubię i mam brzydka żonę i wychowuje chyba moje dzieci” bardziej by wam przypadła do gustu.
2018-03-08 12:40
Nie wiem jak w obliczu wszystkich przemian społecznych mamy rok 2018 dalej mieszka w tym kraju tyle wrednych ludzi co bedą mowić ludziom jak żyć
2018-03-07 06:47
2018-03-07 07:33
2018-03-08 12:36
Ze stać ich na własny biznes a ty musisz siedzieć w korpo z panem Mirkiem ?
2018-03-07 21:04
robią cokolwiek byle tam nie wracać
2018-03-07 13:47
Żeby słoiki i Ukraińcy mogli gdzieś pracowac
2018-03-08 06:31
Ukraińcy i słoiki robią w korpo bo miejscowi już obsadzili wszystkie intratne posady w miejscowych Januszexach. A tam to wiadomo, złote góry i "rodzinna" atmosfera gratis.
2018-03-07 18:42
To gdzie pracują miejscowi ? Na zmywaku w uk ? :)
2018-03-07 21:05
tam gdzie lepiej płacą
2018-03-07 08:52
To kolejny objaw braku dojrzałości młodych ludzi.
2018-03-07 08:56
2018-03-08 11:08
Jacy wy jestescie dojrzali.. piwsko po etacie i ogladanie tepych seriali z zona na kanapie;)
2018-03-08 09:23
Praca jest nie tylko w korporacji. Szczęścia trzeba szukać blisko siebie i w sobie. Pojechać na wycieczkę można i z biurem podróży i na własną rękę i w Polskim i za granicą. I z rodziną też da się.
2018-03-08 10:06
Nic nie trzeba, można w sobie, można na zewnątrz, można w domu, można dalej. Życie nie podlega ocenie dobrze/źle.
2018-03-08 09:56
Znam Michala od wielu lat, pochodzimy z tego samego miasta i obaj zauroczeni 3miastem...przeprowadzilismy sie- On do Gdanska , ja do Gdyni.
Przykro sie czyta wiekszosc opinii Panstwa- czuc w nich tylko zawisc("...on to na pewno bananowe dziecko.." itd.), zlosc(zapewne na brak jakichkolwiek swoich osiagniec), smutek (za szarosc swoich dni), zazdrosc(".. podrozuje i doswiadczyl tego,czego ja nie...")...etc.
Jak ktos wczesniej stwierdzil w komentarzu,ze Michal jest takim "Piotrusiem Panem"...moim zdaniem po czesci tak...i to jest wlasnie na swoj sposob urocze. Nie negujmy czyjegos sposobu zycia, patrzac tylko przez pryzmat swojego.
Nie zalozyl jeszcze rodziny(wiec moze spokojnie podrizowac),bo nie spotkal jeszcze kobiety z ktora chcialby sie zestarzec. Co w tym zlego?Kiedys moze spotka kogos wyjatkowego jak ja.
Ja zalozylem rodzine i podrozuje podobnie jak On-sam, albo z cala rodzina.
Pracowalismy w tej samej branzy korporacyjnej i obaj sie "wypalilismy"...sami wybralismy taki zawod, z calym jego urokiem.
Obecnie pracuje jako freelancer(tak wiem,do tej terminologi tez niektorzy z Was sie przyczepia), mam wiecej czasu dla bliskich i juz zapomnialem o szczurzym wyscigu.
Wracajac do Michala i jego beztroskich podrozy(jak to gro z Panstwa okreslilo), to zapewniam,ze na wszystko sam zapracowal,stac go mentalnie i finansowo,zeby tak zyc jak lubi.
W tejze stresujacej pracy korpo mozna zarobic w rok wiecej,niz wiekszosc z Panstwa przez 30 lat na etacie...ale dla wiekszosci z Panstwa to s-fc...i ciezkie do zrozumienia,ze pieniadze to nie wszystko!;)
Tak wiec Michalowi nie wystarczyla do szczescia poranna kawa w oknie z widokiem na zatoke;)...i zaczal szukac szczescia na swoj sposob.
Z mojej strony szacunek i pelne zrozumienie kolego.
A Panstwu zycze szczescia w swoim odnajdywaniu siebie..czy to w Polsce, czy na obczyznie.
2018-03-07 22:31
Znam Michala. Jak niewiele z tego piszecie jest chociaz bliskie prawdy. Nie utrzymuja go rodzice, zyje bardzo oszczednie, kazda zlotowke dokladnie analzuje. Dzieki temu nie musi spinac sie na korpo. Taki model wybral. Pisze o tym ze czasami brak przez to stabilnosci. Zdjecia rzeczywiscie slabo dobrane, pytanie czy przez niego, czy przez portal. Ale napisac ksiazke, coz jaka by ona nie byla. Troche trzeba popracowac i znowu zaryzykowac...bo wydaje sie za swoje...a nie za wasze. Szacun
2018-03-08 06:25
wolałbym jednak nie analizować każdej złotówki, tracił bym na tę czynność więcej czasu niż na pracę w tzw korpo.Artykuł może byłby fajny ale.jakieś 30 lat temu.Ówczesnych czytelników zainteresowłaby historia o ucieczce przed szarą rzeczywistością. Teraz, wyjechać i uciec potrafi, a przede wszystkim może prawie każdy
2018-03-07 10:33
spoko koleś sobie pojechał, napisał o tym, nie czepiam się, choć sam dużo podróżuje z plecakiem będąc na etacie i jakoś nie robię z tego show, ale już nawet nie o tym.
najbardziej rozwalają mnie tacy mistrzowie, którzy piszą o porady gdzie jechać do azji, bo mają 25 lat i rzucają korpo bo są wypaleni :D :D :D jak w tym wieku mogli się zdążyć wypalić ?! :)
2018-03-07 22:49
Wow. Trafione w punkt. Jeżdżę sporo, z plecakiem, głównie Azja. Też jestem na etacie. I nienawidzę dorabiania ideologii. Podróże z pewnością zmieniają nasze postrzeganie świata, zmieniają nas samych, kształcą. Ale zostawmy to dla siebie. Mimo, że dużo podróżuję, jako wolny strzelec nigdy nie mówię o sobie- podróżnik, ale mam koleżankę, która kupuje wycieczki w biurze podróży i określa się mianem wielkiego podróżnika. Przestałam też czytać książki podróżnicze. Straszne to grafomaństwo. Teraz każdy, kto jedzie na więcej niż dwa tygodnie w świat z plecakiem nie dość, że wydaje książkę, to jeszcze uważa, że zasługuje na kolosa. Tragedia. A bohater tekstu ma 30 lat i latami męczył się w korpo. Pytam jak? Ludzie, szukajmy własnej drogi, zwiedzajmy świat, cieszmy się życiem, ale nie męczmy tym innych!
2018-03-07 07:14
Może rodzina ?
Na początku jak zobaczyłem fotę to pomyślałem że to reklama zegarków.
2018-03-07 11:56
Z pewnością bardziej niż Ty kumaty, skoro udało mu się takie rzeczy zrobić. Pierdź dalej w swój stołek, Panie nie-marzycielu.
2018-03-07 21:43
Gdyby nie ten artykuł to nikt by o nim nie słyszał.
Ciekawsze przemyślenia mam na plaży w Brzeźnie ale nie mam potrzeby pisania o tym książki.
Artykuł bzdet o bzdecie.
2018-03-07 08:54
A co mają marzenia do umiejętności które wypracował przez lata będąc korposzczurem?
Teraz sprzedaje je bezpośrednio, wychodząc na tym zapewne lepiej niż w korpo. Oczywiście wymaga to podjęcia ryzyka i bycia gotowym na słabsze momenty. Nie dla każdego taka zabawa boidudku :)
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Jaką nazwę nosiło pierwsze stałe kino w Gdańsku powstałe w 1907 roku?
Filmy